Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#155 Elektrische spanning

9 augustus 2017 - 12:59
Bij onweer kwam onze dochter naar ons bed. Een klein warm lijfje veilig tussen ons in. Later waren dat twee dochters en werd het krap. Maar het gaf niet. Ik heb geen herinneringen aan angst voor onweer. Wat ik leerde was dat je kon horen hoe dichtbij het onweer is door te tellen hoeveel tijd er lag tussen bliksem en donder. Toen ik klein was, was er ander gevaar. Niet soms maar elke dag was het oppassen. Ik herinner me geen angst of pijn. Pas later kwam het besef dat het bij ons thuis niet veilig was. In een externe bedrijfstraining toen het over ruzie ging merkte ik voor het eerst dat er emoties naar boven kwamen. Wat weet je als kind over een ‘normaal’ thuis. Het is het enige thuis dat ik kende en ik was elke dag bezig met overleven. Alleen. Ik wilde geen ruzie. Alles deed ik om te voorkomen dat er weer ruzie kwam. Het lukte nooit. Ik moest iedereen beschermen mijn grote broer omdat hij klappen kreeg, mijn kleine broertje. Mijn moeder die ruzie maakte met mijn vader en verdrietig was. Ik wilde iedereen vrolijk maken. Papa was de schuldige. Nu weet ik dat dat de halve waarheid was. Waar was jij mama? Wat deed jij? Waarom kon ik niet bij jou schuilen? Nu nog steeds niet. Toelichting: Het valt me mee wat je in 5 minuten schrijft. Ik had verwacht dat dat veel meer zou zijn. Dit is een wond die ik steeds een beetje meer een plek heb leren geven, maar die af en toe weer opspeelt.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 augustus 2017 - 13:52
Hallo Niceway, het raakt me om dit te lezen. Freewriting heeft een oude wond bij je blootgelegd. Gelukkig weten jouw dochters wél waar ze kunnen schuilen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 augustus 2017 - 20:26
Dag nyceway, Ik ben als de dood voor onweer, vanwege de willekeur. Het onvoorspelbare. Jouw associatie raakt me.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 10:08
Hallo Niceway, het raakt me om dit te lezen. Freewriting heeft een oude wond bij je blootgelegd. Gelukkig weten jouw dochters wél waar ze kunnen schuilen.
Dank je wel Stella. Ja gelukkig is het patroon generatiepatroon doorbroken.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 10:10
nyceway, Helder geschreven - het lijkt me de bron van ander werk van je omdat deze thematiek steeds terugkomt.
Dank je wel voor je trouwe feedback, Jan P. Inspiratie genoeg inderdaad. 'No pain no gain'. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 10:11
Dag nyceway, Ik ben als de dood voor onweer, vanwege de willekeur. Het onvoorspelbare. Jouw associatie raakt me.
Dank je wel Angus. Dat is inderdaad het meest angstige dat je niet weet wat er gaat gebeuren en hoe erg het deze keer is. gr. Nynke

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 11:00
Hallo Nyceway, Het raakt me, wat je schrijft. Uit ervaring weet ik dat iets van je afschrijven kan helpen om dingen te verwerken en ik hoop voor jou dat dat jou ook een beetje helpt. Mijn ex-man bleek uiteindelijk, na heel veel jaren huwelijk, totaal anders te zijn dan ik die jaren daarvoor had gedacht. Bij mij gaat het om emotionele mishandeling. Lang bedekte ik zijn gedrag echter steeds met de mantel der liefde, maar eens wordt de grens bereikt, hoewel mijn grens erg ver weg lag. Liefde kan rare dingen doen met een mens. Het verwerkingsproces bereikt misschien nooit een grens maar er is altijd hoop :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 15:26
Nyceway, dat je niet bang bent door die tellen, ik telde ook maar ben als de dood. Hoe een ander gedonder bij de thuis je dan raakt, herinnert is zo prettig bij het freewriten, je kan er alles uitgooien. Trieste woorden en mooie. knap gedaan.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
10 augustus 2017 - 15:53
Erg mooi en je kunt niet anders dan met je meevoelen na dit stukje freewriting dat tot op het bot gaat.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 19:21
Nyceway wat beschrijf je 'mooi' hoe je als kind een normaal thuis ervaart. Normaal is voor iedereen weer anders. Je tekst raakt diep, wel zachtaardig geschreven, hoop dat het je mag helpen om met oude herinneringen verder te kunnen leven.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2017 - 19:27
Nyceway, snel geschreven met duidelijke herinneringen, die dan zomaar in je naar boven komen. Zoals JP zegt: bron om meer uit te halen, kan enorm helpen om verleden te gaan ervaren als geschiedenis, na alle emotionele herinneringen. Mooi gedaan, Connie

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 augustus 2017 - 10:56
Wat ontroerend en dapper dat je het hebt geplaatst. Ik denk ook te lezen ook hoe je middels freewriten hier op komt. Wat een bijzondere techniek is dat toch! Wat ik er ook goed aan vind is dat iedereen kan leren van wat ruzie en geweld met kinderen doet en hoe lang dat nog door dendert als je ouder bent. Ik vind het ook bijzonder dat mama een rol krijgt toebedeeld. Zo waar lijkt me dat. Onder de indruk van je bijdrage. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 18:52
Nyceway wat had ik je graag een zelfde veilige plek gewenst als jij nu je dochters biedt. En wat je zegt, wat een geluk dat jij het anders kunt dan wat je hebt voorgeleefd gekregen. Dat zal niet vanzelf gegaan zijn vermoed ik. Daarom: een diepe buiging voor je vechten voor dat wat van waarde is!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 19:02
Mooi Nyceway, Fijn dat je zo'n kracht in je pen vindt. Ik herken ook wat janp zegt. Je bent een echte overlever, wees trots op jezelf!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:16
Hallo Nyceway, Het raakt me, wat je schrijft. Uit ervaring weet ik dat iets van je afschrijven kan helpen om dingen te verwerken en ik hoop voor jou dat dat jou ook een beetje helpt. Mijn ex-man bleek uiteindelijk, na heel veel jaren huwelijk, totaal anders te zijn dan ik die jaren daarvoor had gedacht. Bij mij gaat het om emotionele mishandeling. Lang bedekte ik zijn gedrag echter steeds met de mantel der liefde, maar eens wordt de grens bereikt, hoewel mijn grens erg ver weg lag. Liefde kan rare dingen doen met een mens. Het verwerkingsproces bereikt misschien nooit een grens maar er is altijd hoop :)
Hallo Karinska, Schrijven heeft mij erg geholpen om oude pijn los te laten. Zo kan je je eigen therapeut zijn. Iedereen heeft wel nare ervaringen in de liefde meegemaakt, maar bij de één is het heftiger dan bij de ander. Liefde kan inderdaad heel lang blind maken. Dank je wel voor je reactie en het delen van je eigen pijn. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:18
Nyceway, dat je niet bang bent door die tellen, ik telde ook maar ben als de dood. Hoe een ander gedonder bij de thuis je dan raakt, herinnert is zo prettig bij het freewriten, je kan er alles uitgooien. Trieste woorden en mooie. knap gedaan.
Dank je wel Maddbrug. Freewriten kan inderdaad erg opluchten. Als ik dingen teruglees denk ik vaak met verbazing 'hè heb ik dat geschreven?' gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:20
Erg mooi en je kunt niet anders dan met je meevoelen na dit stukje freewriting dat tot op het bot gaat.
Dank je wel, Frank Noe, Ik schrijf graag dingen die iets bij anderen raken. Nu ging dat vanzelf omdat het recht uit het hart kwam. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:21
Mooie eerlijke tekst, leest gemakkelijk en sleurt je mee.
Dank je wel, Ostinato. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:24
Nyceway wat beschrijf je 'mooi' hoe je als kind een normaal thuis ervaart. Normaal is voor iedereen weer anders. Je tekst raakt diep, wel zachtaardig geschreven, hoop dat het je mag helpen om met oude herinneringen verder te kunnen leven.
Dank je wel, mw. Marie. Dat gevoel van denken dat iets normaal is, wordt nog versterkt door het feit dat er ook binnen het gezin net gedaan werd alsof we een heel normaal gelukkig gezin waren, waardoor het ook niet bespreekbaar is. Ik heb mijn eigen weg gezocht en gevonden. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:29
Nyceway, snel geschreven met duidelijke herinneringen, die dan zomaar in je naar boven komen. Zoals JP zegt: bron om meer uit te halen, kan enorm helpen om verleden te gaan ervaren als geschiedenis, na alle emotionele herinneringen. Mooi gedaan, Connie
Dank je wel, Connie. Het schrijven heeft me een tijdlang gesteund om dingen een plek te geven. Vaak worden die verhalen en gedichten door de lezer als 'te' heftig ervaren. Nu lukt het me beter om te doseren. Deze opdracht was wel fijn om weer eens iets persoonlijks te delen. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:32
Wat ontroerend en dapper dat je het hebt geplaatst. Ik denk ook te lezen ook hoe je middels freewriten hier op komt. Wat een bijzondere techniek is dat toch! Wat ik er ook goed aan vind is dat iedereen kan leren van wat ruzie en geweld met kinderen doet en hoe lang dat nog door dendert als je ouder bent. Ik vind het ook bijzonder dat mama een rol krijgt toebedeeld. Zo waar lijkt me dat. Onder de indruk van je bijdrage. :thumbsup:
Dank je wel, iKat. Het was heel lang, mijn moeder en ik tegen mijn vader. Pas later voelde ik de pijn die mijn moeder bij me veroorzaakt heeft. Het tragische is dat je op volwassen leeftijd ook begrijpt waarom je ouders tekort zijn geschoten en dat het patroon vaak naar een volgende generatie wordt doorgegeven. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:38
Nyceway wat had ik je graag een zelfde veilige plek gewenst als jij nu je dochters biedt. En wat je zegt, wat een geluk dat jij het anders kunt dan wat je hebt voorgeleefd gekregen. Dat zal niet vanzelf gegaan zijn vermoed ik. Daarom: een diepe buiging voor je vechten voor dat wat van waarde is!
Dank je wel, Pindarots. Nee het was niet makkelijk en dat is het nog niet altijd, maar ik ben inderdaad blij dat mijn dochters zijn uitgegroeid tot mooie, krachtige, jonge vrouwen, die een beroep op me doen als ze dat nodig hebben. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2017 - 21:39
Mooi Nyceway, Fijn dat je zo'n kracht in je pen vindt. Ik herken ook wat janp zegt. Je bent een echte overlever, wees trots op jezelf!
Dank je wel voor je mooie woorden, Marceline. gr. Nynke

