Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#167– Eerste verliefdheid

4 november 2017 - 16:36
Your votes, please! Bestonden er al hormonen in 1966? Zo ja, dan had ik er geen weet van, maar het kriebelde wel, mijn eerste verliefdheid. Ik zat in de zesde klas van de katholieke lagere school, bij zuster Humiliata. Traditiegetrouw hielden wij op de voorlaatste schooldag ‘Het Songfestival’. De winnaar kreeg een beker met inscriptie. Ik had mijzelf de jury in gepraat, want Marieke deed mee. Marieke met de lachende ogen. Marieke die op het schoolplein altijd net niet hard genoeg wegliep als ik ‘m was bij het tikkertje spelen. Tijdens de repetities werd duidelijk dat Attila Kromhout het ging winnen. Zijn vertolking van ‘Het Vlooiencircus’ van Het Cocktail Trio, samen met twee vrienden onder de artiestennaam ‘Attila en Zijn Hunnen’, was ronduit subliem. Marieke maakte geen schijn van kans met haar ‘Ploem Ploem Jenka’. Ik moest een list verzinnen. Na de lange zit van de optredens riep onze driekoppige jury Marieke al snel uit tot winnaar. Wat stond ze te glunderen in haar gebloemde jurkje! De voorjaarszon scheen door de hoge ramen op heur blote armen met de ragdunne gouden haartjes. Na schooltijd mocht ik haar thuisbrengen. De volgende ochtend begon zuster Humiliata de les met een korte mededeling: ik had mijn medejuryleden Ferry en Tinus omgekocht om op Marieke te stemmen, in ruil voor elk een jaargang Spiderman-strips. Marieke moest haar beker inleveren. Tinus, die de klokkenluider bleek te zijn, mocht de stripblaadjes houden. Ferry en ik werden die hele laatste schooldag aan het schrobben en poetsen gezet. Aan het eind van de middag stond ik twee uur voor haar huis totdat haar vader mij hoogstpersoonlijk wegjoeg. Daarna ging ik op vakantie met de familie en vergat ik Marieke. Op het strand van Renesse kreeg ik kriebels van de voorlijke Emmy, in haar polka dot bikini. Ook dat liep trouwens niet goed af.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2017 - 17:46
Frans van der Eem, Mooie anekdote. Alles is geoorloofd voor Marieke met de lachende ogen. Maar dan:
Daarna ging ik op vakantie met de familie en vergat ik Marieke.
Heel erg, Frans, dat vergeten. ;)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2017 - 18:03
Sorry, dubbele post. Ik krijg m niet weg... Haha Jan P., zoals beschreven is dat vergeten natuurlijk een beetje goedkoop (verhaaltechnisch) effectbejag. Ik ben niet van het autobiografische en meng allerlei herinneringen met fictie, in dienst van het verhaal, maar Marieke zat echt naast in het schooljaar 1965-1966.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2017 - 18:01
Haha Jan P., zoals beschreven is dat vergeten natuurlijk een beetje goedkoop (verhaaltechnisch) effectbejag. Ik ben niet van het autobiografische en meng allerlei herinneringen met fictie, in dienst van het verhaal, maar Marieke zat echt naast in het schooljaar 1965-1966.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2017 - 18:28
Een prachtig geschreven verhaal! Het is beeldend en humorvol. eerlijk gezegd zie ik dot verhaal ook als (korte) film voor mij :thumbsup: En wat betreft het vergeten. Ik vind dat dit het verhaal nog sterker maakt: het onderstreept de intensiteit van deze jonge liefdes en de vluchtigheid ervan. Frans, het was een feestje om te lezen en ik hoop dat je wekelijks mee komt schrijven met de weekopdracht op SOL.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2017 - 18:36
Frans, een heel leuk verhaal! Dat het een mengeling is van waarheid en fictie is uiteraard prima, het hoefde niet biografisch te zijn. Lekker vlot geschreven, leest lekker weg. Gaag gelezen.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2017 - 20:41
Marieke die op het schoolplein altijd net niet hard genoeg wegliep als ik ‘m was bij het tikkertje spelen.
:thumbsup: Een gouden zin want het beschrijft meteen een heel verhaal dat ik voor me zie. De -heur- valt voor mij ineens uit de lucht omdat er verder geen dialect woorden instaan. Wat is hier je bedoeling mee? Wat is een voorlijke Emmy? Een vrolijke of loopt het letterlijk niet goed af? ;) Ik heb je anekdote- verhaal graag gelezen! :nod:

