Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 156 En ze lachte naar me

18 augustus 2017 - 10:49
En ze lachte naar me. Ze hadden haar voor de zekerheid in een couveuse gelegd, maar ik zag de wilskracht in haar ogen. In een wachtkamer voelt elke minuut als een eeuwigheid. De holle voetstappen van het verplegend personeel dreunde als eentonige Techno door mijn hoofd. Elke stap is een rammeling van 140 decibel, bijna niet uit te houden. Ik zag zijn mond bewegen, zijn woorden kwamen in tekstballonnen naar buiten. Beter gezegd, het werd me allemaal duidelijk, al zweefden de woorden rond als lege silhouetten, erkende ik het omhulsel, de inhoud was niet te accepteren. Een kus, een fluistering, een bittere pil. En ze lachte naar me.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2017 - 11:22
Ja mooi, teder zelfs met het 'en ze lachte naar me' aan begin en eind. Een dramatische dag in een paar streken sober opgetekend. Goed gedaan! Verrassend dit verhaal van jouw hand! Een typo: [ ... kwamen in tekstballonnen naar buiten komen] Ik denk dat komen uit deze zin moet.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2017 - 14:07
In zijn geheel vind ik dit een zeer fraai stuk, waarin een zeer ingrijpende gebeurtenis en de beleving daarvan zeer gedoseerd wordt neergezet. Maar dit springt er voor mij echt uit:
Ik zag zijn mond bewegen, zijn woorden kwamen in tekstballonnen naar buiten. Beter gezegd, het werd me allemaal duidelijk, al zweefden de woorden rond als lege silhouetten, erkende ik het omhulsel, de inhoud was niet te accepteren.
Fantastische beschrijving :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2017 - 14:19
Prachtig en aangrijpend. Bijzonder hoe je dit onder woorden hebt gebracht. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2017 - 19:12
@Nancy, dank je, er moet altijd nog een beetje hoop zijn. @Angus, bedankt voor jou reactie. Je haalt er inderdaad ook mijn favoriete stuk uit, tijdens het schrijven voelde ik dat dit hoe dan ook erin moest komen. @Annette, dank voor jou reactie en het lezen @I-kat, bedankt voor je reactie @Marietje, Thx, leuk om te lezen dat ik je weet te verrassen, wilde het deze keer ook compact houden

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 augustus 2017 - 13:34
Hallo Richard, Bijzonder hoe je in een paar zinnen een extreme situatie neerzet. Je hebt bijna het gevoel dat de verteller zelf in de couveuse zit, en dat er maar af en toe iets binnendringt van buiten. Vorm en inhoud sluiten mooi aan. In zo'n korte tekst is het extra belangrijk dat alles klopt, dus heb ik vooral tips voor de details: -voetstappen dreunde-->ik zou hier consequent zijn en kiezen voor de tegenwoordige tijd (in meervoud) -140-->honderdveertig -Beter gezegd, het werd me allemaal duidelijk, al zweefden de woorden rond als lege silhouetten--->het woord 'al' klopt hier volgens mij niet., dit moet 'maar' zijn. Of: 'Al erkende ik het omhulsel, de woorden zweefden rond als lege silhouetten, de inhoud was niet te accepteren Het zinsdeel 'beter gezegd' zou ik weglaten, juist omdat het beeld van de tekstballonnen zo sterk is Hartelijke groet, Saskia Buddelmeijer

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 augustus 2017 - 18:31
Hoi Saskia, Ik vind het mooi hoe je de tijd neemt om iedereen te voorzien van goede en treffende aandachtspunten. Je informatie helpt me om hier de volgende keer op te letten. Het wordt gewaardeerd :)