Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#155 - Uit het hart

10 augustus 2017 - 13:12
Freewriting, leuk, ken ik niet. Donder en onweer, ik vind het prachtig. Het zijn mooie natuurverschijnselen en ik kijk er graag naar vanaf mijn appartement op vier hoog, Ook vind ik het een uitdaging om de bliksem te vangen in een mooie foto. Dat lukt echter nooit maar niet geschoten is altijd mis, hè. Donder associeer ik ook met gevoelens die ik heb jegens mijn ex-man die er nu alles aan doet om mij het leven nog steeds zuur te maken, na > 2 jaar gescheiden te zijn. Het dondert mij niet hoe 't met hem gaat maar hij komt zijn gemaakte afspraken niet na en dat neem ik 'm erg kwalijk. Het is ook zo dat zijn rotgedrag mijn zoon beïnvloedt die nu bij hem woont en in september weer bij mij komt wonen. Ja, mijn ex gaat dan bij zijn vriendin wonen en zoonlief heeft hier zijn leven opgebouwd: sportschool, werk zoeken (hij heeft 'n tussenjaar genomen om zich te beraden op de studierichting). Hij is erg lief en conflictvermijdend en zachtaardig en ruimhartig; een ideaal slachtoffer voor een vader met narcistische trekken. Jezus ik ben helemaal los Is de tijd nu nog niet om. Het dondert me geen moer dat hij vertrekt, die ex .... Tijd. ---------- Ik heb dit met de hand uitgeschreven, onder begeleiding van het tikkende keukenwekkertje, en daarna letterlijk overgetypt. Schrijven met de hand gaat bij mij sneller dan typen en ik zit dan ook vaak sneller in een soort flow. Heb mijn hart via mijn pen laten spreken en vind het best spannend om dit zo te delen met mensen die ik niet ken, moet ik toegeven :o .

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 13:55
Karinska, Het leest als de gedachtenstroom die ik bedenk voor een onbekende bij het passeren van die onbekende. En in het echt gaat het dus net zo. Bedankt voor het delen.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
10 augustus 2017 - 14:24
Ik kan me goed voorstellen dat het spannend is om dit zo te plaatsen. Hopelijk is het een positieve ervaring, die je voor vervolgverhalen (nog meer) lef geeft om schroom overboord te gooien. JanP verwoordde het al mooi in zijn reactie.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 14:32
Karinska, Het leest als de gedachtenstroom die ik bedenk voor een onbekende bij het passeren van die onbekende. En in het echt gaat het dus net zo. Bedankt voor het delen.
Jan, Bedankt voor het lezen en je reactie. De gedachtenstroom kabbelt altijd maar voort hè, en soms wordt het een kolkende rivier, althans bij mij.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 14:46
Hopelijk lucht het een beetje op. Je verhaal is erg herkenbaar.
Hallo Nyceway, Ja hoor, zeker, dat doet het al jaren! Desalniettemin is de korst op de wond soms nog kwetsbaar. Naar voor je dat je herkent wat ik heb beschreven; helaas is het zoals het is, hè. Ik vind echter dat je altijd een keuze hebt: je slachtoffer voelen en je daar naar gedragen, of schouders eronder, en er sterker van willen worden. Ik kies voor het tweede.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 15:06
Ik kan me goed voorstellen dat het spannend is om dit zo te plaatsen. Hopelijk is het een positieve ervaring, die je voor vervolgverhalen (nog meer) lef geeft om schroom overboord te gooien. JanP verwoordde het al mooi in zijn reactie.
Hallo Hadeke, Bedankt voor je reactie. Op één of andere manier willen de ervaringen er uit, en schrijven helpt daarbij zeker. Ik ben een positief mens en ik leer nu weer steeds meer te leven in vertrouwen, in plaats van in angst. Als dat zelfvertrouwen blijft toenemen dan vind ik vast wel een manier om alles er uit te gooien :D

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
10 augustus 2017 - 16:01
Dichter bij een natuurlijke stream of consciousness kun je niet komen lijkt me. Ik zou zeggen: zet die wekker vaker en Schrijf!

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 19:29
Karinska. Je titel geeft exact weer hoe je leven voortdondert. Je wil je schouders eronder zetten, dan komt het vast goed. Intussen een beetje donderen lucht lekker op toch. Emoties delen is schrijven!

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 21:20
@Ostinato, goed om te horen dat je het fijn leesbaar vond, ondanks dat het rauw materiaal is. @Frank Noe, klopt inderdaad en bedankt voor je tip; ik houd het wekkertje in de buurt. @mw.Marie, het gaat over het algemeen heel goed met me en ja: een donderklap op z'n tijd klaart de lucht weer helemaal op :)!

