Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#151 Een raadsel

13 juli 2017 - 9:11
Een raadsel ‘Kees, ik heb een raadsel. Luister …’ ‘Annie, lieve meid, niet nu. Ik heb een kater van hier tot het kippenhok. Die fles wijn van de Aldi, met een ziel zo plat als het tafelblad en een percentage alcohol van maar tien procent … dat bocht speelt me parten. Ik heb barstende koppijn. Doe maar een andere keer.’ ‘Nee, nu! Ik wil dat je het nú oplost … met dit brakke brein van je. Ik wil weten hoe het werkt bij jou.’ ‘Oké, laat maar komen, maar verwacht er niks van.’ ‘Luister: midden in het korenveld ligt een man. Hij is zo dood als een pier en draagt een smoking. Ook is hij geblinddoekt. De halmen rondom hem zijn ongebroken. Rara, hoe is die ongelukkige daar terecht gekomen?’ ‘Hoe weet jij dat die man ongelukkig is? Hij is morsdood. Dan ben je gelukkig noch ongelukkig. Die man verkeert in de meest zuivere toestand van het evolutionaire proces, de dood. Alle aardse leven is een verstoring van dit kosmisch gebeuren … een uitzondering … komt nergens anders in het heelal voor en het zal geen lang leven beschoren zijn. In een mum van tijd in de kosmische eeuwigheid zal het leven zichzelf weer vernietigen. Die man in dat korenveld weet daar alles van. Dat is de oplossing.’ ‘Nee Keesje, dat is geen oplossing. Jij zit weer gewoon te ouwehoeren, zoals altijd. Jouw brein is wormstekig … zo rot als een mispel. Je zit me te verneuken.’ ‘Sorry, lieverd, ik zal om je een plezier te doen en voor de afwisseling, uit een ander vaatje tappen. Ik ga je ombouwen. Jij bent een heks. Met wat meer zout en peper erbij ben je een gemene heks; ook afgrijselijk. Lange grijze haren heb je, een haakneus en een spitse, vooruitgeschoven kin. Je hebt hangtieten die onder je blouse vandaan komen, over de rand van je vuile rok heen. En je stinkt naar rotte mierikswortel. Als je je mond opent om iets te krijsen, kleppert je zelfgemaakte gebit van wolventanden. Je hebt een bochel en steunt op een stokje van espenhout. Zo lijk je sprekend op de heks van Hans en Grietje. Alleen, jij verdient niet de kost door het vetmesten van kinderen voor de verkoop en eigen slacht. Nee, jij gaat dagelijks naar de nabijgelegen abdij en biedt daar je diensten aan tot genot van de opgesloten kloosterlingen. In ruil daarvoor krijg je inkt en vellen geschept papier, waarop je je liederlijke verhalen schrijft. Om een paar stuivers extra te verdienen ontvang je op de eerste dag van de wassende maan een aantal leerlingen die je onderricht in het schrijven van verzen en verhalen. Bij de laatste nieuwe maan gaf je ze de opdracht een verhaal te schrijven over Hansje, die jij had betoverd tot het gewicht van een heggenmus, met vleugels als een vleermuis. Op zijn vlucht boven een gersteveld zag hij tussen de ongebroken aren een monnik liggen, gekleed in zijn zondagse habijt, in de geur van ontbinding. Niet meer dan driehonderd woorden mogen jullie gebruiken, zei je er met een valse grijns achteraan. Wee je gebeente.'

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 juli 2017 - 9:41
:lol: Dos wat maak je er weer een heerlijk en origineel verhaal van. Ik dacht alleen maar waar gaat dit in godsnaam naartoe. Nou met in godsnaam kwam ik een beetje in de buurt van Kees' bijzondere gedachtenkronkels. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juli 2017 - 12:02
Geweldig verhaal, onuitputtelijke fantasie en zoveel invalshoeken. Een interessante verhandeling over de dood. Het is veel, des te meer heb ik het met veel plezier gelezen en in verwondering afgevraagd hoe jij tot zo"n verhaal kan komen.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juli 2017 - 14:34
Dag Dos, Het is mij een raadsel hoe je de onzin bij elkaar krijgt en ik ben blij dat er deze week geen coachverplichting op mij rust. Ik kan gewoon even goedendag zeggen. Dat doe ik dus hierbij: "Dag Dos, wees matig in het wijn van de Aldi drinken want er komt teveel venijn naar boven. Hoe is het met Annie, is ze al van de schrik bekomen? En is jouw hoofdpijn al afgenomen? De spanning van de volle maan is voorbij, hopelijk voel je je beter. " })

