Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht # 162 - Eugénie en de stroopwafelverkoop

30 September 2017 - 18:22
U kent me wel. Ik ben Eugénie, een etalagepop. Ik ben werkzaam in de etalage van een groot Nederlands modeketen op de Meir in Antwerpen. Ik heb hier op SOL al enkele gedachten over mijn bestaan met U gedeeld. Vandaag heeft de etaleur van mij een mooie blondine gemaakt. In de blonde pruik stak hij een groen strikje hetgeen me een schalks uitzicht geeft. Een elegant wit jurkje omhult mijn perfect gevormd lichaam. Een dun groen ceintuurtje onderlijnt mijn wespentaille en mijn voeten steken in sandaaltjes met dezelfde tint. Ik zit op een wankel tuinstoeltje aan een krakemikkig oud tafeltje en staar met mijn blauwe ronde poppenogen naar de winkelende massa. Ik zit liever wat comfortabeler. Maar ja, ik heb niets te zeggen. Ik kan het ook niet. Mijn poppenkop is hol, evenals mijn lichaam. Soms staan er enkele kooplustigen stil. Ze bewonderen mijn outfit. Totdat hun oog op het prijskaartje valt. Dan verschijnt er een frons tussen hun wenkbrauwen, wordt er zoiets gemompeld als: 'belachelijk, zo veel geld voor zo'n lapje stof'' en kuiert men verder. Dan heeft mijn missie gefaald. Toch heb ik al een jonge vrouw voorbij zien wandelen met “mijn” wit jurkje aan. Het stond haar goed, alhoewel ze natuurlijk niet mijn perfect figuur had met mijn onwaarschijnlijk lange goedgevormde benen. Er is vandaag iets uitzonderlijks aan de hand. Ik vermoed dat men in het pand hiernaast stroopwafels voor het goede doel verkoopt. Doorgaans zijn het suikerwafels die men daar aan de man brengt. De stroopwafels ruiken heel anders. Stroperig. En zoals mensen er uitzien met die monden vol stroopwafel. En hoe ze er met hun mond aan trekken om er een stukje van af te happen. Het is niet om aan te zien. Ik wil het niet meer aanzien, maar ik heb geen oogleden om mijn ogen te sluiten. Ik heb wel een geheim wapen. Dat ga ik gebruiken. Ik stuur een gedachte naar de etaleur: “Breng mij een donkere zonnebril. Zet mij een zonnebril op mijn neus.” En ja, het helpt. Heerlijk. Leuk dat die zonnebril een groen montuur heeft!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 8:36
Blavatski, ... wat ben je toch heerlijk fantasievol. Die etalagepoppenkoppen laten je maar niet met rust. Stroopwafels moet je met wat liefde en aandacht eten dan laten zij zich ook van hun beste kant zien. Prettige dag verder.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 10:01
De mijmeringen van Eugenie, Leuk dat we daar weer deel van mogen zijn. Even een praktisch punt voor de vindbaarheid: #261 = #162.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 15:32
Dag Riny, Dank je wel voor je bezoekje aan Eugénie en je mooi compliment. Ik zal aan je wijze woorden denken wanneer ik me nog eens aan de stroopwafels waag. Nog een fijne zondagnamiddag-en avond toegewenst. :o

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 15:34
Dag Marceline, Dank je wel voor je bezoekje en mij op mijn vergissing te wijzen. Leuk dat Eugénie je mocht begroeten. Nog een fijne zondagmiddag-en avond toegewenst. :o

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 16:25
Wat een heerlijk stroopwafelverhaal, ik zie het zo voor me! Van uw hand is dit zo mooi geschetst! Persoonlijke vraag, lukt het allemaal met zorg voor uw dochter met haar nare enkelprobleem? U bent wel een moeder uit duizenden!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 17:42
Het is me een genoegen om Eugénie weer tegen te komen en dit verhaal te lezen. Ik gun haar de zonnebril, dat stroopwafeletend gepeupel verpest haar blije dagen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 20:20
Eugénie, aangenaam kennis te maken! Het leven van een uitzonderlijk mooie etalagepop valt niet mee begrijp ik. Gelukkig hoort uw etaleur uw wensen en noden!

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 20:34
Dad mw.Marie, Dank je voor je bezoekje, het mooie compliment en het begrip van mijn situatie met de dochter. Het valt niet mee om alles in orde te krijgen hier, maar het vreemde is dat hoewel ik doodmoe ben, er toch altijd weer nieuwe energie boven komt om het vol te houden. Ze is momenteel niet gemakkelijk, mijn dochter, ze speelt zo'n beetje de 'koningin', maar ze is een dochter uit de duizenden. We hebben samen veel meegemaakt; ze is in feite een "nakomertje" en ze was een hele steun voor mij in moeilijke perioden. :o En zie, ik kan zelfs weer tijd maken om op SOL te komen. En ik ben in de laatste fase van mijn kinderboek-uitgave-avontuur. 13 oktober is de streefdatum. :nod:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 8:56
Een etalagepop, stroopwafel en een zonnebril. Het is een prachtverhaal geworden, ik kijk toch met andere oge een volgende keer in de etalage.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 11:33
Dag Maddbrug, Je kent m'n outfit van deze week, wit kleedje (jurkje) en groene accessoires. Ik zal je een knipoogje geven wanneer we elkaar ontmoeten. Ik kijk er naar uit, getekend Eugénie. :o

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 11:34
Wat zal Eugène genieten van al die belangstelling. Een leuk personage en perspectief heb je gebruikt. Was een genot om te lezen. Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 17:02
Bedankt voor je inzending! Dit lijkt ons geen autobiografisch verhaal zoals in de opdracht stond. Als we daar even van afzien, dan valt op hoe beeldend het verhaal is geschreven. Het hoofdpersonage wordt voldoende uitgediept. Het plot en de spanningsboog hadden sterker gekund. Het feit dat Eugénie zelfs blogs schrijft op SOL vinden we niet geloofwaardig, zelfs niet in een fictief verhaal.