Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#165 Amandelamarettodroom

19 oktober 2017 - 14:27
#165 Amandelamarettodroom Ze wendt zich af en kiest voor een vegasalade en verse muntthee. Het helpt niet, vanuit haar ooghoek ziet ze de vitrine, er liggen er nog twee. Voldoende voor haar brein om los te gaan, ze snuift de hemelse geur al, proeft het zalige zoet en voelt hoe het water haar in de mond loopt. Het kan nu toch wel weer? Eentje maar, of nou ja, er liggen er twee, hoe erg is dat nou helemaal? Ze wil sterk zijn, de rekening vragen maar haar stem bestelt een cappuccino, ‘En doet u die twee er maar bij.’ Ze voelt de spanning wegzakken, glimlacht terwijl haar ogen een voorproefje nemen: de koekhelften ogen knapperig bruin, daartussen de smeuïg samengesmolten massa van stroop, amandelen en Amaretto. De bedwelmende geur van verse cappuccino en Amarettostroop kringelt haar neus in. Gulzig neemt ze een slok dan een hap. De zoete lekkernij vult haar vochtige mondholte volledig. Als in een trage orgastische roes, de ogen half gesloten, gaan haar kaken op en neer. Langzaam vermalen haar kiezen de amandelen, de wafelstukjes, terwijl haar tong de massa heen en weer schuift. Pas na lang kauwen slikt ze kleine beetjes door. Dan schuift haar tong een amandel klem tussen twee kiezen, juist als die hard bijten op een andere amandel. Gekraak klinkt, een scherpe pijnscheut schiet door haar kaak. Walgend wetend spuugt ze haar mondinhoud uit. Haar tong schampt langs scherven, ze proeft bloed. ’De amandelamarettodroom?’ vraagt de tandarts, de verdovingsspuit in haar hand.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 14:52
Cora, ... wat een bedwelmend verhaal. Eerst die heerlijke stroopwafels en dan de spuit van de tandarts. En ook, hoe je schreef "buiten je verstand om" opeens had je die bijzonder lekkere wafels gekocht, terwijl je het eigenlijk niet wilde. Prachtig.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 15:56
In het begin van je verhaal kon ik alleen maar denken, ik wil ook een stroopwafel, maar het eind heeft mij nog net op tijd behoed voor deze suikerbom te vallen. De aantrekkelijk beschrijving Cora, van het eten van de stroopwafel werkte op mijn zogenoemde Pavlov reflexen. :-) Geweldig. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
19 oktober 2017 - 16:47
Jij kunt zo in de reclamewereld aan de slag. Zelfs bij mij loopt bijna het water in de mond. Geweldig verhaal met een verrassend slot Cora, alweer. Jij en stroopwafels plakken goed aan elkaar :unibrow: :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 23:43
Jij kunt zo in de reclamewereld aan de slag. Zelfs bij mij loopt bijna het water in de mond. Geweldig verhaal met een verrassend slot Cora, alweer. Jij en stroopwafels plakken goed aan elkaar :unibrow: :thumbsup:
Dankjewel maar nee dankje, die reclamewereld, maar evengoed leuk dat zelfs bij iemand die niet van stroopwafels houdt, het water de mond in loopt. En er aan het eind weer uit denk ik, bij dat plastische kiezengekraak ;-)

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 9:47
Wat een smakelijk verhaal is dit! Wel kan ik er niet goed bij, dat er in de samengesmolten massa tussen de koekhelften een volledige amandel zou zitten. Moet er toch een bobbel zijn tss de koek?! De tandart brengt je meteen bij je positieven! In haar ooghoek >> vanuit haar ooghoek Bij mondholte zou ik persoonlijk vochtig weglaten. Walgend wetend spuwt ze ... Vol walging? Waarom scherven? Ze halen mij uit je verhaal..

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 10:18
Oe, ik wil die ook! Goed beschreven! Ik proef die dingen niet alleen, ik ruik ze zelfs, zoals jij ze beschrijft. En in je laatste stukje bij de tandarts zit ik met mijn billen tegen elkaar. Ik voel die pijnscheut met dat gekraak zelf. :eek: Ik zou 'volstrekt verantwoord' weglaten, het verschil tussen vegasalade en de slechte stroopwafel kan de lezer dan zelf concluderen. Het stukje van de scherven vervangen voor iets als 'haar tong schampt tegen het scherpe restant van haar kies' bijvoorbeeld. En walgend wetend, bedoel je etend ipv wetend? Maar ehhh, ik ben effe naar de bakker nu. :D

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 11:17
Cora, hoe heerlijk beeldend beschreven. en de worsteling tussen de verantwoorde lunch en een calorieënbom heb je zeer herkenbaar beschreven. En subliem, die afknapper aan het eind. ik ga het als 'les' bewaren voor als ik dreig overstag te gaan voor iets lekkers wat niet goed voor mij is . :D

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:30
# marlie: Dank voor je reactie, het lukte me maar net om dit te schrijven zonder mezelf te buiten te gaan aan die zoete zooi. Ook dank voor je tips, ik neem ze ter harte: - Een hele amandel zal ook niet de bedoeling geweest zijn, maar ze had natuurlijk beter moeten kijken voor ze hapte ;-) - Vanuit haar ooghoek heb ik aangepast. - Vochtige mondholte laat ik staan: hint naar Pavlov reactie. - Walgend: omdat ze direct beseft wat er weer! is gebeurd en wat er nu moet gebeuren. - Scherven: tja, bekt niet lekker hier, helemaal met je eens, ik zocht naar de omschrijving van scherpe randen van afgebroken kiezen, nog even op sudderen. # Pebbles: dank je wel! Ook voor je tips: - Volstrekt verantwoord is inderdaad wat overdone, heb ik weg gehaald - Het schervenstukje en het walgend weten: zie mijn reactie hierboven aan marlie. # marceline: dankjewel, zondigen mag best toch, op zijn tijd? Moeten er alleen geen hele amandelen opdoemen...

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:33
Ah BAH! Haha wat een geweldig verhaal. Ik ben absoluut geen stroopwafelliefhebber, maar jij weet ze goed te verkopen ;) Groetjes
Ha Stefanie, zelf ben ik eigenlijk ook niet dol op stroopwafels ..., maar een goed inbeeldingsvermogen helpt!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:34
In het begin van je verhaal kon ik alleen maar denken, ik wil ook een stroopwafel, maar het eind heeft mij nog net op tijd behoed voor deze suikerbom te vallen. De aantrekkelijk beschrijving Cora, van het eten van de stroopwafel werkte op mijn zogenoemde Pavlov reflexen. :-) Geweldig. :thumbsup:
Dankjewel Thea, die Pavlovreflexen, dat weet wat, die kweken zwembandjes ;-)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:36
Cora, ... wat een bedwelmend verhaal. Eerst die heerlijke stroopwafels en dan de spuit van de tandarts. En ook, hoe je schreef "buiten je verstand om" opeens had je die bijzonder lekkere wafels gekocht, terwijl je het eigenlijk niet wilde. Prachtig.
Dankjewel Riny, tja, hoe was het ook weer, de geest is gewillig maar het vlees is zwak?

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:49
Zoals jij de stroopwafel beschrijft zou ik toch eerder denken dat je eerst een hap neemt en dan pas een slok, Cora ;) - ik kreeg spontaan en onbedwingbaar trek in jouw amandelamarettolekkernij. Scherven brengen geluk gaat in jouw geval niet op. Ik heb al kauwend heel wat kiezen gekraakt en huiver dan ook bij je laatste zinnen. Ik voel met je mee. Leuk verhaal.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:56
@Cora Ik hen wat minder enthousiast van je verhaal. Ten eerste vind ik de plot ongeloofwaardige trekjes hebben. Langzaam kauwen zal niet tot een breuk van een kies leiden. Schrijftechnisch vind ik de kommascheidingen tussen de hoofdzinnen in het begin niet werken. Je wilt juist een langzame tekst hebben in dat verlanggedeelte. Verder stoort mij de opmaak met al die korte regels. Alinea's hebben een structurerend effect en helpen de lezer het verhaal in samenhang tot zich te nemen en te verwerken. Ik hoop dat je hier wat aan hebt om je volgende verhaal beter te maken.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 13:45
Ik verdenk de tandarts en deze stroopwafelboer ervan onder een hoedje te spelen. Lekker geschreven en gelezen!

