#155 onweer

Heerlijk eerlijk en tegelijk zo onterecht. Jij bent een geweldige schrijfster, dat heb je al zo vaak bewezen. Het wordt wel wat met dat schrijven! Schrijven maar :D

@schrijvenmaar, zinnen sans fin en ik omarm je stelling tot ... Dat stemmetje dat ...

Maar stiekem was het wel een leuke opdracht :). Ben blij dat je het geplaatst hebt. Graag gelezen.

Ja schrijvenmaar, je protesteert wel, maar ik vond het toch leuk om te lezen. Dus ik ben blij dat je je vrije gedachten hebt gedeeld!

Mooi hoor schrijvenmaar, deze scepsis in je stukje over freewriten. En dan toch doen en afmaken. ;) Gelukkig maar, het levert een plezierig stukje op dat ik graag las.

Schrijven maar, ook dit is freewriting, gewoon typen wat je denkt inclusief de scepsis. En toch komt er iets boeiends uit, het aaneenrijgen van gedachten, zonder leestekens. Maar op het moment dat je aaneengeregen woordenvloed verandert in het twijfelen over je schrijfkunst, heb ik de neiging om te roepen:'ho, stop, je neemt de verkeerde afslag!' Graag gelezen, Connie

Schrijvenmaar, een voor mij heel herkenbaar stukje. Dat stemmetje dat het onzin is en dat het nooit iets wordt. Wat moet een ander met jouw ongecontroleerde gedachtenstroom? Geweldig om deze eerlijke tekst te lezen.

schrijvenmaar, Het typen hobbelt ruimschoots achter de gedachten aan - toch kom je hier een aardig eind. Achteraf de zinsbouw wat stileren en je hebt een alinea Virginia Woolf - 'over of we zo nog televisie kijken of iets nuttigs doen' en dergelijke ;)

Ik geloof dat in jou de dochter of tijdgenote van Karl Ove Knausgard is opgestaan. Mag ik je handtekening?

In essentie ben ik het heel erg met je eens. En je hebt het heel fraai onder woorden gebracht.

:eek: Heb je gezien dat jouw eerste zin meer dan de helft van het hele stukje bevat. Wouw! Knap! :thumbsup:

Bedankt voor jullie reacties. Ik heb inmiddels aardig wat van jullie gelezen en ben blij te zien dat er toch wel meer zijn voor wie het echte freewriten niet werkt. (Reageren sla ik even over, omdat ik dat bij deze opdracht sowieso lastig vind en ik bovendien op vakantie ben). Ik baalde echt wel een beetje; onweer is gaaf, kan zoveel mooie verhalen opleveren, vol sfeer en symboliek en ik kon alleen maar denken: ik mag niet denken, ik mag niet denken, niet denken en niet teruglezen; hoe kan ik schrijven zonder denken en teruglezen? En vervolgens galmde na in mijn hoofd "Bij freewriting benut je de diepere lagen van je creativiteit" en kwam ik dus op het idee dat ik dan diepere lagen van creativiteit zou missen, ofzo. En dan die volstrekte onmogelijkheid om alles wat in je opkomt te typen ... Bij eerdere freewrite-opdrachten schreef ik altijd gewoon direct de 'uitgewerkte' versie, na enkele minuten de verlammende werking van freewriten ervaren te hebben. Maar nu ik zelfs met mijn on-poëtische inborst toch ook lol begin te krijgen in poëzie-opdrachten, moest ik dit van mezelf ook maar eens echt proberen - wie weet welke onvermoede kanten van mij ik zou aan treffen. Niet dus. Volgende keer doe ik het weer op mijn manier; mijn gedachten razen de hele dag en komen tot rust als ik schrijf, juist omdat ik ze dan bewust moet formuleren (wat trouwens ook heel goed in een flow kan).

Schrijvenmaar, ... wat heerlijk die ratel van jou. (Niet oneerbiedig bedoeld, hoor) Ik zie nu, dat je je avatar eer aan doet. Hupsakee, schrijvenmaar wie zal me een strobreed in de weg leggen. Goed gedaan en een prettige vakantie.