Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#165 Kopzorgen

19 oktober 2017 - 13:36
Ja, zo zie ik het goed. Oké, starten maar. Rustig optrekken en rijden. Niet te hard. Nog een paar meter en dan moeten we stoppen voor het rode licht. Trap de rem in, nu. Shit. Ik vlieg tegen mijn borstkas en bij de tweede klap, vlieg ik door de voorruit het talud in en rol naar beneden. Voor me ligt een lijf. Dat is niet het mijne. ‘Ook te laat geremd?’ vraag ik. Het staat op en schopt me naar mijn auto waarin ik per toeval op mijn schoot beland. Gelukkig is niemand ernstig gewond geraakt. De auto is total loss, zei de man van de sleepdienst. Dat wordt naar huis lopen maar eerst moet ik even op adem komen. Geschrokken maar intact, loop ik onder mijn arm naar het café aan de overkant van de straat. Op het toilet zet ik mij op de wastafel. Ik was mijn handen en gooi een plens water in mijn gezicht. Mijn lijf, nog wat wankel en in de war, loopt zo terug het café in en vergeet zichzelf helemaal. Gelukkig brengt een aardige mevrouw mij weer terug naar mijn tafeltje waar een heerlijke kop koffie met een stroopwafel erbij voor me klaarstaat. Morgen maar weer met de bus, verzucht ik en besluit nog een kop koffie te drinken voordat ik huiswaarts keer. Daar wordt me toch alleen maar van alles naar mijn kop gegooid over vrouwen achter het stuur en wat dies meer zij. Weer krijg ik een stroopwafel maar deze stop ik in mijn tas. Wim vindt ze overheerlijk. Misschien helpt het hem kalmeren als hij verneemt van mijn brokken of toch niet? ‘Ober, mag ik een pils?’

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 14:29
Haha, weer leuk gevonden Nancy! Ik vind het altijd maar knap hoe je het absurde weet te vinden :P Feedback: 'De auto is total loss, zei de man van van de afsleepdienst.' Je schrijf tweemaal van, en is het niet 'sleepdienst' (kan misschien beide wel hoor). Groetjes

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
19 oktober 2017 - 14:33
Ha Steef, terwijl jij zat te typen was ik de ‘van’ teveel er net uit aan het halen. Sleep of afsleep? Ik weet het niet. Afsleep zit in mijn hoofd. Ga het opzoeken. Thanks :)

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 14:40
Wat leuk Nancy, dat net buiten jezelf schrijven. Na dat ongeluk was je in de war en dat schrijf je zo echt. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 15:19
Ik vlieg tegen mijn borstkas en etc., vind ik geweldig bedacht. Hierdoor zit je gelijk in het absurdisme van het verhaal. :thumbsup: Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 16:56
Het klinkt zo leuk als jij het schrijft. De hele verwarring,dan de ontnuchtering en uiteindelijk je de moed indrinken met een pilsje. Ik volg je helemaal, maar vooral op het einde ;-)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
19 oktober 2017 - 17:10
Cora, Riny, Thea en Sarina dank voor jullie leuke reacties. Het hoofd zit weer op de romp ;) Sarina ja dat slot is ook mijn favoriet, proost :unibrow:

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 17:46
Ik raak in de war van je wisselende tijden. Van absurdisme houd ik wel, maar hier is het me te cryptisch. Leuk bedacht, dat dan weer wel, Nance.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
19 oktober 2017 - 18:05
Verhip Leonardo ik zie het. Ik had ‘bracht’ ipv ‘brengt’ me terug naar de tafel. Geloof dat dit de enige tijdsuitglijder is, hoop ik. Ik zal het morgen nog eens lezen als mijn kop weer los is van het verhaal ;) Je zegt cryptisch. Het is heel letterlijk te lezen. Een kop en romp die samen apart leven. Maar kan ook als een staat van verwardheid opgevat worden. Ben benieuwd of het voor jou persoonlijk te cryptisch is of dat ik het kan verbeteren/verduidelijken? Mocht je tijd hebben dan hoor ik het graag. Dankjewel voor je reactie en opmerkzaamheid :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 22:11
Ik kan me er weing bij voorstellen. Vroeg me af of hoe je tegen je eigen borstkas kan vliegen, maar las door in de hoop dat dat duidelijk zou worden. Geen idee waar dat andere lijf vandaar komt en waarom die hem/ haar schopt, maar daardoor vermoed ik een lichaam-ziel-scheiding die mijn eerste probleem zou kunnen oplossen. Maar dan neemt een vreemde mevrouw de ziel mee van het toilet, dus dat kan ook niet. En dan verdwijnt een stroopwafel in de tas om Wim (zal vast de partner zijn, maar waar komt die ineens vandaan?) te kalmeren (ongelukkig geformuleerd met 'als' - het kan nu ook gelezen worden alsof juist het vernemen vn de brokken zal helpen kalmeren), of toch niet (waar ik trouwens een kommaatje voor zou zetten) en wordt er bier besteld :confused: De logica van dit einde is vlgens mij onvoldoende in het verhaal aanwezig (dwz ik kan wel verzinnen dat ze geen zin heeft in Wims reactie en besluit zich wat moed in te drinken, maar heb niet het gevoel dat dat logisch uit het voorgaande volgt).