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 20:12
Ik heb absoluut niets met stroopwafels, maar ik kreeg de neiging om mijn mening te herzien. Dank voor het ontluisterende slot dat me daar vanaf hield. Met plezier gelezen.

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2017 - 21:28
Verrassend einde, amandelamaretto doet denken aan de lucht die in een tandartartspraktijk hangt. Ja, zoetigheid, niet verantwoord, maar a lovely guilty pleasure toch! Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 8:45
Zoals jij de stroopwafel beschrijft zou ik toch eerder denken dat je eerst een hap neemt en dan pas een slok, Cora ;) - ik kreeg spontaan en onbedwingbaar trek in jouw amandelamarettolekkernij. Scherven brengen geluk gaat in jouw geval niet op. Ik heb al kauwend heel wat kiezen gekraakt en huiver dan ook bij je laatste zinnen. Ik voel met je mee. Leuk verhaal.
Dankjewel Willemina, het is fictie maar het kraken van kiezen bij gewoon kauwen is geen fictie, helaas

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 8:52
@Cora Ik hen wat minder enthousiast van je verhaal. Ten eerste vind ik de plot ongeloofwaardige trekjes hebben. Langzaam kauwen zal niet tot een breuk van een kies leiden. Schrijftechnisch vind ik de kommascheidingen tussen de hoofdzinnen in het begin niet werken. Je wilt juist een langzame tekst hebben in dat verlanggedeelte. Verder stoort mij de opmaak met al die korte regels. Alinea's hebben een structurerend effect en helpen de lezer het verhaal in samenhang tot zich te nemen en te verwerken. Ik hoop dat je hier wat aan hebt om je volgende verhaal beter te maken.
@Leonardo, ik heb een paar dagen gesudderd op je feedback maar kom er niet helemaal uit. Toch dit: ongeloofwaardige trekjes noem je, echter het langzaam genietend kauwen kan echt kiezen, waarschijnlijk al zwak, doen afbreken. Weet ik uit ervaring. Dat de kommascheidingen in de hoofdzinnen in het begin niet werken omdat daar juist een langzame tekst passend is, daar heb je een punt. Daar kortere zinnen zou beter zijn. Maar al die korte regels storen je ook. Ik heb geleerd dat een afwisseling van korte en lange zinnen het verhaal boeiend en toegankelijk maakt, vandaar mijn keuze daarvoor. Je pleit voor alinea's, dat zet me ook aan het denken, ik heb daar in dit korte verhaal simpelweg niet aan gedacht. Ik neem je punten mee in mijn schrijven, dankjewel!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 8:53
Verrassend einde, amandelamaretto doet denken aan de lucht die in een tandartartspraktijk hangt. Ja, zoetigheid, niet verantwoord, maar a lovely guilty pleasure toch! Graag gelezen!
Dankjewel mw.Marie!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 8:54
Ik heb absoluut niets met stroopwafels, maar ik kreeg de neiging om mijn mening te herzien. Dank voor het ontluisterende slot dat me daar vanaf hield. Met plezier gelezen.
Dank Angus, ik heb ook weinig tot niets met stroopwafels, kennelijk was dat van geen belang bij het schrijven:-)

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 9:39
Cora, je hebt het verhaal als het ware in telegramstijl geschreven. Waar ik de traagheid van genieten verwacht, kom jij met een verhaal waar meer gretigheid in weerspiegelt. De korte zinnen benadrukken dat laatste bij mij. Graag gelezen, Connie

