Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#158 Langs een Engels kanaal

Langzaam breekt de zon door het grijs en doet het bruine kanaalwater glanzen als amber. Het ratelen van de sluisdeuren doorbreekt de stilte. De lock keeper's cottage met de afbladderende rode deur en het bemoste dak staat hier al eeuwen. Bijna ruik ik de trekpaarden die vroeger de narrowboaten voorttrokken. De sluis loopt gorgelend leeg. We wachten en zien een ouderwetse, met riemen dichtgebonden, koffer naast de cottage liggen. We kunnen het niet laten en als onze boot de sluis verlaat, ligt de koffer aan boord. 's Avonds openen we hem. Het vergeelde kant voelt alsof het ieder moment kan vergaan als ik er een stapel brieven vanaf pak. Liefdesbrieven. Van Steve aan Rose. Even aarzelen we maar de nieuwsgierigheid wint en we openen poëtische brieven. Geschreven in 1943 en 1944 door een soldaat aan het meisje van wie hij houdt. We lezen hoe het blauw van de lucht hem doet denken aan haar ogen, hoe als hij zijn ogen sluit het zoet van de voorjaarsbloemen hem doen denken aan haar geur en hoe het zilt van de zeewind smaakt naar haar lippen toen ze afscheid namen. Soms schrijft hij over de kameraadschap tussen de mannen, de verbondenheid. Maar vooral schrijft hij over zijn verlangen naar haar. In zijn laatste brief lezen we dat hij verwacht dat de oorlog niet lang meer duurt en dat hij snel terug is om haar laatste tranen met zijn mond te drogen. Nog even en dan trouwt hij haar. We kijken naar de datum, 31 mei 1944. Voorzichtig leggen we de brieven terug op het broze kant. In de dagen erna bedenken we dat Rose inmiddels de 90 gepasseerd moet zijn. Zou ze overleden zijn? Of is ze naar een verzorgingshuis? Zou ze met een ander getrouwd zijn en wilden haar kinderen en kleinkinderen niets weten van een eerdere liefde van hun moeder en oma? Of ...? Op de terugweg stoppen we in de sluis bij de verwaarloosde lock keeper's cottage. Zachtjes leggen we de koffer terug naast een struik verwilderde rozen. Het ratelen van de paddles als we de sluis leeg laten lopen doorbreekt de stilte. Wolkjes weerkaatsen op het dak van onze narrowboat als we de sluis verlaten.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ben wel benieuwd naar meningen over gebruik van buitenlandse termen in het algemeen eigenlijk ... heeft iemand die???
Eigenwijze Marietje heeft daar wel een mening over. ;) Ik verengels ook vaak woorden in mijn verhalen omdat ik in de wereld om me heen dat ook zie gebeuren. Het past m.i. in het huidige tijdsbeeld. Proeflezers van mijn MS zeggen NEE! en andere weer JA! - Ik ben daarin dus eigenwijs want als het hoort bij het personage doe ik het. }) Ik ben dus wel van mening dat het moet passen in het tijdsbeeld van het verhaal. In het bovenstaande verhaal- als je op een plek bent waar plaatselijk wordt gesproken over Lockkeepers cottage en men neemt het over als toerist omdat het nu eenmaal zo genoemd wordt dan vind ik het wel passen. Is het een erbij gesleept woord als enige Engels woord in de gehele tekst puur voor de sfeer dan zou ik het niet doen. Het woord moet bij de situatie/ personage passen. Zoek rechtsboven op Engelse woorden en je krijgt interessante meningen. :nod:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje, heb je ook een soort vuistregel voor een aantal dat je per persoon/ passage vindt passen? Bijv. als ik hem in het begin twee keer ietsgeks laat zeggen, weet men wel dat hij gek praat of juist als iemand gek praat, moet hij dat consequent de hele tekst doen?

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad een mooi verhaal over liefde, met een trieste ondertoon. Over de prijs van de oorlog, zonder dat oorlog echt in beeld komt.
We kunnen het niet laten en als onze boot de sluis verlaat, ligt de koffer aan boord.
'We kunnen het niet laten en' zou ik schrappen. Als het al iets toevoegt, zegt het iets over hp's - voor mij suggereert het zelfs een soort verkeerde nieuwsgierigheid - , terwijl ik als lezer liever het moment zie en niet afgeleid wil worden. Op last van schrijvenmaar :) : De Engelse term lock keepers cottage stoort me hier niet. Het past in het beeld en uit de context is duidelijk wat er mee bedoeld wordt. Ik deel onderstaande mening van Marietje.
Ik ben dus wel van mening dat het moet passen in het tijdsbeeld van het verhaal. In het bovenstaande verhaal- als je op een plek bent waar plaatselijk wordt gesproken over Lockkeepers cottage en men neemt het over als toerist omdat het nu eenmaal zo genoemd wordt dan vind ik het wel passen. Is het een erbij gesleept woord als enige Engels woord in de gehele tekst puur voor de sfeer dan zou ik het niet doen. Het woord moet bij de situatie/ personage passen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje, heb je ook een soort vuistregel voor een aantal dat je per persoon/ passage vindt passen? Bijv. als ik hem in het begin twee keer ietsgeks laat zeggen, weet men wel dat hij gek praat of juist als iemand gek praat, moet hij dat consequent de hele tekst doen?
Nee, natuurlijk consequent blijven als schrijver. Anders verlies je het respect, de waardering. Tenzij de rol van het personage veranderd. ( als HP stottert en hij wil er vanaf en dat lukt, dan meegaan met de verandering) Je kan het zelfs gebruiken door het personage daardoor te laten herkennen. Consequent zijn moet je ook als ouder, leidinggevende en als baas van een hond. :p

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje: dank voor je heldere toelichting. Ik vind het een mooie vuistregel. En de Engelse term in dit verhaal is dus passend. Ok gezien de reacties van Janp en Angus. @Janp, dankjewel. Altijd fijn een compliment van jou. @Angus, Dankjewel, van een compliment van jou word ik ook altijd blij. En dank voor de schrapsuggestie. @schrijvenmaar, dank voor de leuke discussie die je losgemaakt hebt. @Allen, zaterdag heb ik weer een laptop en ga ik met alle suggesties aan de slag zodat ik zondag een perfecte versie heb. Dank!

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven Marceline. Ik vind het ook mooi dat er geen dialogen zijn en fijn dat de koffer terug gelegd wordt. De opmerking van doet in de eerste zin snap ik, misschien laat van maken? Graag gelezen.