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 22:42
@Nance Cryptisch zal aan mijn snelle lezen liggen @Schrijvenmaar verwoordt het veel beter dan ik. Taalzeurtje: Wim vindT. Ik heb nog wel een ander punt dat ik eerder had moeten noemen: ik vind de stroopwafel erbij gesleept. Het had net zo goed een reep chocola of een schaaltje pinda's kunnen zijn, en dat is een goedkope truc. Ik daag je graag uit in je volgende verhaal de integratie van de opdracht naadloos te maken. Volgens mij kun je dat :)

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 22:55
Ja, laten we nóg een verhaal over stroopwafels gaan schrijven :lol: Nancy, heerlijk gelachen. Pils na een stroopwafel lijkt me niet zo lekker, het past wel in de lijn van je verhaal. Jouw hoofd rolt zomaar ook in mijn verhaal.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 oktober 2017 - 23:37
Hai Nancy, Ik was hem dit keer helemaal kwijt. Leuk geschreven, dat dan weer wel. Na het lezen van de reacties kwam er een lampje moment, zo van. oooooooooh. Bij herlezen snapte ik het iets beter :)
Voor me ligt een lijf. Dat is niet het mijne. ‘Ook te laat geremd?’ vraag ik.
zou de dead giveaway moeten zijn geweest, maar die had ik helemaal gemist. Ik associeer een ziel niet met iets dat kan praten waardoor het niet klikte :) Leuk gevonden!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 8:15
Schrijvenmaar lees: ‘gewoon’ een lichaam en een hoofd horen bij elkaar maar zitten niet aan elkaar vast. Om te rijden staat het hoofd op het dashboard. Ze crashen. Dan ligt er een ander lijf( ja het is een bizarre vertelling) dat de vraag van het hoofd niet zo kan waarderen en schopt het terug naar de eigenaar. Daarna gaan ze samen even uitpuffen in het café. Enzovoorts. Ik begrijp niet zo goed dat mensen logica in dit verhaal zoeken, het is gewoon een bizarre vertelling. Ze zien er tegenop om naar huis te gaan, dus na twee koppen koffie met stroopwafel, zoals dat café ipv van een koekje bij de koffie geeft, besluit ze de stroopwafel ,die Wim haar man die ook als zodanig aangekondigd wordt zo lekker vindt, mee te nemen om hen stroop om de mond te smeren. Dit laatste zo verwoorden leek me iets voor de hand liggend. Ze vermoedt dat het weinig soelaas biedt en besluit om het maar plat te zeggen op een zuipen te zetten. C’est ca ;)

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 0:03
ook een bizar verhaal moet een interne logica hebben nu zijn hoofd en lijf nu eens één en dan weer twee een zin als "mijn lijf vergeet zichzelf" klopt gewoon niet als je bedoelt dat het lijf het hoofd vergeet

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 8:13
@Leonardo, stomme typo,thanks. Ik zal dan toch te onduidelijk zijn. Wat betreft de stroopwafel erbij te slepen, nou daar zou je wel eens gelijk in kunnen hebben. Het is dan ook de tweede stroopwafel in drie weken waar ik iets mee moet en ik heb niks met ze ;)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 8:18
@Stella wat ben ik toch blij dat je mijn rare verhalen gewoon snapt. Als het autobiografisch zou dan zou er geen stroopwafel aan mijn bier vooraf gaan :unibrow: Mijn hoofd in jouw verhaal? Ik ben benieuwd. :)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 8:21
Hoi Darkvalley. Die ziel mag je loslaten zie #16. Maar het kan/mag ook als totale verwardheid van de HP gelezen worden dan nog is het niet de ziel maar echt het hoofd. Dankjewel voor je reactie :)

