#151 - Graankorrel

Roerend Nel. De ijskoude wind, goudkleurige halmen en de graankorrel die niet zal sterven. Prachtig hoe je de menselijke relaties uitwerkt. Kleinigheid: Heb je het eerst vanuit een ander perspectief geschreven, Nel? De 'vraagt ze' in de eerste zin zou, als ik verder lees, een 'vraag ik' moeten worden. We stappen beiden in, kan je 'beiden' schrappen wegens logisch. [...maar er kwam een kink in de kabel door die verpletterende diagnose.] ideetje om de kink te vermijden: We hoopten samen heel oud te worden, maar die verpletterende diagnose verhinderde dat. Of door zinswending: De verpletterende diagnose staat onze hoop om samen oud te worden in de weg? Iets waar ik niet zeker van ben en tevens heeft ieder zijn/haar eigen idee: Als je begint met de tweede alinea, kan je de dialoog aan elkaar knopen? Een :thumbsup: :nod:

@Nelschrijft, het 'voltooide leven' in optima forma. Neer- en terugkomen in zijn geliefde korenveld. Een zeer waardige (en originele) invalshoek van deze meer dan lastige maar daardoor ook enerverende opdracht. De spanning stijgt met het korte zinnetje: 'Koffers zijn niet nodig.' En dan het dubbelzinnige: ‘Nog nooit heb ik je laten vallen.’ Staat de gevallen man - na de donkere plek - nu voor een graankorrel? Pfff, dan is het een bewogen zin. Een suggestie: als je 'veel' voor 'vrucht' weghaalt, vind je het dan niet sterker? :thumbsup:

Een puntje achter op. Heb ik toch nog een puntje gevonden. Wie bestuurt de heli? Is eigenlijk niet van belang voor het verhaal. Weer een toppertje.

Dag Nel, Een mooi gevoelig verhaal. Fijn geschreven. Maar net zoals Tja, blijf ik met de helikopterpiloot zitten. :o Hij dood in de graancirkel en zij in het gevang. Wie moet nu voor de kinderen zorgen? We zullen het maar op een schrijverlijke vrijheid houden. :nod: Een mooie zondag toegewenst.

Ach...koffers zijn niet nodig...ontroerend! Knap verzonnen en mooi geschreven.

Ook de zin.. koffers zijn niet nodig, treft mij. Nel, een fantastisch kort verhaal. Mijn complimenten!

Nel, ... je hebt me helemaal. Een prachtig graancirkel verhaal. Laten al die graancirkels maar mysterieus blijven.

Nel, Beiden kozen wij een helikopter om het raadsel op te lossen. Maar wat een totaal ander verhaal heb jij geschreven. Het is een prachtig en ontroerend liefdesverhaal. Met treffende zinnen die raken, zo typerend voor jouw stijl.

Nel, een goed verhaal. Zou zo passen op de onderhandelingstafel van de Christenunie en D66, over het zinvol beëindigen van een leven dat geen zin meer heeft. Bij gebrek aan de helpende en veilige hand van overheidswege is deze liefdevolle gang te verkiezen boven een sprong van een woontoren van twintig verdiepingen, zoals een vriend van mij in alle eenzaamheid deed. ‘sloeg een kink in de kabel’ vond ik juist sterker dan het softe ‘kwam een kink in de kabel’. Ik stel me een stalen kabel voor die zich niet makkelijk laat verleiden tot een kink. Daar is kracht voor nodig, bijvoorbeeld van een doodsbedreigende diagnose. Een :thumbsup: waard.

Nel, een goed verhaal. Zou zo passen op de onderhandelingstafel van de Christenunie en D66, over het zinvol beëindigen van een leven dat geen zin meer heeft. Bij gebrek aan de helpende en veilige hand van overheidswege is deze liefdevolle gang te verkiezen boven een sprong van een woontoren van twintig verdiepingen, zoals een vriend van mij in alle eenzaamheid deed. ‘sloeg een kink in de kabel’ vond ik juist sterker dan het softe ‘kwam een kink in de kabel’. Ik stel me een stalen kabel voor die zich niet makkelijk laat verleiden tot een kink. Daar is kracht voor nodig, bijvoorbeeld van een doodsbedreigende diagnose. Een :thumbsup: waard.

@Dos. dank voor je veelzeggende reactie. Wat een triest en afschuwelijk einde van een vriend van je. Dat wens je niemand toe. Wat betreft: 'sloeg een kink in de kabel': dat zegt eigenlijk precies wat ik wil zeggen. Ik heb het er toch weer tussen haakjes bijgeplaatst. Ik zoek nog eens na of je dat zo kunt zeggen in het Nederlands.

Nel, als onafhankelijk schrijver heb je de vrijheid staande uitdrukkingen naar je hand te zetten.

Nel, ik heb je bijdrage ademloos in een teug tot mij genomen. Wat prachtig en discreet beschreven. Mijn complimenten, Connie