Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

UFO #177 De Marsmannetjes

De marsmannetjes ‘Ah kom maar bij mama, wat is er aan de hand?’ Zeg ik troostend. ‘Ze namen me mee,’ vertelt hij in tranen. ‘Wie namen je mee? Vraag ik. ‘De marsmannetjes.’ ‘De marsmannetjes?’ ‘Ja ik zag mooi licht met sprankelende sterren. Heel voorzichtig werd ik uit bed getild, en het marsmannetje zette mijn in zijn luchtballon.’ ‘Luchtballon?’ Vraag ik. Ja met allerlei verschillende lapjes in alle kleuren met daaronder een rietenmand. ‘Oh... ik had me iets heel anders voorgesteld,’ iets snels met een groen wezentje.’ Zeg ik. ‘Nee! Zegt hij snikkend. Hij was blauw, en de ballon was snel en magisch we waren binnen een paar seconde op hun planeet. Het was er zo mooi mama en er was zoveel speelgoed en heel veel lekkers.’ ‘Ah manneke dat heb je gedroomd.’ ‘Nee mama echt niet! Ik ben daar geweest.’ ‘Maar waarom huil je dan?’ ‘Het marsmannetje zei, dat hij jou de volgende keer ook mee wil nemen. Maar dat wil ik niet! Ik weet nu al dat ik van jou niet zoveel mag snoepen en dat ik alles op moet ruimen.’ ‘Oke! Dus je was niet bang?’ ‘Neeee!’ Zegt hij ontroostbaar. ‘Ik wil gewoon terug, alleen.’

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Heel erg leuk Lucia, zo aandoenlijk ook. Ik zou het snik, snik, snik, helemaal weglaten. Door een keer aan te geven dat het kind iets snikkend of huilend zegt, geeft de lezer genoeg context over hoe het gesprek verloopt.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel erg leuk Lucia, zo aandoenlijk ook. Ik zou het snik, snik, snik, helemaal weglaten. Door een keer aan te geven dat het kind iets snikkend of huilend zegt, geeft de lezer genoeg context over hoe het gesprek verloopt.
Ik heb het op een andere manier geprobeerd Nancy. Het loopt inderdaad veel beter zo.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Depengevoed, Leuk stukje. Probeer de dialoog stukjes per persoon wissel, op een lege regel te laten beginnen. Nu raak ik af en toe de draad kwijt wie wat zegt. Bijvoorbeeld: ‘Ah kom maar bij mama,’ zeg ik troostend. ‘Wat is er aan de hand?’ ‘Ze namen me mee.’ Vertelt hij in tranen. ‘Wie?’ ‘De marsmannetjes.’ ‘De marsmannetjes?’ Het, vraag ik verschrikt. hoeft denk ik niet. Lijkt me bijna vanzelf sprekend dat iemand schrikt als een kind zegt meegenomen te zijn. Later denkt de moeder immers dat het een droom is. Een huilend kind in bed hoeft niet perse een schrik effect te geven bij een ouder. :)

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Depengevoed, Leuk stukje. Probeer de dialoog stukjes per persoon wissel, op een lege regel te laten beginnen. Nu raak ik af en toe de draad kwijt wie wat zegt. Bijvoorbeeld: ‘Ah kom maar bij mama,’ zeg ik troostend. ‘Wat is er aan de hand?’ ‘Ze namen me mee.’ Vertelt hij in tranen. ‘Wie?’ ‘De marsmannetjes.’ ‘De marsmannetjes?’ Het, vraag ik verschrikt. hoeft denk ik niet. Lijkt me bijna vanzelf sprekend dat iemand schrikt als een kind zegt meegenomen te zijn. Later denkt de moeder immers dat het een droom is. Een huilend kind in bed hoeft niet perse een schrik effect te geven bij een ouder. :)
bedankt voor het inzicht Darkvally, hier heb ik veel aan

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Depengevoed, Een originele invalshoek. Proficiat. De eerlijkheid van het kind is ontroerend. Ik sluit me aan bij bovengenoemde feedback. Het verhaal kon en kan strakker. :o Dan wordt het sterker, bondiger, Komt de clou harder aan! :) Nog een fijne zondagavond.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Depengevoed, Inhoudelijk vind ik het heel aandoenlijk en fragiel uitgewerkt. Een liefdevolle ouder-kind relatie. Leuk dat het kind wel naar zijn droom terug wil, maar mama mag er dan niet bij zijn. Opruimen is nooit leuk! Technisch - geen hoofdletter na een vraagteken. ' ... de hand?' zeg ik troostend. Andere vbn verderop in je tekst. Zo ook ' ... mee,' vertelt hij in tranen. (Komma gevolgd door de rest vd zin) - typo's: nooi licht, zette mijn, paar seconde. Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Depengevoed, Inhoudelijk vind ik het heel aandoenlijk en fragiel uitgewerkt. Een liefdevolle ouder-kind relatie. Leuk dat het kind wel naar zijn droom terug wil, maar mama mag er dan niet bij zijn. Opruimen is nooit leuk! Technisch - geen hoofdletter na een vraagteken. ' ... de hand?' zeg ik troostend. Andere vbn verderop in je tekst. Zo ook ' ... mee,' vertelt hij in tranen. (Komma gevolgd door de rest vd zin) - typo's: nooi licht, zette mijn, paar seconde. Graag gelezen!
Dankje Marlie voor het inzicht, ik heb het aangepast.