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 november 2017 - 22:35
Eens met May wat betreft de zin. Fijne anekdote met een grappige noot en het vergeten van Marieke, ik vind het geloofwaardig op die leeftijd. Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 november 2017 - 9:15
Dank aan allen voor de mooie reacties. Marceline: ik doe mijn best, en met de verhalen zal het wel lukken, maar ik heb nog moeite met het volgen, feedbacken, overzicht behouden, et cetera. May: dat 'heur' is romantisch/archaïsch bedoeld, maar inderdaad niet helemaal op z'n plaats. Omdat jij het hebt aangekaart, laat ik het staan. May: dat 'voorlijke' is ook iets te gezocht, zie ik nu. Ik bedoel daarmee 'lichamelijk wat verder ontwikkeld', dit in relatie tot de bikini (in de jaren zestig droegen alleen meisjes/vrouwen met vormen die :D ).

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
5 november 2017 - 11:30
Frans, Jou heb ik hier nog niet gelezen! Wat waren toch die kriebels bij Mariekes lachende ogen ... ach ja, die onbekende hormonen. Prachtige anekdote, een glunderend Marieke op een geimproviseerd podium. Ik zie haar staan in de zonnestralen door het raam, met rode konen. Het gebruik van 'heur' stoort me niet, vind ik passend in de sfeer en tijdsmoment. En dan nog een extra poetsbeurt. Met verlies van strips aan iemand die je nooit meer bekeken hebt. Een anekdote op zichzelf. Ben je dat allerliefste wezentje vergeten tijdens de vakantie, of had je jezelf al wijsgemaakt dat er met zo een schoonvader niets van zou komen? ;) :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 november 2017 - 13:09
Dank je, Marlie! Ik ben al lang actief in de groep Ultrakorte Verhalen van SOL, maar ga me steeds meer richten op lange(re) verhalen. Vandaar dus dat ik hier 'verschijn'. Alles wat ik hierboven (be)schrijf, is waar gebeurd, maar dan niet in deze volgorde, bij deze gelegenheid en ook niet causaal. Adriaan van Dis zei ooit, naar aanleiding van het autobiografische gehalte van zijn werk: 'Ik organiseer de waarheid, dat is het recht van de schrijver.' Die Marieke vergat ik al snel omdat dat zo gaat als nieuwe ervaringen zich aandienen. Zeker als er een gevulde polka dot bikini aan te pas komt. En ja, die stripverhalen. Ik heb daarmee inderdaad wel eens vriendjes 'gekocht'. Welke jongen niet. Tien jaar later deed ik dat slimmer. Ik verkocht de helft van mijn stripverzameling om mijn hartsvriendin te kunnen meenemen naar een optreden van The Who in Londen. Dat liep (uiteindelijk) wel goed af; zij is al 30 jaar getrouwd met mijn (nog steeds) beste vriend... Tot zover mijn verhaal voor de zondagochtend!

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 november 2017 - 14:24
Dag Frans, Leuk om je ook hier te ontmoeten. Ik ben verliefd op je verhaal. Leuk geschreven. Hoop nog meer van je te mogen lezen. Ik kijk er al naar uit. We kunnen hier wel humor gebruiken. :nod:

Siv

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 november 2017 - 19:53
:thumbsup: Nou, je neemt me zo mee naar een school in 1966. Ik zie het zo voor me. Arme Marieke, dat ze haar beker weer moest inleveren. Graag gelezen

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 november 2017 - 23:10
lekker geschreven, leuke anekdote; ik las het met veel plezier. voor mij maakt ook juist het vergeten na alle doorstane moeite het verhaal af; zo gaat dat.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 november 2017 - 18:42
Frans van der Eem, welkom hier, ik moet denk ik toch maar eens bij de Ultrakorte Verhalen van SOL kijken, ik las je niet eerder! Die zuster Humiliata (prachtig gekozen naam) vind ik een kreng (ik heb recht van spreken want ik ben vaak genoeg vernederd (humiliée) door haar Zwitserse soortgenoten). Hoe typerend dat verrader Tinus geen straf kreeg en zelfs de stripblaadjes mocht houden :puke:. Ik kan genieten van details als ‘Het Vlooiencircus’ van Het Cocktail Trio vertolkt door ‘Attila en Zijn Hunnen’, maar de voorlijke Emmy in haar polka dot bikini is van een grote dichterlijke schoonheid! ;) Klein dingetje: persoonlijk vind ik de eerste alinea wat buiten de toon van je heerlijke tekst vallen en daarbij niet echt iets toevoegen. Voor mij is 'Ik zat in de zesde klas van de katholieke lagere school, bij zuster Humiliata' een sterkere opening. Geweldig stukje! :) :thumbsup: