#153 Gevlogen

@Hadeke wat een verassend einde. :thumbsup:

Dank Nancy. Ik zit in mijn gewelddadige fase vrees ik. ;-) Als de camping wifi wat meer meewerkt ga ik ook op andere verhaaltjes reageren. Ik las al een aantal erg mooie in een vertragend 'downloaden' voorbij komen.

Ik zit in dezelfde fase ;) fijne vakantie

Verrassend, maar ik weet niet goed wat ervan te denken, Hadeke! De ruzies met mes en honkhalknuppel hebben hun hoogtepunt bereikt. Ik vraag me zelfs af, of de vraag naar hulp niet enkel voor haar is bedoeld. Opdrachten in haar hoofd i.p.v. van haar hoofd? Vredestichter met 1 's' ? De zijne (verwijzend naar de honkbalknuppel).

Dank voor je reactie. Ik zal de foutjes later aanpassen. Scherp gezien. Een verhaal uitleggen is natuurlijk geen goed teken. :-) Ik denk iets met een jaloerse echtgenote en duif die een aanslag overleeft. Of de echtgenote dat ook doet ...?

Suspense! Ook jou verhaal leest als een groter geheel. Ik vind het erg goed gevonden. Is ze gewond, of is ze gevallen? Mysterie :-)

Gelukkig, je maakt dat arme beest niet dood. Maar gebruikte haar op een nette manier om je diep zittende woede kenbaar te maken. Heb je de andere duiven wel doodgemaakt? Nee, het gaat vooral over die ene witte... Hoe kom je aan dat bloed op je hoofd? Door de Keulsepot (mijn fantasie) waar het duivenvoer in zat? Lees hp voor je. Hadeke, je hebt iets neergezet om in te bijten.

Hmmm. Leerpuntje. Ik dacht dat alles erin zat: Jaloerse echtgenote (op witte prijswinnende duif), wil duif doodsteken. Man wacht haar op in duivenhok met honkbalknuppel. Slaat toe en stuift weg. Vrouw ligt (dodelijk?) gewond op vloer en hoopt via duif hulp te krijgen. Kortom een verhaal dat blijkbaar niet duidelijk genoeg is. :-)

Hadeke, na de uitleg goed begrepen. Mooie titel en betekenis: echtgenoot en liefde voor echtgenote gevlogen en de duif die daadwerkelijk gaat wegvliegen.

Hadeke, mijn fantasie schoot tekort. Ik las wel dat Jan woest vertrokken was, maar dat doen wel meer mannen. Dat hij die knuppel gebruikt had kwam geen moment in mij op. Dank voor je uitleg.

Een verhaal moet wel meteen te begrijpen zijn. Daarom aangepast. Nu moet ik weer zo'n twintig woorden schrappen.

Een intrigerend verhaal. Mooie personages die je goed neergezet hebt. - Ik heb een vraag over de zin - Haar rug werd bij iedere beweging bestookt door tientallen messen, die onophoudelijk op haar instaken. - Het is toch haar mes? En hij heeft een honkbalknuppel? Begrijp ik het goed, en heeft hij haar mes gepakt, steekt hij en slaat hij met de honkbalknuppel?

Knap geschreven. Wat heftig dat Jan haar daar voor bijna dood achterlaat. De haat moet wel erg groot zijn dan van beide kanten.

Hadeke, Ik vond het ook wat moeilijk te pakken, dus ik kwam nog een keer teug. Jouw uitleg bij #8 sluit aan bij wat ik vermoedde en helpt mij om het verhaal te begrijpen. De verwarring komt bij mij ook door de stukjes die je tussen de aanhalingstekens plaatst. Ik kan niet zo goed de relatie daarvan tot de andere tekst zien.

Help mijn man heeft een hobby :D Met plezier gelezen. Puntje: die lichamelijke sensaties van messen die in haar rug steken in het begin van het verhaal zou ik vervangen. Dan wint het mes verderop in het verhaal aan betekenis zou ik denken.

Grappig hoe het met schrijven en aannames werkt. Aanpassing nummer 2 doorgevoerd, om wat meer te duiden richting de opmerking van de Schrijfcoach (waarvan de rest van de naam bij mij even wegvalt, trage wifi :-( ). Marceline: alles wat tussen aanhalingstekens staat is wat ze denkt. Ik zou het liever in cursief zetten, maar ben er nog niet achter of dat hier kan. Allen: dank voor jullie reacties. Juist als iets 'niet werkt' heb ik er veel aan om de lezer te doorgronden. cursief testje

Kijk, test geslaagd. :-)

Hoi Hadeke, prachtig! De jaloezie, de hoop op redding door het voorwerp van haar jaloezie, mooie combi! :thumbsup:

Wat goed geschreven. Of er ook iets zinnigs uit mij komt weet ik niet.

