Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#154 - Luchtmatras

3 augustus 2017 - 8:20
jij dirigeert en navigeert bewandelt platgetreden paden jij ziet en wiedt het onkruid onderweg terwijl ik ween om wilde kamperfoelie schoorvoetend vraag ik: ga je mee verdwalen zullen we kruipen door het struikgewas en daarna liggen op een luchtmatras?

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 11:13
Mooi Nel, De wilde kamperfoelie, ik ruik ze, ik zie ze... Bespeur ik een lichte nostalgie en een vleugje kritiek? Zoveel stemmingen in één klein gedichtje. Proficiat. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 12:13
Dank je wel, Blavatski. Inderdaad zijn er meer stemmingen in dit gedicht. Goed aangevoeld!

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 18:22
Heerlijk gedicht over hoe relaties kunnen zijn, mooi de laatste regels met het onbezorgde leven willen nastreven. De luchtmatras ook mooi gekozen, de lucht het vrije en daarbij ook het niet bereikbare?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 18:38
@Nel, stemmingen in dit gedicht? Het is een controverse! Pure tragiek binnen het huwelijk :crybaby: Heel misschien moet zij/hij maar met iemand anders op dat luchtmatras gaan liggen. Prachtig.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 20:53
Mooi gedaan. Vooral mooi hoe je het binnenrijm zo terloops hebt weten te gebruiken.
Dank je wel. Hadeke. Ja, ik ben inderdaad bescheiden geweest met binnenrijm. Het kan zo gauw overdadig worden en de inhoud overwoekeren.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 20:56
Heerlijk gedicht over hoe relaties kunnen zijn, mooi de laatste regels met het onbezorgde leven willen nastreven. De luchtmatras ook mooi gekozen, de lucht het vrije en daarbij ook het niet bereikbare?
Dank je wel voor je mooie en enthousiaste commentaar, mw.Marie. Leuk dat je het luchtmatras aanhaalt; dat kun je ook symbolisch duiden.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 20:58
@Nel, stemmingen in dit gedicht? Het is een controverse! Pure tragiek binnen het huwelijk :crybaby: Heel misschien moet zij/hij maar met iemand anders op dat luchtmatras gaan liggen. Prachtig.
Ja, de tragiek van het sleetse huwelijk, dat zeker ook. Je voelt het (weer) goed aan, Mili. Fijn, jouw compliment.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 augustus 2017 - 21:02
Hoi Nel, bijzonder mooi! En ik voel de rust en de zucht bij de laatste strofe, prachtig!
Ton, fijn dat je weer langskwam. Dank voor je mooie woorden.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 0:27
och, wenen om wilde kamperfoelie (ik ruik hem ook gelijk) en dan toch durven vragen te kruipen en te liggen op een luchtmatras ... ik denk dat het wel goedkomt met die twee, eigenlijk, zo lees ik dat, althans. en zo las ik het graag.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 7:29
Zo'n rijk vers! Over de orde en de chaos, de schepping en de schepper. Dat lees ik er in. Bij 'schoorvoetend' raak ik ontroerd. De uitnodiging die volgt kenmerkt elke schepper. Amen ;)

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2017 - 18:56
Ontroerend mooi, Nel. Luisteren naar je innerlijk kind in plaats van altijd maar binnen de lijntjes kleuren.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 augustus 2017 - 9:39
Nel, ook dichten kan je goed. Het is weer prachtig en ik kan weinig toevoegen aan de bovenstaande reacties. Melancholie en de wil om (weer) te verbinden is wat bij mij achterblijft.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 augustus 2017 - 10:13
Nel, ... het leed van door de jaren heen, kun je ervan afpakken. Duidelijk twee heel verschillende karakters. Prachtig geschreven.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 augustus 2017 - 16:34
Ik ben ook bang dat ze niet zo goed (meer) bij elkaar passen. Hopelijk tilt het luchtmatras de relatie naar een hogere dimensie. Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2017 - 19:25
Mooi Nel, de rechtlijnige tegenover de dromer. Hopelijk samen weer op avontuur en natuurlijk het luchtmatras :)
Dank je wel, Annette. De uitkomst heb ik in het midden gelaten en laat ik aan de lezer over. :-)

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2017 - 19:26
och, wenen om wilde kamperfoelie (ik ruik hem ook gelijk) en dan toch durven vragen te kruipen en te liggen op een luchtmatras ... ik denk dat het wel goedkomt met die twee, eigenlijk, zo lees ik dat, althans. en zo las ik het graag.
Dank je wel, Schrijvenmaar. Zo mag je het zeker lezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2017 - 19:28
Zo'n rijk vers! Over de orde en de chaos, de schepping en de schepper. Dat lees ik er in. Bij 'schoorvoetend' raak ik ontroerd. De uitnodiging die volgt kenmerkt elke schepper. Amen ;)
Pindarots, wat een prachtig commentaar. Ik ben zeer onder de indruk van jouw rijke interpretatie. Dank je wel!

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2017 - 19:29
Ontroerend mooi, Nel. Luisteren naar je innerlijk kind in plaats van altijd maar binnen de lijntjes kleuren.
Dank je wel, Niceway. En ook jouw interpretatie is mogelijk.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2017 - 19:31
Het hoofd volgt niet altijd het hart of andersom. ;) Liefde is altijd het proberen waard. Mooi! :thumbsup:
Marietje, dank! Fijn om ook jouw interpretatie te lezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 augustus 2017 - 19:33
Mooi Nel, wilde kamperfoelie, wat heerlijk
En afgelopen zondag kwam ik tijdens een wandeling wilde kamperfoelie tegen. Hoe verrassend :-)

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 augustus 2017 - 12:27
Nel, ook dichten kan je goed. Het is weer prachtig en ik kan weinig toevoegen aan de bovenstaande reacties. Melancholie en de wil om (weer) te verbinden is wat bij mij achterblijft.
Dank je wel, Marceline. Mooi dat mijn gedicht dit bij je oproept.