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 14:03
Dat de kommascheidingen in de hoofdzinnen in het begin niet werken omdat daar juist een langzame tekst passend is, daar heb je een punt. Daar kortere zinnen zou beter zijn. Maar al die korte regels storen je ook. Ik heb geleerd dat een afwisseling van korte en lange zinnen het verhaal boeiend en toegankelijk maakt, vandaar mijn keuze daarvoor.
Ik bedoelde vooral die korte alinea's. Dat geeft een opsommingseffect, een boodschappenlijstje dat moet worden afgewerkt. Ter aanvulling: afwisseling van zinslengte is vooral van belang in langere stukken. Een zin heeft gewoonlijk de aandacht van de lezer aan het begin en aan het einde, terwijl in het middenstuk de aandacht wat terugloopt. Korte zinnen hebben een spanningsverhogend effect, omdat de aandacht van de lezer geen kans krijgt in te zakken. Langere zinnen zijn golvend, dromerig haast en passen bij een tekst die reflecterend is, melancholisch of romantisch. Alleen maar korte zinnen putten de lezer uit; alleen maar lange zinnen doen de lezer in slaap vallen. Dit effect van spanning kan daarnaast worden versterkt door klemtonen, klanken van woorden en letters (lettercombinaties). Vergelijk ‘harde’ zoals k, f en p, met ‘zachte’ zoals b, l , w, m. Dat laatste is overigens al onderdeel van de betekenis van veel woorden. Vergelijk bijvoorbeeld woorden als ‘loom’ en ‘bloem’ met woorden als ‘fnuikend’ en ‘kakofonie’.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 17:48
Cora, je hebt het verhaal als het ware in telegramstijl geschreven. Waar ik de traagheid van genieten verwacht, kom jij met een verhaal waar meer gretigheid in weerspiegelt. De korte zinnen benadrukken dat laatste bij mij. Graag gelezen, Connie
Dankjewel Connie, ja dat is een genietvariatie: langzaam en traag of gulzig en gretig, bijna opgewonden. Dit keer voor het laatste gekozen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 17:52
Leonardo Pisano, ik lees je heldere toelichting met plezier, wat leg je dat goed uit, ik kan er direct mee aan de slag. Dank!

Siv

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 18:46
Jammer dat de winkels nu dicht zijn. Zou zo een verse stroopwafel willen halen, na het lezen van je tekst. Graag gelezen en zet mijn tanden zo meteen maar in een appel.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 20:42
Leonardo Pisano, ik lees je heldere toelichting met plezier, wat leg je dat goed uit, ik kan er direct mee aan de slag. Dank!
Fijn dat het je aanzet tot reflecteren. Het gaat mij altijd om het volgende verhaal. Neem het niet voetstoots van me aan. Experimenteer er eens mee opdat je ervaart of c.q. in welke mate deze handreiking voor jouw teksten werkt.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 oktober 2017 - 21:32
Hoi Cora, het is waar; het water loopt me in de mond, zoals jij de stroopwafel beschrijft! Je werkt mooi toe naar een - wat mij betreft - minder plezierig eind; het bezoek aan de tandarts. Daar doe ik mijn kiezen stijf op elkaar, in de hoop de verdovingsspuit te ontlopen ... Ik heb ervan genoten (je verhaal, dus, niet die spuit :) ), chapeau!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 oktober 2017 - 9:58
Bedankt voor je inzending! De titel klinkt vast lekker en we willen hier wel meer over weten. Je openingszin is een beetje ‘gewoontjes’. Er zit nog niet echt iets in waardoor je als lezer getriggerd wordt. Je schrijft erg beeldend, waardoor je je als lezer enigszins ongemakkelijk gaat voelen bij al die intieme details. Helemaal prima, maak het die lezer maar ongemakkelijk! De clou van het verhaal komt zeer onverwacht, dat vinden we wel een sterk einde. We zouden dan ook de laatste zin van de tandarts helemaal weglaten, waardoor je eind nog meer knalt.