Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#148 - Ochtendstress

‘Kevin, opstaan,’ hoor ik Tessa roepen aan zijn slaapkamerdeur. ‘Laatste schoolweek, jongen.’ Het blijft stil in Kevin zijn kamer, hij is vast al in vakantiemodus. Ik hoor Tessa op de deur kloppen en hem nogmaals aanmanen tot opstaan. Ik trek mijn kleren aan terwijl Tessa de badkamer inpalmt. Kevin is nog niet te bespeuren. ‘Nu opstaan Kevin, anders komen we allemaal te laat,’ probeer ik met strengere toon. Ik kijk op mijn horloge. Nog een half uur voor vertrek, anders ben ik niet op tijd voor de ochtendvergadering. ‘Geen televisie vanavond Kevin!’ Tessa komt de badkamer uit en knikt goedkeurend. Ik trek mijn das recht en tel tot tien. ‘Ook geen tablet!’ Hierdoor zal hij wel in actie schieten. Maar tien tellen later is er nog steeds geen Kevin te zien. ‘Dat wordt een dagje shoppen met je moeder!’ Tessa kijkt verwoestend en gooit me een middelvinger. Ik glunder van mijn geniale zet. ‘Gaan vissen met je vader deze zomer!’ Tessa slaat terug. Ik vorm een strop met mijn handen en knijp ze hard dicht. Tessa steekt haar tong uit. ‘Met je moeder op bezoek bij oma in het rusthuis!’ ‘Je vader helpen in de tuin!’ ‘Met je moeder de keukenkasten uitkuisen!’ ‘Een boswandeling met je vader!’ Ik kijk opnieuw naar mijn horloge en zie de wijzers steeds sneller draaien. Tessa verdwijnt naar de keuken. ‘Kevin, ik sleur je mee naar mijn vergadering! In je pyjama! Zonder eten!’ ‘Ja, het is goed. Ik ga mee!’ Ik hoor hem uit zijn bed komen en vloek. ‘Dat is maar een grapje he, Kevin!’ ‘Ja zeg…dan blijf ik nog even liggen.’ ‘Nee nee Kevin…weet je wat, je krijgt deze zomer extra zakgeld!’ De deur klikt open en Kevin verschijnt helemaal aangekleed en klaar voor vertrek. ‘Deal,’ lacht hij overwinnend.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
VriendT, ... wat een leuk verhaal heb je daar neergezet. Ik maakte me allerlei zorgen over Kevin; maar gelukkig hij is springlevend. Het is ook zo goed geschreven, denk ik dan. Zo zonder moeite - lijkt het wel. Geweldig. Je vorige stuk ook al (kluizenaar). Is dat misschien literair geschreven? Ik weet het niet, maar het heeft iets.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Riny, Kevin is altijd springlevend... Ik heb nu al een aantal verhaaltjes over Kevin, die trouwens geboren (niet letterlijk) werd bij een SOL schrijfopdracht...Het gaat steeds over een gezinsituatie die uit de hand loopt. Nu en dan keert hij terug naar SOL. Bedoel je de vorige opdracht rond de zonnewende? Ik zoek wel het literaire op, met de Kevin-verhaaltjes iets minder, zodoende mijn eigen schrijfstijl te ontdekken/ontwikkelen...

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@VriendT, Ja, ik bedoelde de opdracht over de Zonnewende. Ik had net een boek uit de bieb geleend met als titel: 'Ik denk dat het voorbij moet zijn', geschreven door Iain Reid. Op de achterflap las ik o.a.: een intense literaire thriller, waarin Iain Reid de diepte van de psyche opzoekt ... (Dat intense literaire dat deed het hem) In het begin verliep alles voor mij goed, ik kon het met interesse volgen maar helemaal aan het eind... was ik 'het' volledig kwijt. Dat mysterieuze gevoel wat ik aanvankelijk had, kreeg ik ook toen ik jouw stukje las. Ik moest er steeds aan terug denken. Nu vanmiddag dacht ik: nu of nooit... ik wil het je even vertellen. Fijn dat je reageerde. Als aardigheidje kan ik je ook nog vertellen, dat op diezelfde achterflap ook nog genoemd wordt: 'We moeten het even over Kevin hebben' van Lionel Shriver. De naam Kevin, ook toevallig.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goede dialoog neergezet. Vooral de zwijgende Kevin geeft kracht aan het verhaal. Perfect slot. Graag gelezen. Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Riny, Dat boek van Iain Reid lijkt wel iets dat ik wil lezen. Ik zoek doorgaans wel wat psyche op in mijn schrijfsels... Dat boek van Lionel Shriver is 'Let's Talk about Kevin', en is ook verfilmd. Het gaat over een moeilijke moeder-zoon relatie waarbij de zoon zelfs helemaal op het verkeerde spoor belandt. ''Mijn'' Kevin is gelukkig iets minder erg. Een puberse bengel die zorgt voor vele ergernissen bij zijn ouders... Fijn dat je dit deelt..

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik dacht eerst dat Kevin erg moe of ziek was, misschien zelfs dood. Dat de ouders vervolgens van alles verzinnen om Kevin te bewegen en tegen elkaar onplezierige activiteiten opbieden verhoogt de spanning samen met de tijdsdruk. Je had natuurlijk ook kunnen laten ruiken, proeven, zien en horen. Klamme handen op de deurknop en zo.