UFO #177 De Marsmannetjes
De marsmannetjes
‘Ah kom maar bij mama, wat is er aan de hand?’
Zeg ik troostend.
‘Ze namen me mee,’ vertelt hij in tranen.
‘Wie namen je mee? Vraag ik.
‘De marsmannetjes.’
‘De marsmannetjes?’
‘Ja ik zag mooi licht met sprankelende sterren.
Heel voorzichtig werd ik uit bed getild, en het marsmannetje zette mijn in zijn luchtballon.’
‘Luchtballon?’ Vraag ik.
Ja met allerlei verschillende lapjes in alle kleuren met daaronder een rietenmand.
‘Oh... ik had me iets heel anders voorgesteld,’ iets snels met een groen wezentje.’
Zeg ik.
‘Nee! Zegt hij snikkend.
Hij was blauw, en de ballon was snel en magisch we waren binnen een paar seconde op hun planeet.
Het was er zo mooi mama en er was zoveel speelgoed en heel veel lekkers.’
‘Ah manneke dat heb je gedroomd.’
‘Nee mama echt niet! Ik ben daar geweest.’
‘Maar waarom huil je dan?’
‘Het marsmannetje zei, dat hij jou de volgende keer ook mee wil nemen.
Maar dat wil ik niet!
Ik weet nu al dat ik van jou niet zoveel mag snoepen en dat ik alles op moet ruimen.’
‘Oke! Dus je was niet bang?’
‘Neeee!’ Zegt hij ontroostbaar.
‘Ik wil gewoon terug, alleen.’
Heel erg leuk Lucia, zo
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Nancy Bastiaans schreef: Heel
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Ha Depengevoed, Leuk stukje.
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Darkvalley schreef: Ha
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Geen probleem. Je herschrijf
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Goede herschrijf
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Leuk om te lezen!
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Dag Depengevoed, Een
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Depengevoed, Inhoudelijk vind
Lid sinds
9 jaarRol
marlie
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Grappig verhaal!
Edith E schreef: Grappig
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol