Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#158- Alles wat je vindt is toch kapot.

1 September 2017 - 10:56
In eerste instantie zag ik iets roods liggen en wilde niet stoppen omdat ik zo hard fietste. Vanmorgen las ik een column van Esther Gerritsen over dat alles wat je vindt toch kapot is maar ik keerde om naar de plek. Was ik werkelijk zo nieuwsgierig om te weten wat daar lag? Ik keek om mij heen en alleen in de verte zag ik een tractor rijden op het weggetje. In de berm lag een hard plastic koffer, rood, met de initialen MB in mooie letters op de bovenkant geschreven. Had ik nou ook zo'n koffer, die heb ik ooit toch aan een kringloopwinkel gegeven? Ik ken de code van het cijferslot.. Ik nam een fotootje, hoorde de meerkoeten kwaken, een zwaan kwam nieuwsgierig aanzwemmen. Ik vond het eng, ik ben een held op sokken. Dus ik keek gewoon naar die koffer en dacht na. De tractor naderde. De boer stapte uit, een stinkende sigaar in de mondhoek. 'Hij legt er sinds gisteren,' zei hij op zijn Zaans, 'zeker van zo'n asielzoeker of zo. Ken ie open?' ' MB, kent u een MB hier?' Ik wees naar de letters. Ik had al aan Mark Bakker, Martijn Boer, Mies Bel gedacht maar niet aan een Mohammed Bali of zo. Hij bukte en begon aan het slot te rommelen. 'Ik vind het maar niks,' zei ik ,' misschien zit er wel een lijk in of zoiets engs.' 'Of poen,' zei de boer nuchter. 'Tja,' zei ik. Hij pakte zijn zakmes en begon te peuteren aan het cijferslot toen ik zei dat hij 190 eens moest proberen. Hij zette z'n brilletje op en ik hoorde een klik. Hoe gauw ik gedag heb gezegd weet ik niet meer maar ik ben snel weggefietst. 's Middags lag de koffer er niet meer.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2017 - 12:06
Super! Ik zie het zo voor me gebeuren en ik volg je gedachten helemaal. Ik zou je bijna vragen :"Wat stak erin ?" of "wat heb je vroeger er in laten zitten ?" Maar boven alles heb ik eens goed gelachen.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
1 September 2017 - 13:40
Madd wat erg dit, ik moest zo lachen om Mohammed Bali en was er van overtuigd dat je ons niet in onwetendheid achter zou laten, dus toch. Ik vind deze bijdrage geweldig, dikke :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2017 - 14:51
Madd, ... wat jammer dat ik nu niet weet wat. Nu kunnen de lezers zelf fantaseren; je hebt ons aan het werk gezet. Leuk 'gevonden!!' De omgeving mooi getypeerd.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2017 - 19:11
@Madd, hoe heerlijk vind ik het toch jou te lezen. Het begint al met 'ik wilde niet stoppen, omdat ik zo hard fietste'. Het is jouw ogenschijnlijke eenvoudige taalgebruik dat zó veel zegt. De kofferopdracht briljant fantasievol uitgewerkt. Er valt mij iets op: In dezelfde zin zeg je: toch kapot >> toch keerde ik om/nou ooit >> ooit toch/snel gedag >> snel weggefietst. Deed je dit bewust?

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2017 - 21:09
Mooie koffermuziek maak je ervan. Ik hoor de stem van de boer. Maar ook ik ga nu nadenken over wat erin zat! Leuk detail de code!

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2017 - 10:01
Madd, wat een mooie, levendige opbouw. En dat dialect...enig. Weet zij wat er in die koffer 'is achtergebleven'. Je beschrijving is als een film. Dank je wel. Groet Connie

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 11:25
Sarina, fijn dat je de humor voelde! Nancy, leuk je reactie! Riny, niemand zal het weten wat er in zat. Ik zeker niet. Stella, ik dus niet! Marceline, ik zou nooit in een koffer kijken, zomaar. Omdat ik geen held ben namelijk.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 11:35
Mili, klopt, die herhaalwoorden. Toch-toch deed ik bewust omdat het zich tegensprak in betekenis, in het gedeelte van de zin.Beetje ingewikkeld gezegd maar toch. Eenzelfde woord kan verschillende betekenissen hebben, en kan daarom in een zin anders worden gelezen. Het kan ook storend werken, dat klopt.Vind ik ook. In de laatste zin kan ik het eerste woord snel met gauw vervangen, dat komt in feite op hetzelfde neer. Deze keer heb ik het bewust zo neergezet. Mw.Marie, ik reed laatst langs zo'n landweggetje, dus zag het ook voor mij. Connie, het Zaans dialect blijf ik mooi vinden. Het Amsterdamse trouwens ook. I-kat, kijk, ik lees net jouw verhaal. Alleen al de gedachten dat er een lijk in zou kunnen zitten. Ik ben geen held. Lees geen thriller en kijk geen detective. Het is niet anders. Veel dank voor al de reacties!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:27
De kleur rood werkt hier zeer alarmerend- goed gebruikt. Een heerlijk verhaal waar toeval een grote rol speelt. Het open eind is prikkelend. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2017 - 8:55
Annette, Dat is nog maar de vraag natuurlijk. Slim opgemerkt. Marietje, Rood is gevaar, nietwaar? Of toeval bestaat valt ook weer te betwijfelen dus tja.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2017 - 16:18
@Madd, Een heerlijk verhaal met een flitsende beginzin en wat is het citaat van Esther Gerritsen (een schrijfster die ik zeer waardeer) passend. Levendig detail: de Zaanse boer met de stinkende sigaar. Hij geeft het verhaal kleur. De mysterieuze rode (!) koffer met een bekend cijferslot geeft aan het verhaal een magisch-realistische acccent. De zwaan en de meerkoeten maken het verhaal bijna compleet. Ook ik ben nu wel zeer benieuwd naar de inhoud.;-) Mij viel ook het drie keer herhaalde woordje "toch" op. Komt vast door het citaat dat op de achtergrond meespeelde. Dank je voor deze fijne bijdrage en excuses voor deze late reactie.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 September 2017 - 16:50
Nel, Esther Gerritsen lees ik graag, ik lees nu Veilig leren lezen, een leuke titel omdat het een leesmethode is in het BO. Ik zag tijdens een van mijn fietstochten een boer in Wijdewormer en sprak met hem. Zodoende nam hij plaats in mijn verhaal. Over de inhoud kan ik kort wezen, ik zal het nooit weten of zeggen. Was het mijn oude koffer of was ik te bang om te kijken? Inderdaad is het woordje toch uit het citaat op zijn plaats en het tweede wellicht niet.Dan maar toch veranderen... Dank je wel voor je inspirerende opdracht en je aandachtige reactie.