#154 - Luchtmatras

Mooi gedaan. Vooral mooi hoe je het binnenrijm zo terloops hebt weten te gebruiken.

Heerlijk gedicht over hoe relaties kunnen zijn, mooi de laatste regels met het onbezorgde leven willen nastreven. De luchtmatras ook mooi gekozen, de lucht het vrije en daarbij ook het niet bereikbare?

@Nel, stemmingen in dit gedicht? Het is een controverse! Pure tragiek binnen het huwelijk :crybaby: Heel misschien moet zij/hij maar met iemand anders op dat luchtmatras gaan liggen. Prachtig.

Nel, fijn gedicht dat op een prachtige noot afsluit.

Hoi Nel, bijzonder mooi! En ik voel de rust en de zucht bij de laatste strofe, prachtig!

Mooi Nel, de rechtlijnige tegenover de dromer. Hopelijk samen weer op avontuur en natuurlijk het luchtmatras :)

och, wenen om wilde kamperfoelie (ik ruik hem ook gelijk) en dan toch durven vragen te kruipen en te liggen op een luchtmatras ... ik denk dat het wel goedkomt met die twee, eigenlijk, zo lees ik dat, althans. en zo las ik het graag.

Zo'n rijk vers! Over de orde en de chaos, de schepping en de schepper. Dat lees ik er in. Bij 'schoorvoetend' raak ik ontroerd. De uitnodiging die volgt kenmerkt elke schepper. Amen ;)

Ontroerend mooi, Nel. Luisteren naar je innerlijk kind in plaats van altijd maar binnen de lijntjes kleuren.

Het hoofd volgt niet altijd het hart of andersom. ;) Liefde is altijd het proberen waard. Mooi! :thumbsup:

Mooi Nel, wilde kamperfoelie, wat heerlijk

Nel, ook dichten kan je goed. Het is weer prachtig en ik kan weinig toevoegen aan de bovenstaande reacties. Melancholie en de wil om (weer) te verbinden is wat bij mij achterblijft.