# 156 En ze lachte naar me
En ze lachte naar me. Ze hadden haar voor de zekerheid in een couveuse gelegd, maar ik zag de wilskracht in haar ogen.
In een wachtkamer voelt elke minuut als een eeuwigheid. De holle voetstappen van het verplegend personeel dreunde als eentonige Techno door mijn hoofd. Elke stap is een rammeling van 140 decibel, bijna niet uit te houden.
Ik zag zijn mond bewegen, zijn woorden kwamen in tekstballonnen naar buiten. Beter gezegd, het werd me allemaal duidelijk, al zweefden de woorden rond als lege silhouetten, erkende ik het omhulsel, de inhoud was niet te accepteren.
Een kus, een fluistering, een bittere pil.
En ze lachte naar me.
Ja mooi, teder zelfs met het
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Dank je wel Marceline, had
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Toch een hoopvol begin (
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
In zijn geheel vind ik dit
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Krachtig fragment in een paar
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Prachtig en aangrijpend.
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Zeer goed gedaan. Bijzondere
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
@Nancy, dank je, er moet
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Zo bijzonder dat ik het een
Lid sinds
7 jaar 4 maandenRol
Richard, ontroerend mooi en
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
@Stella, goed om te horen dat
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Hoi Richard, super! (in een
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
@Ton
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Hallo Richard, Bijzonder hoe
Lid sinds
7 jaar 4 maandenRol
Hoi Saskia, Ik vind het mooi
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol