Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#155 warme melk

Het raam trilde. In de gang stond de plaat hardboard klaar voor als het fout ging. Mijn broer had de hamer in zijn hand en de spijkers lagen klaar. De boom naast het huis bonkte tegen de muur. Het zal toch niet waar zijn zei mijn moeder als in 53. Weer trilde het raam. Het lijkt wel oorlog zei mijn zus. Mijn vader zei dat we rustig moesten zijn. Hij liep van de kamer naar de gang en weer terug. Is het board wel sterk genoeg vroeg ik. Mijn broer knikte en hield de hamer omhoog. Mijn moeder zette een pannetje melk op. In de achtertuin kletterden dakpannen op de tegels. Daar gaat mijn geld zei mijn vader. Ik trok mijn benen op en maakte me klein op de bank de melk was warm. Ik hield mijn ogen dicht en telde de kletterende dakpannen. Daarboven bromde een scheepshoorn vanaf de rivier. Ik drufde niet meer te kijken, het raam trilde, het hele huis schokte. De dijk zei mijn moeder als de dijk het maar houdt. Mijn zus begon te huilen, ik drukte de warme mok tegen mijn wang.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een opgewarmde Joris Driepinter was toen een soort geneesmiddel. ;) Erg fijn stukje om te lezen. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt me helemaal in je verhaal meegetrokken. Ik zat naast je op de bank en kreeg anijsblokjes in mijn melk van je moeder. Wat een lieve vrouw. Geweldig gepend!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel mooi weergegeven vind ik, de bezorgdheid van de moeder gevoed door haar herinneringen aan 53 gevat in een beker warme melk. Deze moeder verdient een lintje. En de schrijverr de zoon het kind ook.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Janpmijers, Mooi stukje. Het is nog in mijn herinnering, op school kwam er een meisje naast me zitten die door de storm van 1953 van huis en haard was verdreven. De juiste details ken ik niet meer. Maar het was angstaanjagend. Warme melk drink ik nog steeds graag om goed van te slapen. Nog veel langer geleden (1940-1945) kregen we op school iedere dag een potje melk, koud en vol vellen. Daar rilde ik van, maar ik moest het leegdrinken van de juffrouw. :o

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, dank je wel voor je reactie en het delen van je herinnering.
Het is nog in mijn herinnering, op school kwam er een meisje naast me zitten die door de storm van 1953 van huis en haard was verdreven. De juiste details ken ik niet meer. Maar het was angstaanjagend.
Details komen vaak boven zodra je eenmaal aan het schrijven bent. Begin met het schoolbankje.