Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 153 De fluisterduif

De duif fluisterde in haar oor, maar ze kon hem niet verstaan. ‘Je moet harder fluisteren’, had ze vaker tegen hem gezegd. Het was aan dovemansoren gericht. ‘Wat doet die duif op uw schouder?’ vroegen passanten. ‘Fluisteren in mijn oor’, zei ze. Men keek geïntrigeerd, naar hoe de duif zijn snavel zo diep mogelijk in haar oor stak. Zijn kopje leek te dansen op zijn nek door de keelbewegingen die hij bij het fluisteren maakte. Iedereen hield zich zo stil mogelijk, want ze wilden horen wat er werd gefluisterd. De duif trok zijn snavel uit haar oor en draaide zijn kopje iets schuin en zocht oogcontact met haar. Hij wachtte op antwoord. Ze draaide cirkeltjes met haar hand, beduidend dat hij harder moest fluisteren. Opnieuw stak hij zijn snavel in haar oor. Telkens werd het ritueel herhaald. Het ongeduld bij het publiek werd hoorbaar: ‘Het is nep, een duif kan niet fluisteren. Duiven kunnen alleen alles onderschijten. Ze heeft zeker duivenvoer in haar oor.’ Het commentaar was onvriendelijk en het irriteerde haar. ‘Stil!...’, schreeuwde ze naar de inmiddels gegroeide, scheldende groep mensen. ’Zo, kan ik hem zeker niet verstaan.’

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Thea, wat een subliem verhaaltje. Tot de laatste zin die voor mij afbreuk doet aan het voorafgaande. Hard fluisteren vind ik al zo zalig. Het is: aan dovemansoren gericht.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie reactie en feedback. Ja de laatste zin heb ik geschreven om het publiek met hun gescheld toch te laten twijfelen of de duif kon fluisteren. mvrgr.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili ik heb er nog even over nagedacht en je hebt gelijk de laatste zin kan weg. Bij dezen dan ook gelijk gedaan. Ik focus mij op die 200 woorden en dan moet er nog wat komen, wat eigenlijk helemaal niet hoeft. mvrgr.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik lees een boodschap dat als de mens iets niet begrijpt zijn/ haar jaloersheid naar voren komt door het belachelijk te maken. Mooi verhaal, goed opgebouwd. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Thea, leuk verhaal heb jij ervan gemaakt! Ik ben ook nieuwsgierig naar wat de duif te melden had, maar dat is denk ik aan de lezer om in te vullen? Nou, daar gaat-ie dan. Volgens mij zegt die duif: 'Zo en nu moet je even met de pet rond, dan kunnen we er weer een dolle avond van maken met wijn en vers duivenvoer!' :p

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een leuk verhaal, Thea. Ik moest lachen om die laatste zin, een prachtig antwoord op de opmerking van de omstanders. # 10 - een mooie reactie van Marietje.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie leuke reacties. En blijf allemaal vooral nieuwsgierig naar wat de duif heeft gefluisterd zou ik zeggen. Marcelin naar de laatste zin hoef je niet nieuwsgierig te zijn, dat heb ik min of meer al uitgelegd bij #3, maar zoals Mili mij daarop wees haalde dat eerder de kracht uit het slot. fijn weekend allemaal. mvrgr

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nog even ben ik vergeten Marietje te pluimen voor haar kijk op de mens in het verhaaltje. . mvrgr.
:D Pluimen is een passend woord! :thumbsup: Thx.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zag het alsof ik bij het publiek stond, en mij kennende stoorde ik me aan die commentaren van mijn mede-toeschouwers, ik zou mee tot stilte aangemaand hebben. Heel graag gelezen :thumbsup: :D