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juli 2017 - 19:02
@Dos, kan je Annie niet eens haar mond met chloor laten spoelen? Wat een woorden komen er uit die vrouw. :D Ze heeft zo wel haar eigen stem. En Kees ontegenzeggelijk de zijne. Het zijn toch geen tokkies? ;) Met stijgende verbazing je epos gelezen. De opdracht van @Schrijfcoach Blavatski verwerkt en een humoristische afsluiting. Je bent verbazingwekkend creatief, lieve aap.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2017 - 10:03
:lol: Dos wat maak je er weer een heerlijk en origineel verhaal van. Ik dacht alleen maar waar gaat dit in godsnaam naartoe. Nou met in godsnaam kwam ik een beetje in de buurt van Kees' bijzondere gedachtenkronkels. :thumbsup:
Nancy, ik grossier weinig in godsnaam, jij iets meer zie ik. Als kind deed ik veel in zijn naam; zoet zijn bijvoorbeeld. Nu ik iets ouder ben lap ik hem aan mijn laars. Had hij er maar iets beters van moeten maken. Uiteindelijk is hij met zijn almacht de eindverantwoordelijke, ook voor mijn gedachtenkronkels.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2017 - 10:43
Dos, wat heb je de opdracht weer origineel benaderd. Ik heb het wederom met veel plezier gelezen. Wel een vraag: wie spreekt de laatste zin nou uit? En is bij [zei je] 'je' wel logisch? Ik kan hem niet plaatsen onderaan dit verhaal.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juli 2017 - 14:07
Wat een heerlijke en briljante conversatie, heb er van genoten. Dit kun jij als geen ander.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juli 2017 - 18:36
Wee je gebeente als slotzin van de schrijfopdracht door de heks vind ik fantastisch! Vooral gezien het lijk in ontbinding van de kloosterling die vast en zeker al eens genoot van de daverende diensten door de heks. Meneer Wijnhof, ik heb enorm genoten van dit free-as-a-heggenbird verhaal, dank!

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 20:37
Geweldig verhaal, onuitputtelijke fantasie en zoveel invalshoeken. Een interessante verhandeling over de dood. Het is veel, des te meer heb ik het met veel plezier gelezen en in verwondering afgevraagd hoe jij tot zo"n verhaal kan komen.
Maddy, het is de wijn van de Aldi geweest die mij en ook velen van jullie tot inspiratie heeft gediend. Want dezelfde wijn heb ik geschonken toen we met z’n allen hier in de tuin aan de rol zijn gegaan. Ik heb er een houten been aan overgehouden; weliswaar aangetast door de houtworm. Grapje van Ton Badhemd.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 20:42
Dag Dos, Het is mij een raadsel hoe je de onzin bij elkaar krijgt en ik ben blij dat er deze week geen coachverplichting op mij rust. Ik kan gewoon even goedendag zeggen. Dat doe ik dus hierbij: "Dag Dos, wees matig in het wijn van de Aldi drinken want er komt teveel venijn naar boven. Hoe is het met Annie, is ze al van de schrik bekomen? En is jouw hoofdpijn al afgenomen? De spanning van de volle maan is voorbij, hopelijk voel je je beter. " })
Blavatski, ik heb je de vorige week ontzien. Mijn verhaal was niet om te pruimen geweest. Je zou van je geloof zijn gevallen en je coach-schap aan de wilgen hebben gehangen. Was toch lief van me, nietwaar?! Annie is wel wat van haar Keesje gewend. Toch aardig dat je even langs kwam.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 20:46
Waar de wijn van de Aldi al niet goed voor is! Ga denk ook maar een fles halen want mijn hersens kraken nog steeds. Goed gevonden!
Is de wijn goed gevallen, Annette? Niet teveel van slurpen, want ook daar kraken de hersens van. Een teken dat er cellen worden afgebroken. :unibrow:

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 20:48
Dos Wijnhof, Creatief verhalend proza, laat ik ook eens zeggen: graag gelezen. ;)
JanPee, als jij zegt dat je het graag gelezen hebt, dan heb je het graag gelezen en dat is een groot compliment. Dank je wel.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 20:54
@Dos, kan je Annie niet eens haar mond met chloor laten spoelen? Wat een woorden komen er uit die vrouw. :D Ze heeft zo wel haar eigen stem. En Kees ontegenzeggelijk de zijne. Het zijn toch geen tokkies? ;) Met stijgende verbazing je epos gelezen. De opdracht van @Schrijfcoach Blavatski verwerkt en een humoristische afsluiting. Je bent verbazingwekkend creatief, lieve aap.
Mili, waarom zou Annie de mond met chloor moeten spoelen. Wist jij dat chloor uiterst giftig is? Ze zou het niet overleven. Daarbij vind ik dat ze zich niet onwelvoeglijk uitdrukt, Kees kennende. Het is toevallig dezelfde Kees van de kip en de geit, als je snapt wat ik bedoel. Nee, het zijn geen tokkies. Kees heeft een graad in de filosofie behaald. Maar dat had je wel begrepen.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 21:06
Dos, wat heb je de opdracht weer origineel benaderd. Ik heb het wederom met veel plezier gelezen. Wel een vraag: wie spreekt de laatste zin nou uit? En is bij [zei je] 'je' wel logisch? Ik kan hem niet plaatsen onderaan dit verhaal.
Marceline, met die laatste zin heb ik zitten worstelen. Ik had er een onmogelijke constructie van gemaakt door dubbele aanhalingstekens te gebruiken. Ik heb ze weggehaald. Het is nu duidelijk dat Kees verhaalt wat Annie zegt. Dank voor je kritische opmerking en fijn dat je het met veel plezier gelezen hebt.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 21:08
Wat een heerlijke en briljante conversatie, heb er van genoten. Dit kun jij als geen ander.
i-Kat, kijk om je heen, anderen kunnen er ook wat van. Velen van ons hebben van dezelfde wijn gelebberd. Wel dank voor je compliment.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juli 2017 - 21:13
Wee je gebeente als slotzin van de schrijfopdracht door de heks vind ik fantastisch! Vooral gezien het lijk in ontbinding van de kloosterling die vast en zeker al eens genoot van de daverende diensten door de heks. Meneer Wijnhof, ik heb enorm genoten van dit free-as-a-heggenbird verhaal, dank!
En dan te bedenken dat ik zelf tweehonderd woorden over de schreef ben gegaan. Wee mijn gebeente. Het doet me deugd, Pindarots, dat ook jij enorm genoten hebt. Die wijn van de Aldi is zo slecht nog niet. Heb meteen een krat of twee besteld.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2017 - 13:24
Dos, ... je blijft toch maar steeds jezelf. Met aandacht gelezen en herlezen. Dankjewel.
Riny, dank voor je aandacht. Ik heb wel eens geprobeerd iemand anders te zijn, maar dat wil maar niet lukken. Het blijft dus behelpen met mezelf.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2017 - 15:36
Nu kan ik ook wel gaan vertellen hoe briljant dit is en dat ik dit maal niet onder de tafel zat om te huilen maar daar schuddebuikend terechtkwam en zo, maar eigenlijk wil ik je vragen of je met me wilt trouwen. I (hartje) your brains.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2017 - 22:16
Nu kan ik ook wel gaan vertellen hoe briljant dit is en dat ik dit maal niet onder de tafel zat om te huilen maar daar schuddebuikend terechtkwam en zo, maar eigenlijk wil ik je vragen of je met me wilt trouwen. I (hartje) your brains.
Ho-ho Stella, dat gaat zomaar niet. Ik heb met mijn vrouw de afspraak dat we belangrijke beslissingen altijd samen nemen. Ze vraagt of je goed kunt koken en of je proper bent op je eigen en het huishouden en hoe je denkt over euthanasie.

17 juli 2017 - 20:01
Hallo Dos, Jammer genoeg moest ik na de vooruitgeschoven kin stoppen met lezen. Mijn ingebouwde woordenteller begon op tilt te slaan. Vanuit mijn ooghoek zag ik nog net een paar hangtieten... Gelukkig was het Annie en niet de schrijfcoach die je beschreef. Toch? Alhoewel dat van die haakneus aardig klopt. Met plezier gelezen. Leuk hoe je het leven op aarde schetst: In een mum van tijd in de kosmische eeuwigheid zal het leven zichzelf weer vernietigen. Prettig leesbaar verhaal met leuke wendingen. Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2017 - 21:26
Dos, bij jouw bijdragen heb ik altijd het gevoel dat je met een stalen gezicht je laatste punt neerzet en vervolgens heel laconiek denkt:'hier moeten ze het maar mee doen.' En steeds weer krijgen we een sublieme vertelling. Ik heb weer genoten. Ik hoop dat je na verkoop van het château nog net zo veel inspiratie houd. Groet, Connie

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2017 - 22:41
Nu kan ik ook wel gaan vertellen hoe briljant dit is en dat ik dit maal niet onder de tafel zat om te huilen maar daar schuddebuikend terechtkwam en zo, maar eigenlijk wil ik je vragen of je met me wilt trouwen. I (hartje) your brains.
Ho-ho Stella, dat gaat zomaar niet. Ik heb met mijn vrouw de afspraak dat we belangrijke beslissingen altijd samen nemen. Ze vraagt of je goed kunt koken en of je proper bent op je eigen en het huishouden en hoe je denkt over euthanasie.
Het idee is dat ik elke avond live een verhaal als dit voorgelezen krijg zodat ik met een vette glimlach op mijn gezicht ga slapen. Dat vet, dat zal ze misschien niet leuk vinden. Ik denk dat je vrouw ook een leuk brein heeft. Vertel haar maar dat ik van koken niet veel kaas heb gegeten; meestal scheur ik een stuk van de geit hier in de tuin als ik honger heb. Mijn vier bloedjes van kinderen krijgen gewoon de borst. Alleen dat van die euthanasie, daarvan weet ik niet goed hoe ik dat moet interpreteren.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2017 - 0:02
Geniale invulling. :thumbsup: Je fantasie is grenzeloos! Maar ... van welke orde is de monnik dat zijn zondagse habijt een smoking is? De orde van 007? :D

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2017 - 0:10
Dos, Dos, wat een humor. Alle lof (ik bedoel niet de groente) die hier vermeld wordt, is absoluut waar. Alleen begrijp ik niet dat Kees en Annie bij elkaar blijven. :o Gegroet.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2017 - 10:05
Hallo Dos, Jammer genoeg moest ik na de vooruitgeschoven kin stoppen met lezen. Mijn ingebouwde woordenteller begon op tilt te slaan. Vanuit mijn ooghoek zag ik nog net een paar hangtieten... Gelukkig was het Annie en niet de schrijfcoach die je beschreef. Toch? Alhoewel dat van die haakneus aardig klopt. Met plezier gelezen. Leuk hoe je het leven op aarde schetst: In een mum van tijd in de kosmische eeuwigheid zal het leven zichzelf weer vernietigen. Prettig leesbaar verhaal met leuke wendingen. Schrijfcoach Corrie
Nee Corrie, jij stond uiteraard niet model voor mijn heks. Het was die van Hans en Grietje die sinds mijn kinderjaren in mijn geheugen gegrift staat. De hangtieten en de mierikswortel heb ik erbij gefantaseerd. Dank voor je reactie en ook dat je mijn gebeente hebt gespaard, ondanks het overtreden van de woordlimiet.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2017 - 10:10
Dos, bij jouw bijdragen heb ik altijd het gevoel dat je met een stalen gezicht je laatste punt neerzet en vervolgens heel laconiek denkt:'hier moeten ze het maar mee doen.' En steeds weer krijgen we een sublieme vertelling. Ik heb weer genoten. Ik hoop dat je na verkoop van het château nog net zo veel inspiratie houd. Groet, Connie
Connie, na de laatste punt volgt lezen en herlezen en schrappen en verbeteren, dan pas denk ik vertwijfeld 'dat ze het heen en weer maar krijgen'. De inspiratie was niet bij de verkoop inbegrepen. Dank voor je reactie.