# 165 Reëendcarnatie

Zijn zusje gooit stukjes brood in de vijver. ‘Kijk Jacco, de eendjes hebben honger. Wat zijn ze lief he?’ Jacco staart stoïcijns naar het water. Water heeft hem altijd al gefascineerd. De stem van zijn zusje galmt ergens in de verte. Eenden zijn in zijn ogen domme beesten. Ze kwaken constant maar wat, kunnen ze niet gewoon hun bek houden? Jacco neemt zijn broodtrommel uit zijn rugzak. Enige dat hij nog over heeft is een stroopwafel. Hij bekijkt de stroopwafel en de stroop loopt over zijn vingers. ‘Gatver,’ roept hij en mietert de stroopwafel in de vijver. Een van de eenden pakt hem en terwijl hij begint te kauwen merkt hij dat de kleverige stroop lastig te verteren is. Maribel raakt in paniek. ‘Jacco, we moeten het eendje helpen!’ Jacco blijft strak toekijken. ‘Stomme eend. Kom Maribel, mamma heeft vast het avondeten klaar.’ Huilend en schoppend probeert ze haar grote broer tegen te houden terwijl hij wegloopt. Genadeloos moet zij toezien hoe de eend langzaam stikt in de stroopwafel en onderwater gaat. Hij hoort zijn moeder op de kamer van Maribel. Ze is haar aan het troosten. Alles zal goed komen. ‘Ik laat je deur op een kier staan en het licht op de gang aan.’ Moeders blik valt op Jacco. Ze kijkt hem enkele seconden sprakeloos aan en sluit zijn deur. Hij staart naar het plafond, de schroten komen hier en daar los, de oneffenheid ervan maakt hem kalm. Iets valt op zijn gezicht en hij schrikt wakker. Jacco knipt zijn nachtlampje aan en voelt opnieuw iets. Hij kijkt omhoog en ziet een grote vochtplek in plafond, ritmisch vallen druppels naar beneden. Jacco gaat op zijn bed staan en voelt er voorzichtig aan. Een immense kracht zuigt hem omhoog en zijn hele lichaam verdwijnt in het plafond. Het voelt als of hij met de snelheid van het licht opwaarts door een oneindige waterbron wordt geschoten. Uiteindelijk landt hij in een stoel waar zijn armen en benen vastgeklemd worden. De stoel valt naar achter. Voor hem staat een uit de kluitengewassen eend in tandartskleding. De eend zet een pak stroopwafels op Jacco’s schoot en haalt een arsenaal aan tandheelkundige instrumenten erbij. Jacco begint te kwaken.