Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 180 – Nu het nog kan

‘Was het lekker?’ vraag ik Juda als hij binnenkomt. Hij loopt naar zijn geprinte trainingsschema en zet gedecideerd een kruis door de datum.
‘Ja, nog een paar weekjes zo volhouden en dan zit ik aan mijn doel. Ik ga douchen.’
‘Je ziet er goed uit, lieverd.’ Leugentje om bestwil. Hij lijkt als de dood dat hij een buikje krijgt. Nou ja, zelf ben ik ook geen dertig meer. We moeten vaker samen eten. Ik zal straks kaarsen op tafel zetten. Ik zag dat ik nu vruchtbaar ben.

‘Ik heb nog een paar minuutjes je laptop nodig, Tamar.'
‘Als je belooft dat je vanavond dan niet gaat werken,’ zeg ik met een glimlach.
‘Nee, alleen even mijn gewicht noteren.’
Over zijn schouder zie ik een site met foto’s van sporters. ‘Hé, waarom zet je dat niet gewoon in Strava?’
‘O, weddenschapjes. Hier kan ik eindelijk geld winnen met iets waar ik goed in ben.’ Hij klinkt tevreden. ‘Aankomen is me mijn hele leven nog niet gelukt. Kijk, weer een paar dollar. Die rit heeft er trouwens ingehakt, ik ga vroeg pitten.’
Shit. Maar ik geef hem een kus en fluister in zijn oor of hij misschien zin heeft in een goeie romcom. Voor de gelegenheid wordt het The Girl Next Door.

Als we in bed liggen, open ik nog even mijn laptop. Hoofdrekenen, daar ben ik de laatste maanden heel snel in geworden. Ik kom uit op een BMI van zestien. Acht procent minder kans! Als puber had hij een tijdje anorexia gehad. Ik dacht dat hij daar inmiddels wel overheen was gegroeid. Het zal de stress zijn, maar het komt zo beroerd uit. Nu ligt hij weer voor pampus. Wat dondert het ook, ik moet het gewoon weten. ‘Wil je het eigenlijk nog wel?’ Hij kreunt. Ik voel me ineens spiernaakt in mijn nieuwe lingerie.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Kruidnagel, Heel aardig verhaal. Je verdeelt het met witregels in momenten/scenes in de tijd. Dat is prima. De sprongen binnenin die scenes maken het wat onrustig. Hij vraagt aan Tamar naar de laptop(hij heeft hem dus niet) en nog tijdens de dialoog kijkt Tamar over zijn schouders naar die laptop. Dat is merkwaardig, probeer dat glad te trekken. (Laat die laptop op een vaste plek staan.) aan het begin van de laatste scene is hij naar de slaapkamer en Tamar duidelijk niet - ze bekijkt de laptop en is nog 'beneden'. Zonder enige overgang bevinden beiden zich daarna in bed (kennelijk 'boven'). Daarmee verg je te veel van de lezer.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha JanP, Hartelijk dank voor je snelle, constructieve en inhoudelijke feedback op mijn eerste schreden op het echte proza-pad. Ik zie je punten. Ga ik binnenkort proberen te fiksen!

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal. Het leugentje, het avondmaal en de afwijzing maken het huiselijk en geloofwaardig. Goede feedback van JanP. Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@mjjbogert: bedankt! Het verhaal scheert rakelings langs het banale (de eerste dialoog) en is nagenoeg topzwaar (al die problemen), dus ik snap je punt over geloofwaardigheid, geloof ik. @ Cora van B: bedankt, dat vind ik natuurlijk leuk om te horen!

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik moet altijd even schakelen als ik een mannen-profiel foto zie, maar de HP is een vrouw ;) (daar zette je me meteen even op het verkeerde been). Verder: ik vond het een goed verhaal met mooie dingetjes (bv: bang om buikje te krijgen en toch vaker samen eten, laatste zin!) ik ken trouwens een ander verhaal van Juda en Tamar. Die is wat gruwelijker. Voor details: zie Genesis 38 ;)

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Erik Jan graag gelezen, met de reacties boven wordt je verhaal mij duidelijk. Je allerlaatste zin vind ik heel erg sterk. Fijne zondag.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Erik Jan, goed gezien: de verwijzing naar het verlangen naar nageslacht in Genesis 38 is inderdaad geen toeval :-). Ook aan Ton en Marie: bedankt!