Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#151 - Graankorrel

‘Weet je het zeker, lief?’ vraag ik. Je knikt. ‘Ik sta achter je, dat weet je, maar het doet zo’n pijn.’ Ik weet hoe je verlangt naar de bloeiende korenvelden uit je jeugd. Ik herinner me het korenveld waarin je me hartstochtelijk kuste en beminde. We droomden van een toekomst samen waarin onze kinderen dansten tussen de klaprozen en korenbloemen. Onze wensen kwamen uit: vele gelukkige jaren liggen achter ons. We hoopten samen heel oud te worden, maar er kwam een kink in de kabel door die verpletterende diagnose. (Die diagnose sloeg een kink in de kabel) ‘Morgen is de dag,' zeg je, ‘vanavond vieren wij nog eenmaal het leven.’ Jij trekt je smoking aan en ik kleed me in een goudkleurige avondjurk. We eten, drinken rode wijn en dansen tot diep in de nacht. Als de taxi arriveert, stappen we in. Koffers zijn niet nodig. Op de achterbank klem ik mijn handen om de jouwe. ‘Nog nooit heb ik je laten vallen.’ ‘Nu ook niet, je vervult immers mijn diepste wens.’ ‘Het liefst zou ik samen met je sterven.’ ‘Het is nog niet jouw tijd. Jij moet er zijn voor de kinderen ‘ De helikopter staat klaar. Nog een laatste omhelzing en ik geef je het drankje. We stijgen op. ‘Doe me een blinddoek om, liefste, zodat ik alleen aan jou kan denken,’ zeg je nog. Dan een ijskoude wind, een donkere plek tussen de goudkleurige halmen. Een graankorrel die in de zwarte aarde niet zal sterven, maar veel vrucht zal dragen voor de nieuwe oogst. Bij het uitproberen van zijn nieuwe drone met ingebouwde camera ziet de boerenzoon een lijk in het korenveld. De dode man is gekleed in een smoking en hij is geblinddoekt. Rondom het lijk staat al het koren nog overeind, er leidt geen spoor van platgetrapte halmen naartoe.'

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nel, slik. Je bent toch een meester in het raken van je lezers. Mooi, verdrietig en met prachtige zinnen. 'Sloeg een kink in de kabel' twijfel ik over. Klopt dat? :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie reactie, Nancy. Dank je wel. Wat betreft je vraag: ik wilde eerst schrijven: 'sloeg in als een bom', maar dat vond ik niet passend en veranderde het. Een deel van de uitdrukking bleef hangen. Ik pas de zin aan. (Later reageer ik op andere verhalen, nu heel weinig tijd)

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Roerend Nel. De ijskoude wind, goudkleurige halmen en de graankorrel die niet zal sterven. Prachtig hoe je de menselijke relaties uitwerkt. Kleinigheid: Heb je het eerst vanuit een ander perspectief geschreven, Nel? De 'vraagt ze' in de eerste zin zou, als ik verder lees, een 'vraag ik' moeten worden. We stappen beiden in, kan je 'beiden' schrappen wegens logisch. [...maar er kwam een kink in de kabel door die verpletterende diagnose.] ideetje om de kink te vermijden: We hoopten samen heel oud te worden, maar die verpletterende diagnose verhinderde dat. Of door zinswending: De verpletterende diagnose staat onze hoop om samen oud te worden in de weg? Iets waar ik niet zeker van ben en tevens heeft ieder zijn/haar eigen idee: Als je begint met de tweede alinea, kan je de dialoog aan elkaar knopen? Een :thumbsup: :nod:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nelschrijft, het 'voltooide leven' in optima forma. Neer- en terugkomen in zijn geliefde korenveld. Een zeer waardige (en originele) invalshoek van deze meer dan lastige maar daardoor ook enerverende opdracht. De spanning stijgt met het korte zinnetje: 'Koffers zijn niet nodig.' En dan het dubbelzinnige: ‘Nog nooit heb ik je laten vallen.’ Staat de gevallen man - na de donkere plek - nu voor een graankorrel? Pfff, dan is het een bewogen zin. Een suggestie: als je 'veel' voor 'vrucht' weghaalt, vind je het dan niet sterker? :thumbsup:

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een puntje achter op. Heb ik toch nog een puntje gevonden. Wie bestuurt de heli? Is eigenlijk niet van belang voor het verhaal. Weer een toppertje.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel, Een mooi gevoelig verhaal. Fijn geschreven. Maar net zoals Tja, blijf ik met de helikopterpiloot zitten. :o Hij dood in de graancirkel en zij in het gevang. Wie moet nu voor de kinderen zorgen? We zullen het maar op een schrijverlijke vrijheid houden. :nod: Een mooie zondag toegewenst.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Beiden kozen wij een helikopter om het raadsel op te lossen. Maar wat een totaal ander verhaal heb jij geschreven. Het is een prachtig en ontroerend liefdesverhaal. Met treffende zinnen die raken, zo typerend voor jouw stijl.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Roerend Nel. De ijskoude wind, goudkleurige halmen en de graankorrel die niet zal sterven. Prachtig hoe je de menselijke relaties uitwerkt. Kleinigheid: Heb je het eerst vanuit een ander perspectief geschreven, Nel? De 'vraagt ze' in de eerste zin zou, als ik verder lees, een 'vraag ik' moeten worden. We stappen beiden in, kan je 'beiden' schrappen wegens logisch. [...maar er kwam een kink in de kabel door die verpletterende diagnose.] ideetje om de kink te vermijden: We hoopten samen heel oud te worden, maar die verpletterende diagnose verhinderde dat. Of door zinswending: De verpletterende diagnose staat onze hoop om samen oud te worden in de weg? Iets waar ik niet zeker van ben en tevens heeft ieder zijn/haar eigen idee: Als je begint met de tweede alinea, kan je de dialoog aan elkaar knopen? Een :thumbsup: :nod:
@Marlie, dank je wel voor je compliment en je uitgebreide feedback. Wat betreft de inconsequentie t.a.v. het vertelperspectief: je hebt helemaal gelijk. Ik heb het aangepast. Dank voor je scherpe blik. Het woord 'beiden' heb ik geschrapt; dat is inderdaad niet nodig hier. Die 'kink in de kabel' laat ik nog maar even zo tot ik misschien een betere formulering vind. De alineaindeling laat ik ook, ik wilde direct beginnen met een gesproken zin. Wel heb ik de tweede alinea cursief geplaatst. Nogmaals dank voor het meedenken.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, een goed verhaal. Zou zo passen op de onderhandelingstafel van de Christenunie en D66, over het zinvol beëindigen van een leven dat geen zin meer heeft. Bij gebrek aan de helpende en veilige hand van overheidswege is deze liefdevolle gang te verkiezen boven een sprong van een woontoren van twintig verdiepingen, zoals een vriend van mij in alle eenzaamheid deed. ‘sloeg een kink in de kabel’ vond ik juist sterker dan het softe ‘kwam een kink in de kabel’. Ik stel me een stalen kabel voor die zich niet makkelijk laat verleiden tot een kink. Daar is kracht voor nodig, bijvoorbeeld van een doodsbedreigende diagnose. Een :thumbsup: waard.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nelschrijft, het 'voltooide leven' in optima forma. Neer- en terugkomen in zijn geliefde korenveld. Een zeer waardige (en originele) invalshoek van deze meer dan lastige maar daardoor ook enerverende opdracht. De spanning stijgt met het korte zinnetje: 'Koffers zijn niet nodig.' En dan het dubbelzinnige: ‘Nog nooit heb ik je laten vallen.’ Staat de gevallen man - na de donkere plek - nu voor een graankorrel? Pfff, dan is het een bewogen zin. Een suggestie: als je 'veel' voor 'vrucht' weghaalt, vind je het dan niet sterker? :thumbsup:
Mili, dank je wel voor je prachtige compliment. Je haalt er precies een paar zinnen uit, die veelzeggend zijn. Ja, het beeld van de graankorrel is van toepassing op de gevallen man. Ik refereerde hier aan de bijbel (Johannes 12:24): “Ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht." Vandaar ook mijn keuze om het woord 'veel' voor vrucht te plaatsen.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een puntje achter op. Heb ik toch nog een puntje gevonden. Wie bestuurt de heli? Is eigenlijk niet van belang voor het verhaal. Weer een toppertje.
Tja, dank voor je puntje op de i. Ik stel me voor dat de bestuurder een vriend of zelfs een bevriende arts is met een vliegbrevet. Dank voor je compliment.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel, Een mooi gevoelig verhaal. Fijn geschreven. Maar net zoals Tja, blijf ik met de helikopterpiloot zitten. :o Hij dood in de graancirkel en zij in het gevang. Wie moet nu voor de kinderen zorgen? We zullen het maar op een schrijverlijke vrijheid houden. :nod: Een mooie zondag toegewenst.
Dank je wel, @Blavatski. Fijn dat je mijn verhaal kon waarderen. Zie mijn antwoord aan Tja wat betreft de helikopterpiloot. Ze zullen alles zorgvuldig hebben voorbereid en alle sporen hebben gewist, hoop ik. ;-) Inmiddels is het maandag, daarom een mooie maandag toegewenst.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach...koffers zijn niet nodig...ontroerend! Knap verzonnen en mooi geschreven.
Dank je wel, @i-Kat Ook jij haalt er een veelzeggende zin uit.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, ... je hebt me helemaal. Een prachtig graancirkel verhaal. Laten al die graancirkels maar mysterieus blijven.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook de zin.. koffers zijn niet nodig, treft mij. Nel, een fantastisch kort verhaal. Mijn complimenten!
@Madd, dank je wel voor je fijne reactie.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, ... je hebt me helemaal. Een prachtig graancirkel verhaal. Laten al die graancirkels maar mysterieus blijven.
Hartelijk dank voor je reactie, @Riny Fijn om te lezen.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Beiden kozen wij een helikopter om het raadsel op te lossen. Maar wat een totaal ander verhaal heb jij geschreven. Het is een prachtig en ontroerend liefdesverhaal. Met treffende zinnen die raken, zo typerend voor jouw stijl.
Wat een prachtig compliment, @Marceline. Wij schreven inderdaad twee totaal verschillende verhalen naar aanleiding van deze spannende opdracht. Ik vind de jouwe ook heel bijzonder.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, een goed verhaal. Zou zo passen op de onderhandelingstafel van de Christenunie en D66, over het zinvol beëindigen van een leven dat geen zin meer heeft. Bij gebrek aan de helpende en veilige hand van overheidswege is deze liefdevolle gang te verkiezen boven een sprong van een woontoren van twintig verdiepingen, zoals een vriend van mij in alle eenzaamheid deed. ‘sloeg een kink in de kabel’ vond ik juist sterker dan het softe ‘kwam een kink in de kabel’. Ik stel me een stalen kabel voor die zich niet makkelijk laat verleiden tot een kink. Daar is kracht voor nodig, bijvoorbeeld van een doodsbedreigende diagnose. Een :thumbsup: waard.
@Dos. dank voor je veelzeggende reactie. Wat een triest en afschuwelijk einde van een vriend van je. Dat wens je niemand toe. Wat betreft: 'sloeg een kink in de kabel': dat zegt eigenlijk precies wat ik wil zeggen. Ik heb het er toch weer tussen haakjes bijgeplaatst. Ik zoek nog eens na of je dat zo kunt zeggen in het Nederlands.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, een goed verhaal. Zou zo passen op de onderhandelingstafel van de Christenunie en D66, over het zinvol beëindigen van een leven dat geen zin meer heeft. Bij gebrek aan de helpende en veilige hand van overheidswege is deze liefdevolle gang te verkiezen boven een sprong van een woontoren van twintig verdiepingen, zoals een vriend van mij in alle eenzaamheid deed. ‘sloeg een kink in de kabel’ vond ik juist sterker dan het softe ‘kwam een kink in de kabel’. Ik stel me een stalen kabel voor die zich niet makkelijk laat verleiden tot een kink. Daar is kracht voor nodig, bijvoorbeeld van een doodsbedreigende diagnose. Een :thumbsup: waard.
@Dos. dank voor je veelzeggende reactie. Wat een triest en afschuwelijk einde van een vriend van je. Dat wens je niemand toe. Wat betreft: 'sloeg een kink in de kabel': dat zegt eigenlijk precies wat ik wil zeggen. Ik heb het er toch weer tussen haakjes bijgeplaatst. Ik zoek nog eens na of je dat zo kunt zeggen in het Nederlands.
Nel, als onafhankelijk schrijver heb je de vrijheid staande uitdrukkingen naar je hand te zetten.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, ik heb je bijdrage ademloos in een teug tot mij genomen. Wat prachtig en discreet beschreven. Mijn complimenten, Connie

