Hai Willemina, Wat een heerlijk leuk verhaal. Met plezier gelezen en loopt erg lekker behalve het allerlaatste stukje (althans in mijn mening dan) De laatste zin had voor mij niet gehoeven en daarvoor, het in bed kruipen en de blikkerige stem lijkt alsof de wekker radio in de tussentijd niets doet en komt vreemd over :)

Ha die Willy, Ik zou bijna denken dat je het echt zo gedroomd hebt. Erg leuk verhaal. Vooral de vermenging van de reclame in de droom en het wakker worden vind ik heel leuk gevonden. De allerlaatste zin zou ik weglaten. :thumbsup:

Dag Wilhelmina, Leuk verhaal, prettig om te lezen! Ik ben het eens met Dark Valley en Nancy en ik zie dat je de zin al hebt weggelaten. Veel beter zo.

Wat een fijn verhaal. Het leest heerlijk, goede dialoog ('zit je me nou uit te lachen?') en een soepele overgang tussen werkelijkheid, slapen, dromen en wakker worden. De zinnen die nu de laatsten zijn (waar ik rillend wakker word. Van een blikkerige stem uit de wekkerradio ...), hier zou ik de punt weglaten en er één zin van maken.

Mooi verhaal, Willemina. Ende toevoeging in #4 maakt het extra leuk. Ik las het met plezier en ben nu natuurlijk razend nieuwsgierig hoe die laatste weggelaten zin luidde.

Dag Wilhelmina, Met plezier heb ik je inzending gelezen. Je hebt een vlotte pen en met de dialogen kun je ook goed overweg. Van het hele verhaal snap ik echter niets. :o Ik vermoed omdat het om een Nederlandse reclame draait die ik als Belgische téve-kijker niet gezien heb. Maar daarom niet getreurd. Ik lees uit de reacties dat je verhaal over UFO's goed overkomt en dat is fijn voor je.

Willemina, ... wat een leuk verhaal. Je hebt de onrust heel goed beschreven. Er daagt me iets bij weerman Hans de Jong en over het bellen over dat vreemde verschijnsel. Dat grote licht zal vast een zoeklicht geweest zijn. Vlak na de bevrijding stond er vlak bij ons huis zo'n ding om de krijgsgevangen Duitsers in de gaten te houden. Ook als ze gelucht werden deed dat zoeklicht zijn werk. Dat licht was ver in de omtrek te zien. Ik zie ze nog marcheren en hoor ze strak in de maat zingen: Heili, heilo heilo heili halo ...

Vooral de eerste helft las ik graag. Een heerlijke, natuurlijke dialoog. (Alleen even de aanhalingstekens rond 'he, een vleigtuig' weghalen.) #4 versterkt mijn gevoel dat je het einde erbij hebt moeten slepen nadat je je eigen ervaring vlot beschreven had.

Boeiend verhaal, vlot geschreven en vlot te lezen. Mooi zoals je het verhaal een wending geeft. Persoonlijk, maar dat ben ik, vat ik de laatste alinea op als een droom. Zo va, je hebt de wekker gezet om te slapen en droomt, dat je de kok van twaalf hoort slaan, opstaat in de spiegel kijkt etc. De blikken stem van de radiowekker is dan die je om 7 uur wekt. Heb ik dat juist? Het leuke van beoordelingen van verhalen vind ik de verschillende interpretaties. Iedereen leest een gedicht/verhaal altijd vanuit andere invalshoeken afgaand op eigen ervaringen en achtergronden.