Your votes, please! Bestonden er al hormonen in 1966? Zo ja, dan had ik er geen weet van, maar het kriebelde wel, mijn eerste verliefdheid. Ik zat in de zesde klas van de katholieke lagere school, bij zuster Humiliata. Traditiegetrouw hielden wij op de voorlaatste schooldag ‘Het Songfestival’. De winnaar kreeg een beker met inscriptie. Ik had mijzelf de jury in gepraat, want Marieke deed mee. Marieke met de lachende ogen. Marieke die op het schoolplein altijd net niet hard genoeg wegliep als ik ‘m was bij het tikkertje spelen. Tijdens de repetities werd duidelijk dat Attila Kromhout het ging winnen. Zijn vertolking van ‘Het Vlooiencircus’ van Het Cocktail Trio, samen met twee vrienden onder de artiestennaam ‘Attila en Zijn Hunnen’, was ronduit subliem. Marieke maakte geen schijn van kans met haar ‘Ploem Ploem Jenka’. Ik moest een list verzinnen. Na de lange zit van de optredens riep onze driekoppige jury Marieke al snel uit tot winnaar. Wat stond ze te glunderen in haar gebloemde jurkje! De voorjaarszon scheen door de hoge ramen op heur blote armen met de ragdunne gouden haartjes. Na schooltijd mocht ik haar thuisbrengen. De volgende ochtend begon zuster Humiliata de les met een korte mededeling: ik had mijn medejuryleden Ferry en Tinus omgekocht om op Marieke te stemmen, in ruil voor elk een jaargang Spiderman-strips. Marieke moest haar beker inleveren. Tinus, die de klokkenluider bleek te zijn, mocht de stripblaadjes houden. Ferry en ik werden die hele laatste schooldag aan het schrobben en poetsen gezet. Aan het eind van de middag stond ik twee uur voor haar huis totdat haar vader mij hoogstpersoonlijk wegjoeg. Daarna ging ik op vakantie met de familie en vergat ik Marieke. Op het strand van Renesse kreeg ik kriebels van de voorlijke Emmy, in haar polka dot bikini. Ook dat liep trouwens niet goed af.