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, als onafhankelijk schrijver heb je de vrijheid staande uitdrukkingen naar je hand te zetten.
@Dos, op een of andere manier doe ik dat gemakkelijker bij poëzie dan bij proza. Maar ik neig er dan nu toch naar mijn oorspronkelijke formulering terug te keren, waarin ik de uitdrukking naar mijn hand zette.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, ik heb je bijdrage ademloos in een teug tot mij genomen. Wat prachtig en discreet beschreven. Mijn complimenten, Connie
Dank je wel, Connie, voor je mooie compliment.

Rol

  • Anoniem
Hallo Nel, Wat een liefdevolle en tegelijk gruwelijke oplossing heb je voor me gevonden. Mooi uitgewerkt. Een paar dingetjes. Zolang één en dezelfde persoon aan het woord is, hoef je een volgend citaat niet op een nieuwe regel te laten starten. Daarmee is duidelijker dat het dezelfde persoon is die het zegt. Dus: ‘Weet je het zeker, lief?’ vraag ik. Je knikt. ‘Ik sta achter je, dat weet je, maar het doet zo’n pijn.’ Ze vieren prachtig gekleed hun laatste avond. Houden ze deze kleding aan als ze in de auto stappen? De functie van het drankje is mij onduidelijk. Dank voor je bijdrage. Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Schrijfcoach Corrie Dank voor de feedback. Ik heb de eerste alinea aangepast. Ik had bewust voor deze vormgeving gekozen, naar als dat onduidelijheid veroorzaakt, is het beter jouw voorstel te volgen. Wat betreft de kleding: conform de opdracht heb ik de man de smoking laten aanhouden (en de vrouw de bijpassende jurk) De functie van het drankje is verdoving om hem de pijn van de val niet te laten meemaken.