Colt Python 'Wat een grote,' zei ze nadat ik mijn colbert had uitgedaan. 'Mag ik?' Ze wees naar mijn schouderholster. 'Tuurlijk,' zei ik, maar haalde eerst de zes patronen uit de cilinder voor ik haar het wapen gaf. Ze liet haar vingertoppen langzaam langs de loop glijden. Op en neer. 'Hoe lang is die wel niet?' fluisterde ze. Haar tong verkende traag mijn oor. 'Acht inch,' zei ik. 'Iets meer dan twintig centimeter.' 'Mmmm,' klonk het hees. Haar vrije hand wreef zacht en toch stevig over de binnenkant van mijn dij. 'En daar?' Ze knipoogde. Haar tong flitste even tussen haar lippen toen ze naar mijn kruis keek. 'Nooit gemeten,' zei ik. 'Maar het zal niet veel schelen.' Ze maakte een lange haal met haar tong langs de loop. Hij glansde vochtig in het gedempte licht. 'En ook staalhard?' Ik knikte. 'Mmmm.' 'Ik voel het,' zei ze, en keek met een glimlach naar haar knedende hand. 'Zitten hier ook zes kogels in?' hijgde ze, en kneep iets lager. Ik knikte weer. 'Mmmm.' Ze knielde voor me, streek met haar tong langs haar lippen en keek me aan. 'Dan is het tijd dat ik die uit z'n holster bevrijd.' (Mijn alter ego wordt verwend. Maar dan wel in de pulpsfeer. Dat gun ik hem na https://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums… en eerdere afleveringen.)