Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#155 onweer

Elke gedachte aan onweer wordt bij voorbaat al overstemd door de vraag of er daadwerkelijk mensen zijn die zo snel kunnen typen als denken, en die dan ook geordende gedachten hebben, of waarom freewriten anders ergens op zou slaan, want schrijven gaat toch zeker om formuleren, om orde aan te brengen in de chaos van mijn gedachten en wat heeft het in vredesnaam voor zin om nu zomaar willekeurig door te typen zonder dat het ergens over gaat en waarom zou ik het resultaat vervolgens ook nog eens ergens op internet gaan zetten zodat iedereen kan lezen wat ik eigenlijk niet schreef maar zomaar uitblaatte. Waarom zou iemand dat ook willen lezen. En waarom zijn die vijf minuten nou nog niet om en moet ik nou nog langer doorgaan met deze onzin. Dat stemmetje dat het toch niets wordt met dat schrijven begint nu toch wel ernstig boven te komen en die hele gedachtenstroom die tegelijkertijd plaatsvindt op de achtergrond, over de kinderen, over vandaag, morgen en het avodneten, de boodschappen en de vakantie volgende week, over of we zo nog televisie kijken of iets nuttigs doen, mijn vingers zijn er echt niet snel genoeg voor.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk eerlijk en tegelijk zo onterecht. Jij bent een geweldige schrijfster, dat heb je al zo vaak bewezen. Het wordt wel wat met dat schrijven! Schrijven maar :D

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja schrijvenmaar, je protesteert wel, maar ik vond het toch leuk om te lezen. Dus ik ben blij dat je je vrije gedachten hebt gedeeld!

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi hoor schrijvenmaar, deze scepsis in je stukje over freewriten. En dan toch doen en afmaken. ;) Gelukkig maar, het levert een plezierig stukje op dat ik graag las.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijven maar, ook dit is freewriting, gewoon typen wat je denkt inclusief de scepsis. En toch komt er iets boeiends uit, het aaneenrijgen van gedachten, zonder leestekens. Maar op het moment dat je aaneengeregen woordenvloed verandert in het twijfelen over je schrijfkunst, heb ik de neiging om te roepen:'ho, stop, je neemt de verkeerde afslag!' Graag gelezen, Connie

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijvenmaar, een voor mij heel herkenbaar stukje. Dat stemmetje dat het onzin is en dat het nooit iets wordt. Wat moet een ander met jouw ongecontroleerde gedachtenstroom? Geweldig om deze eerlijke tekst te lezen.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar, Het typen hobbelt ruimschoots achter de gedachten aan - toch kom je hier een aardig eind. Achteraf de zinsbouw wat stileren en je hebt een alinea Virginia Woolf - 'over of we zo nog televisie kijken of iets nuttigs doen' en dergelijke ;)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik geloof dat in jou de dochter of tijdgenote van Karl Ove Knausgard is opgestaan. Mag ik je handtekening?

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In essentie ben ik het heel erg met je eens. En je hebt het heel fraai onder woorden gebracht.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb inmiddels aardig wat van jullie gelezen en ben blij te zien dat er toch wel meer zijn voor wie het echte freewriten niet werkt. (Reageren sla ik even over, omdat ik dat bij deze opdracht sowieso lastig vind en ik bovendien op vakantie ben). Ik baalde echt wel een beetje; onweer is gaaf, kan zoveel mooie verhalen opleveren, vol sfeer en symboliek en ik kon alleen maar denken: ik mag niet denken, ik mag niet denken, niet denken en niet teruglezen; hoe kan ik schrijven zonder denken en teruglezen? En vervolgens galmde na in mijn hoofd "Bij freewriting benut je de diepere lagen van je creativiteit" en kwam ik dus op het idee dat ik dan diepere lagen van creativiteit zou missen, ofzo. En dan die volstrekte onmogelijkheid om alles wat in je opkomt te typen ... Bij eerdere freewrite-opdrachten schreef ik altijd gewoon direct de 'uitgewerkte' versie, na enkele minuten de verlammende werking van freewriten ervaren te hebben. Maar nu ik zelfs met mijn on-poëtische inborst toch ook lol begin te krijgen in poëzie-opdrachten, moest ik dit van mezelf ook maar eens echt proberen - wie weet welke onvermoede kanten van mij ik zou aan treffen. Niet dus. Volgende keer doe ik het weer op mijn manier; mijn gedachten razen de hele dag en komen tot rust als ik schrijf, juist omdat ik ze dan bewust moet formuleren (wat trouwens ook heel goed in een flow kan).

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijvenmaar, ... wat heerlijk die ratel van jou. (Niet oneerbiedig bedoeld, hoor) Ik zie nu, dat je je avatar eer aan doet. Hupsakee, schrijvenmaar wie zal me een strobreed in de weg leggen. Goed gedaan en een prettige vakantie.