Dank Ton en Tja. Pindarots: volgens mij was ik net mijn verhaal aan het aanpassen terwijl jij aan het reageren was. :-)

Ik heb de versie aangepast 2 gelezen maar blijf toch nog met onduidelijkheden achter en had je uitleg toch nog nodig. Bovendien waar vindt het plaats dat niemand haar zal vinden en wat voor nut heeft het om HELP op de duif te schrijven? Wat wilde ze met het mes? Husband of rivale ( duif) neersteken? Spannend deze misdadige invulling. :thumbsup:

Hoi Hadeke, Ik heb het zonet voor het eerst gelezen en ik begreep het einde onmiddellijk (denk ik toch ;) - dus voor enige commentaar gelezen te hebben. (louter informatief vermeld) Leuke invulling ! Na de slag van de knuppel (en de aanval op de duiven) lijkt het mij inderdaad het beste om de ringen uit te laten (van de vingers welteverstaan - niet van de prijsduiven) als ze het overleeft tenminste. :thumbsup:

Dankjewel Marietje. Wie het onderspit had moeten delven, zit er hoop ik echt wel in. Maar misschien teveel gepuzzel. Om een antwoord op je andere vragen te geven. Het verhaal zou als volgt verder kunnen gaan. Barry Engelbaard was al jaren wijkagent. Hij kende het op hoge palen neergezette duivenhok van een eerder bezoek en verbaasde zich opnieuw over de ruimte. Met zijn 1 meter 86 kon hij met gemak rechtop staan. Het stonk enorm. Meneer Duivedak -what’s in a name- had de overlast na klachten weten te beperken met een ingenieus gefilterd afzuigsysteem. Op de geur van het lijk van mevrouw Duivedak had Barry haar nooit gevonden. Het was die opvallend witte, die iedere ochtend op het dak van dit vogelgebouw stond te pronken, die hem op het spoor bracht. HELP stond bloedrood op zijn vleugel geverfd. De duiven scharrelden over het levenloze lijf heen alsof het een alledaags tafereel was. Barry wist dat het alledaagse voor hem er af was en ondanks de heftige aanblik wist hij dat dit zijn kans was om zijn imperium uit te breiden. Snel legde hij de gesealde zakjes cocaïne in het lege hok dat het dichtst bij hem was. Een wijkagent is per definitie onverdacht, dacht hij glimlachend.

Dank Emy, gelukkig dat je 'm direct 'te pakken had'. Ik begon stiekem wel aan mezelf te twijfelen. :-)

Dankjewel Marietje. Wie het onderspit had moeten delven, zit er hoop ik echt wel in. Maar misschien teveel gepuzzel. Om een antwoord op je andere vragen te geven. Het verhaal zou als volgt verder kunnen gaan. Barry Engelbaard was al jaren wijkagent. Hij kende het op hoge palen neergezette duivenhok van een eerder bezoek en verbaasde zich opnieuw over de ruimte. Met zijn 1 meter 86 kon hij met gemak rechtop staan. Het stonk enorm. Meneer Duivedak -what’s in a name- had de overlast na klachten weten te beperken met een ingenieus gefilterd afzuigsysteem. Op de geur van het lijk van mevrouw Duivedak had Barry haar nooit gevonden. Het was die opvallend witte, die iedere ochtend op het dak van dit vogelgebouw stond te pronken, die hem op het spoor bracht. HELP stond bloedrood op zijn vleugel geverfd. De duiven scharrelden over het levenloze lijf heen alsof het een alledaags tafereel was. Barry wist dat het alledaagse voor hem er af was en ondanks de heftige aanblik wist hij dat dit zijn kans was om zijn imperium uit te breiden. Snel legde hij de gesealde zakjes cocaïne in het lege hok dat het dichtst bij hem was. Een wijkagent is per definitie onverdacht, dacht hij glimlachend.

Zeer interessante achtergrond informatie. HEb je het complete verhaal al geschreven? Ik zou het doen. :nod:

Wat een gaaf vervolg, ik zat er helemaal in! Kennelijk een verhaal waar meer woorden voor nodig zijn. Graag gelezen!

Dank Marietje en i-kat. Het vervolg is pas vanmorgen bedacht. :-)

Je bent een dichtgesnoerde Hadeke - zo te zien - maar je hebt de windsels wel zelf kunnen verwijderen? Ik heb je laatste versie opgetogen gelezen. Je hebt een prachtig duivenverhaal neergezet.

Dankjewel Riny. Wat betreft de mummie: de simpele waarheid is dat ik het ingewikkeld vond om een goede ava te vinden. :-)

Hadeke, ... wat is dat toch grappig met avatars. Het eerste wat ik deed was, vragen hoe ik dat 'grijze' hoofd weg kon krijgen. Mijn vraag werd dadelijk beantwoord en hopla, daar was mijn antwoord: bloemetjes uit eigen tuin. Ze zijn nu helaas niet meer terug te vinden. Het is prachtig om je uit je windsels te ontworstelen. Waarschijnlijk heb je die keuze onbewust gemaakt. Nu stop ik met denken, ik denk de hele dag al en het is al de volgende dag geworden zie ik.