Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#162 Vogels

"Dat is dan twee gulden." "Ik heb alleen een briefje van vijf?" "Kan niet wisselen." "Mag ik er dan 2?" "Kan." "Krijg ik dan wel een gulden terug?" "Nee, kan niet wisselen." "Pappa?" "Nu even niet." "Ik heb honger." "Wacht nu even." "Goed, laat die gulden dan maar zitten." "Oké, pas op ze komen net van de plaat." "Hier maar kijk uit ze zijn nog heet." "Au, veel te heet." "Hou nou goed vast." "Pappa, hij is gevallen." "Hier neem die van mij maar, de vogels eten die wel op."

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
darkvalley, Die stroopwafel komt zo van de plaat. Prima Een briefje van 5 in de guldentijd. Groen herinner ik me ;) en vervangen door een muntstuk van 5. Ok - Oké

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ondanks dat je het woord stroopwafel niet gebruikt, volledig helder waar dit gesprek over gaat. Ultieme show don't tell! Voor de vogels ook nog wat!

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je inzending! Briljant hoe je in zo’n kleine dialoog een alledaags drama neerzet. Er staat geen woord te veel, maar ook geen woord te weinig. De frustratie van de vader en van het zoontje druipen van het verhaal zoals de stroop uit de wafels… Origineel dat je voor de dialoogvorm hebt gekozen. Je schrijft ergens dat je de directe referentie naar de stroopwafels bent vergeten. Dat geeft helemaal niet. Als je weet wat de opdracht was, is het helemaal helder. Het is juist verrassender dat je het stuk de titel ‘Vogels’ hebt gegeven en niet het woord stroopwafel hebt genoemd. Heel knap verhaaltje met een kop en een staart.