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 augustus 2017 - 19:00
Toen ik daarnet je stukje las en de reacties daarop, lijkt het nu net of ik aan het bekomen ben van een enorme onweersbui. Wat een narigheid en fijn dat je daar nu zo overschrijven kunt en zelf geweldige dochters hebt. Je strijden was niet tevergeefs, Nynke. Die freewriting sessies maken heel wat los. En waarachtig: het lucht op!

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2017 - 10:20
Dag Niceway, Wat fijn eigenlijk dat we hier op SOL een stukje van onze ziel kunnen blootleggen. :o Dat doet deugd. Al die ervaringen van al die mensen, wat een bronnen van inspiratie. Nyceway, lief meisje, doe lekker voort, groei, vergeef, vergeet en geniet van wat wel positief is en geweest is. :nod:

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 augustus 2017 - 10:53
Heftige freewriting sessie. Ik ben er stil van. Compliment voor je lef het te delen. :thumbsup:
Dank je wel, Mareitje. Onze eerste kennismaking met de liefde is via onze ouders, die ook weer gevormd zijn door hun ouders.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 augustus 2017 - 10:55
Toen ik daarnet je stukje las en de reacties daarop, lijkt het nu net of ik aan het bekomen ben van een enorme onweersbui. Wat een narigheid en fijn dat je daar nu zo overschrijven kunt en zelf geweldige dochters hebt. Je strijden was niet tevergeefs, Nynke. Die freewriting sessies maken heel wat los. En waarachtig: het lucht op!
Dank je wel voor je fijne reactie, Riny.