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 8:39
Oh Nancy toch, ... de titel van je stukje luidt al: Kopzorgen ...; je krijgt een onverteerbaar ongeluk en dan moet je ook nog iets met stroopwafels die je verafschuwt. Niet iedereen lijkt je te begrijpen dan ga je toch naast je schoenen lopen van narigheid. Rustig weekend.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 11:26
Ik snap Leonardo en schrijvenmaar wel, het begin en de laatste alinea passen niet lekker bij elkaar, Zonder de laatste alinea zou het eerste deel voor mij een geweldig leuke UKV zijn, maar ja: dan missen we de stroopwafel. ;) Dus misschien kop en staart scheiden? En bij de laatste alinea een wat minder absurdistisch begin schrijven voor je stroopwafelverhaal?

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 12:00
Oei Marceline ik ben bang dat ik het niet begrijp. UKV check ( die was er al ;) ) maar dan ben ik je kwijt. Probeer het straks nog eens goed in me op te nemen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 12:22
@Nancy: ik lees er 2 verhalen in. Allebei de moeite waard maar samen passen ze, in mijn ogen, niet zo mooi. Verhaal 1 (een UKV): Ja, zo zie ik het goed. Oké, starten maar. Rustig optrekken en rijden. Niet te hard. Nog een paar meter en dan moeten we stoppen voor het rode licht. Trap de rem in, nu. Shit. Ik vlieg tegen mijn borstkas en bij de tweede klap, vlieg ik door de voorruit het talud in en rol naar beneden. Voor me ligt een lijf. Dat is niet het mijne. ‘Ook te laat geremd?’ vraag ik. Het staat op en schopt me naar mijn auto waarin ik per toeval op mijn schoot beland. Gelukkig is niemand ernstig gewond geraakt. De auto is total loss, zei de man van de sleepdienst. Dat wordt naar huis lopen maar eerst moet ik even op adem komen. EINDE En de rest is voor mij dan het stroopwafelverhaal als je er een iets ander begin van maakt. Het is maar een ideetje hoor! Maar zo las ik het.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 13:17
@Marceline ah nu begrijp ik je. Ja sorry de sanseveria en sportauto verstoren het debat in mijn hoofd. :D twee verhalen dat zie ik echt niet. Hoe hard ik het ook probeer. Maar duidelijk is zeker dat ik ergens de plank missla en te onduidelijk ben. Dat jij het in twee verhalen splitst wil voor mij zeggen dat de overgang van het ongeluk naar het op adem komen in het café niet goed overkomt en daar zit misschien ook dat wat Leonardo bedoelde met de stroopwafel er met de haren bijslepen. Ik neem het allemaal in me op en mee voor een volgende keer. Dankjewel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 oktober 2017 - 18:37
Dag Nancy, Ik vind het idee aardig. Bij eerste lezing dacht ik aan een crashtest-dummy. Jouw toelichting lezend, heb ik wel een paar punten die bij mij vragen oproepen, qua beeld voor de lezer. Als het hoofd op het dashboard staat en er moet geremd worden voor een stoplicht, maar dat gebeurt te laat, neigt dat naar een frontale aanrijding. Dan zou de borstkas tegen het hoofd aanvliegen. Of een aanrijding in de flank, maar dan zou het hoofd eerst zijwaarts stuiteren :D Waarom zou een los hoofd koffie of bier drinken? Het loopt er zo weer uit. Absurdisme kent zijn grenzen en vraagt - denk ik - net om een duidelijk beeld. Ik sluit niet uit dat een 'losbol' toch wil drinken, maar dan zou ik ook de rotzooi beschrijven die dat oplevert.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
20 oktober 2017 - 19:10
Hoi Angus, het was ook heel vreemd hoor er stond een stoplicht ter hoogte van ‘’T Haasje en midden op de weg moonwalkte een of ander alter-ego waardoor het hoofd eerst van schrik in de lucht sprong, het lichaam naar voren klapte, er een kettingbotsing ontstond, het lichaam weer naar achter klapte het hoofd tegen de borstkas kwam en een scharende aanhangwagen zorgde voor de genadeklap. :unibrow: Voor de rest heb je natuurlijk ook gelijk. Mijn enthousiasme ging met me op de loop en vergat verder te denken dan mijn neus lang is.