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 augustus 2017 - 9:26
Karinska, freewriting is puur en geeft jezelf de kans om ongeremd jezelf te kunnen zijn. Mooi zoals je je gedachtenstroom hebt verwoord. Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 augustus 2017 - 9:40
Karinsksa wat mooi dat je dit durft te delen. Lekker hè het zo uit je pen te laten donderen. Met plezier gelezen, hoewel plezier misschien het verkeerde woord is. Ik voelde de opluchting van het 'spugen' zeg maar.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 augustus 2017 - 10:28
Ontzettend dapper van je om dit te delen en het is een herkenbaar verhaal. Ik denk dat het goed is om jouw emoties te delen. Dat kan anderen helpen en je zult er zelf sterker van worden. Wat heb je dit knap gedaan!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 18:44
Diep respect voor je moed en mentale kracht. Als het maar stroomt zeg ik Heraclitus na en dat doet het bij jou :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 18:57
Poeh, deze is echt heel persoonlijk en recht uit het hart. Dankjewel ik dit mocht lezen. Ik hoop dat je nog vaker de opluchting van het freewriten voelt en dat het je helpt je hier doorheen te slaan.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2017 - 12:28
@Nelschrijft: Bedankt voor het lezen en je reactie. Remmen los is soms een must. @CCscharl: Precies wat je zegt en ik vind "puur" een mooi gekozen woord hier. Bedankt voor je reactie en groet terug! @Nancy: Ik vond het best eng maar ik dacht: waarom ook niet? Blij met je reactie, bedankt voor het lezen. Heerlijk is het inderdaad en voor herhaling vatbaar, haha. Goed aangevoeld, dat 'spugen' en ook een goede woordkeuze. @i-Kat: Wat fijn dat je dat zegt, dat het anderen kan helpen; dat is eigenlijk precies wat ik uiteindelijk wil met mijn ervaringen. Bedankt voor je compliment :o @Pindarots: Wow, wat een mooie woorden, hier word ik heel blij van en jij steunt mij hier weer mee! Dank je wel @Marceline: ik vergelijk mijzelf wel eens gekscherend met onkruid (dat vergaat ook niet) dus ik sla me er wel doorheen en ik heb al een tijdje geleden ontdekt dat iets van me af schrijven goed werkt bij de verwerking van alles, dus ga ik daar mee door zolang als nodig. En JIJ wordt bedankt dat je langskwam om te lezen! :)

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2017 - 15:56
Karinska, ... ik ben vol bewondering over je freewriting. Het kan niet anders of het zal je opluchten; zeker wanneer dit door derden gelezen wordt en ook nog eens van commentaar wordt voorzien. Je kunt wel schrijven in een dagboek, maar dat dagboek zegt niks terug. Tijdens een wandeling in de stad, zag ik een afgebroken anjer liggen. Voordat hij vertrapt zou worden raakte ik hem op. Ik plakte hem in mijn dagboek en toen kwam opeens boven: Levensmoe en Levensmoed schelen maar een letter. Ik moest die d zoeken en ik heb hem gevonden, niet van de een op de andere dag, maar het speelde wel steeds door mijn hoofd. Nu geef ik dat door al dat gefreewrite van de laatste tijd door aan jou.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2017 - 16:05
Als ik nu eens iets niet weet, dan speelt het weer door mijn hoofd: zoek de d en dan komt het altijd weer in orde.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 augustus 2017 - 13:11
Karinska, ... ik ben vol bewondering over je freewriting. Het kan niet anders of het zal je opluchten; zeker wanneer dit door derden gelezen wordt en ook nog eens van commentaar wordt voorzien. Je kunt wel schrijven in een dagboek, maar dat dagboek zegt niks terug. Tijdens een wandeling in de stad, zag ik een afgebroken anjer liggen. Voordat hij vertrapt zou worden raakte ik hem op. Ik plakte hem in mijn dagboek en toen kwam opeens boven: Levensmoe en Levensmoed schelen maar een letter. Ik moest die d zoeken en ik heb hem gevonden, niet van de een op de andere dag, maar het speelde wel steeds door mijn hoofd. Nu geef ik dat door al dat gefreewrite van de laatste tijd door aan jou.
Riny, Ik ben een beetje stil van je reactie, heel erg bedankt, en ook voor het lezen. Wat prachtig gevonden, wat je zegt over Levensmoe(d), en ik vind het hartverwarmend dat je dit aan mij doorgeeft. Het doet me veel. Hoewel het erg donker is geweest in mijn eigen put, heb ik de "d" nooit helemaal uit het oog verloren. Het trapje er naar toe was een poos zoek maar desondanks zag ik altijd wel een glimp van de "d". Ik putte hoop uit kleine en mooie - dagelijkse - dingen, en uit opvoeden en zien opgroeien van mijn twee fijne kinderen. Het is ongelofelijk, hè, wat een veerkracht je als mens blijkt te kunnen hebben. @IEDEREEN die reageerde: Mede door jullie fijne reacties besef ik dat ik alle reden heb om mijn - in de loop der jaren - wantrouwen om te zetten in vertrouwen. Dat proces is gelukkig al een tijdje bezig en het is "still in progress". Heel erg bedankt voor jullie bijdrage daaraan!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 augustus 2017 - 16:39
Karinska, ;) :thumbsup: