Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 167 — #hetoo (eerste versie)

2 november 2017 - 22:46
Zijn ogen begonnen meteen te glinsteren toen zij hem de vraag stelde. Zijn zoon had haar komst aangekondigd. Ze wilde hem interviewen voor school, meer wist hij niet. Ze deed er erg geheimzinnig over. 
“De eerste keer dat ik verliefd was?” “Ja, opa, het is voor een werkstuk, voor school.” Hij stond op en keek haar aan, twijfelde en zei: “Dat is toch helemaal geen verhaal voor school, lieverd? Weet je wat het is om verliefd te zijn? Ben jij weleens verliefd geweest?” “Nee, opa, ik denk het niet, maar ik moet er een werkstuk over schrijven en iedereen vraagt het al aan grote broers en zussen en ik vind het veel leuker om het van u te horen.” Ze keek hem smekend aan. “Hmm, vooruit dan maar." Hij had een sigaar gepakt uit een doosje dat op het antieke dressoir tegen de muur stond, knipte het eind eraf, ging zitten en stak hem aan. Hij sloeg zijn handen op zijn knokige, in corduroy gestoken knieën. "Hier, kom zitten en schrijf maar op." Het meisje deed wat haar werd gevraagd. "Haar: blond, de kleur van een wit zandstrand. Als je naar dat haar kijkt, is het altijd zomer. En sproeten; wangen, neus, schouders... ontelbaar veel sproeten, en toch zou ik ze allemaal wel willen tellen. Ogen: lichtblauw, als een onbewolkte hemel op een broeierige nazomermiddagdag. Als ik er aan denk krijg ik het gelijk weer warm." Zijn kleindochter was druk aan het schrijven. De blos op haar wangen verraadde haar opwinding. "Hoe oud was ze toen?" "Ze? Hij. Tom heet ie. Tommie. Elf geloof ik. Elf of twaalf." Het meisje was duidelijk uit het veld geslagen. Ze keek op uit haar schriftje, keek haar grootvader aan en zocht naar woorden. "Maar... was u dan ... homo voordat u oma leerde kennen?" "Voordat ik...? Welnee, lieve meid. Het is Tommie. Van de overkant. Ik ben nu verliefd. Voor het eerst in mijn leven ben ik echt verliefd. Is dat niet fantastisch?" NB s.v.p. niet meer hier reageren. Ik heb een aangepaste versie geplaatst.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2017 - 22:57
Bart, wat doe je nou? Tommie van elf! Of twaalf, misschien. Ik ben er beduusd van. En jij ook te zien aan je #168 ... Mooi verhaal, verder. Ik zie ze zo voor me.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2017 - 23:27
Ha snelle lezer! Bedankt voor de correctie. Ja, 't is niet helemaal mijn comfort-zone; meer een experiment, maar is het een beetje geloofwaardig?

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 0:24
weet niet dat hij voor het eerst echt verliefd zou zijn zeker wel dat het op een man zou zijn ... maar een jongetje? het is misschien wat veel ineens dan is het wellicht meer 'ik durf voor het eerst echt verliefd te zijn' maar ik weet het niet ik weet niet of het verliefd worden op kinderen iets is wat je plotseling kan overvallen, zoals een 'normale' verliefdheid en of je dat dan als 'fantastisch' ervaart

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 8:12
Het is een gezellige vertelling. Opa die zich laat interviewen door zijn kleindochter. Je roept mooie beelden op over het haar en de sproten. Het geeft verliefdheid mooi weer. Maar dan het verrassende einde. Ik zal je bekennen dat ik het eerst las en niet snapte wie Tommie was. De overbuurman dacht ik nog, twee oudere mannen. Verrassend, voorstelbaar, in de tijd van opa was homoseksualiteit meer een taboe. Ik snapte echter niks van dat 11/12 jaar. Ik dacht dat je misschien een jeugdfoto van de nieuwe liefde bedoelde. Tot ik het eerste commentaar van schrijvenmaar las. Oh jee! En ik ga ook wel mee met haar 'ik weet niets'. Want misschien ben ik wel naïef, maar misschien is het einde wel verrassend maar net een beetje té om geloofwaardig te zijn. Hoewel ik ook weet dat de werkelijkheid soms gekker is dan de fantasie.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 november 2017 - 8:55
Oh Bart ik ben helemaal in shock. Zo’n gezellig en goed beeldend verhaal en dan... brrrr. Gedurfd! Wat ik niet geloofwaardig vind is dat opa openlijk toegeeft verliefd te zijn op een kind. Suggestie: Opa vertelt wel dat hij homo is maar houdt voor zich wie Tommie is. Als afsluiting zwaait hij zijn kleindochter uit en dan ziet hij tommie voetballen ofzoeits en voelt de vlinders. Zoiets? Snap je wat ik bedoel?

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 9:49
bartsnel, verhaal is goed van sfeer, prima dialoog. De ontknoping/bekentenis van opa is (ook)naar mijn smaak niet geloofwaardig - als kleindochter dit doorvertelt, staat dezelfde dag de politie op de stoep. Dit is uitleg:
De blos op haar wangen verraadde haar opwinding.
de blos volstaat, vind ik

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 10:38
Bartsnel, Prettig geschreven, in een gemoedelijke sfeer. Het kan verkeren, het gebeurt zeker dat een partner zich tijdens of na een huwelijk realiseert waar zijn/haar aard ligt. En dan idd 'echt' verliefd wordt. Op dat punt realistisch. Iets te vergaand is een kind, met de kans zoals Janp zegt na onmoedwillige roddel als pedofiel beschouwd te worden en de politie achter je aan te krijgen. Als je het over de overbuurman zou hebben, die het gras afmaait met een ontblote torso, zou alles nog kunnen.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 12:21
Hoi Bart, Je verhaal begint onschuldig en leest lekker weg. Goed gedaan. Klaar met lezen schoot ik in de lach want ik interpreteerde het als zwartgallige humor. De mensen die tot nu toe reageerden lezen het echter als iets bloedserieus. Wat had je zelf voor ogen, toen je dit schreef? De zin waarin opa op zijn knieën roffelt en zij op zijn schoot gaat zitten deden mijn nekharen, zonder directe aanleiding, omhoog gaan staan. Als je verhaal serieus is bedoeld dan krijgt dat feit een hele andere lading, wat mij betreft. Eng. Het einde herschrijven op de manier die Nancy voorstelt kan uiteraard. Als lezer zou ik een dergelijk einde enger vinden dan zoals het nu is. Als moeder prefereer is jouw duidelijke bekentenis echter, want dan kan veel leed voorkomen worden :nod: Nuchter bekeken is de kans inderdaad klein dat opa zoiets aan zijn kleinkind vertelt. Precies om die reden dacht ik aan zwartgallige humor, met een vaatje zout ernaast ;) Graag gelezen want origineel is het zeker. De knipoog naar de actualiteit, met je titel, is leuk.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 13:25
Bart, ik heb weinig toe te voegen. Alleen twijfel ik of een opa dit zo onbevangen kan vertellen. Je hebt 'show don 't tell' goed verwerkt, Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 14:39
Gruwelijke en onverwachte wending, van de ene kant ongeloofwaardig omdat hij het aan zijn kleinkind verteld en het over een kind gaat maar van de andere kant, als hij zo ziek is in zijn hoofd zou het kunnen. Of het had een grap kunnen zijn. Liever had ik gelezen dat het om een volwassen man ging, de overbuurman. Het corduroy detail is geweldig, dat roept een goed beeld op van een oudere man. 'De blos op haar wangen verraadde haar opwinding.' stoort me en ik weet niet goed waarom. Je schrijfstijl spreekt me elke keer aan, een plezier om je te lezen.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 16:38
Dag Bart, Met stijgende verontwaardiging las ik de commentaren op je verhaal. Ik heb een heel andere visie en mening. En ik weet zeker dat jij, Bart, me begrijpt. Bij het ouder worden kunnen gevoelens puur worden en hoeft een zekere verliefdheid op een mooi jong kind geen seksuele lading hebben. Een mens kan verliefd worden op een kunstvoorwerp, op een landschap, op een boek, op een lekker wijntje, dus waarom niet op die manier op een kind verliefd kunnen worden? Opa lijkt mij volkomen integer. Het kleinkind zet iedereen op het verkeerde been. Arme jeugd die zo misvormd is door de media en alle andere heisa over seksualiteit. Misschien trap ik hiermee op gevoelige tenen. Het zij zo. :o

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 18:15
Hoi, Het lijkt mij niet helemaal geloofwaardig. Het lijkt me dat de opa dan al wel eerder verliefde gevoelens voor (jonge) mannen zou hebben gehad (enkel mijn idee trouwens). Neemt niet weg dat ik het aangenaam vind om te lezen. Je schrijft in heldere beelden. Mooi, Bart.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 18:37
de openheid gaf het voor mij een zekere oprechtheid en breekbaarheid. Ik geloof ook dat je het best kunt genieten van verliefdheden waarbij je niet de aanvechting voelt ernaar te handelen en zou dat opa best gunnen. Maar niet onder de titel die je het geeft.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 november 2017 - 18:57
Denk ook dat Bart het bedoelde zoals wij het hebben opgevat en de titel zegt het ook al. Bart haakt in op een actualiteit.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2017 - 20:17
Hartelijk dank allemaal, en Nancy in het bijzonder. De situatie die ik wilde beschrijven, is vies en voos maar tegelijk teder en mooi. Dat is nogal een tegenstelling en het is me dan ook niet gelukt binnen de opgegeven limiet. Mijn eerste versie was inderdaad niet geloofwaardig, maar ook qua plot is de nieuwe versie beter, volgens mij. PS Hee Annemieke, leuk om jou weer eens te zien!