Hoi Nancy, dank voor je reactie, je lach en je duim! Sandra is minder brutaal dan het lijkt, hier is het meer doelgerichtheid en de drive om op tijd te zijn... En wat betreft de echte afloop; your guess is as good as mine... ;)

Hoi Marceline, dank voor je complimenten en je suggesties. Jouw tips zijn altijd welkom; ik kan er alleen maar van leren. Maar zie ik nu goed dat je vraagt wat een hunk is? is dat niet een algemeen bekend begrip? Ik wilde dat niet te veel uitleggen, slechts een paar schetsen over zijn uiterlijk en zijn lach. En behalve de kleur van zijn ogen, en zijn lach blijft er nog genoeg in te vullen door de lezer, dacht ik. (ik zal maar niet zeggen dat ik vanochtend bij het scheren in de spiegel keek en toen op het idee...., nee laat maar, dat gelooft toch geen hond! :D ). Met die 'voorbereiding van de operatie oorlogspad' beoogde ik weer te geven dat Sandra zich extra optutte om klaar te zijn voor de confrontatie met en verovering van Yoram en - zo stel ik mij voor, maar ik ben zelf geen vrouw, laat staan een vrouw die van plan is te gaan scoren - dat wilde ik lichtjes aanstippen door aan te geven wat zij zoal doet, zonder dat het heel expliciet en extensief wordt beschreven. Of ze echt te laat is bij de sauna en hoe dat dan verder gaat, tja, dat weet ik nu nog even niet. En de lezer evenmin; zoals ik al aan Nancy aangaf; your guess is as good as mine... wink In ieder geval hartelijk dank voor je meedenken, ik laat het nog even bezinken; misschien ben ik te veel in het defensief met mijn reactie hierboven, ik ga er nog even op herkauwen, Marceline!

Hoi Connie, dankjewel voor je reactie. Maar je maakt me wel even nieuwsgierig; bedoel jij met woorden achterwege laten ongeveer hetzelfde als Marceline aangeeft (# 2)? Ik dacht bij het schrijven zelf al dat ik niet te veel moest invullen over die hunk en de voorbereidingen qua optutten (zie #4), maar als zowel jij als Marceline daar toch zo op reageren zie ik daar voor mij wel een leermomentje in! En dan ben ik jullie dankbaar voor deze les over het lezersperspectief! ik hoor graag van je, Connie, en alvast hartelijk dank!

Hoi Connie, hartelijk dank voor je reactie! Je mening heb je heel helder gespecificeerd en dat doet er voor mij toe, hoeft dan ook niet 'bescheiden' te zijn :) Ik heb weer even stof tot nadenken en aanpassen, ga ik morgen mee aan de slag! Nogmaals dank Connie!

Hoi Marceline, wederom dank! Je 2e reactie had ik net over het hoofd gezien, kwam ongeveer tegelijkertijd met mijn reactie aan Connie. Ik voel me vereerd en erg geholpen door je meer specifieke reactie!, ga er morgen mee aan de slag.

Hoi Marceline en Connie, Wat hebben jullie fijn meegedacht en mij voorzien van goede tips! Ik heb het een nachtje laten bezinken en heb zojuist de wijzigingen afgerond. Zie hieronder de gewijzigde versie. Hartstikke bedankt, allebei! ============================================= Na haar werk schiet Sandra nog snel de supermarkt in voor een kant-en-klaar-maaltijd. Sinds zij Yoram in het vizier heeft, besteedt zij al haar vrije tijd eraan zijn doen en laten te achterhalen. Vanavond wil ze hem nét voor de ingang van de sauna tegen het lijf lopen. Yoram, die nieuwe hunk van kantoor. Zijn innemende lach maakte dat alle dames slappe knieën kregen. Een aantal meiden had al een blauwtje bij hem gelopen, maar Sandra ging het anders aanpakken. Na de haastig weggewerkte magnetronmaaltijd besteedt Sandra extra aandacht aan haar uiterlijk, als voorbereiding op haar ‘operatie oorlogspad’. Snel pakt zij haar fiets uit de berging. Nog tien minuten fietsen naar de sauna, dan heeft ze nog twee minuten over om haar positie in te nemen. Onderweg komt er een scooter naast haar rijden. De berijders roepen haar iets toe en maken obscene gebaren. Dat gedonder kan ze nu niet gebruiken, in een flits trapt ze de scooter omver en fietst verder of haar leven ervan afhangt. Nog één bocht naar rechts, dan is ze bij de sauna. Uit een zijstraat schiet een auto de weg op, de bestuurder lijkt haar niet te zien. De schrik slaat haar om het hart, ze gooit haar stuur om en weet zo nog nét een aanrijding te voorkomen. =================================== Door de wijzigingen - voornamelijk schrappen! - is er strikt genomen ruimte gekomen om het verhaal na de uitwijkmanoeuvre voort te zetten en toch binnen het maximum aantal van 300 woorden te blijven. Maar... ik had een open einde, en dat blijft nu ook zo; de lezer kan nog steeds een vervolg erop fantaseren, of misschien doe ik dat zelf nog ooit?

Hoi Connie, dankjewel, en ja je hebt gelijk; hoewel auto's tegenwoordig zelfsturend en -parkerend zijn, heb ik toch nog snel de bestuurder een bijrolletje gegeven. Het leest zo inderdaad wat sneller. Ik ben blij met jou en Marceline!

Hoi Blavatski, dank voor je fijne reactie. Als je geen feedback weet te geven, zie ik dat als een compliment dat ik meteen weer doorgeef aan Connie en Marceline, die mij goed op weg hebben geholpen met een stukje waar ik in het begin niet zo fier op was. Het einde staat nog open, Blavatski!

Lieve forumgenoten, wat denken jullie allemaal fijn mee. Hartverwarmend! Maar de reacties zijn nogal uiteenlopend. Het leuke is, dat iedereen volgens mij wel een beetje gelijk heeft, vanuit ieders eigen smaak / voorkeur. Het wordt moeilijk om iedereen tevreden te stellen, maar daartoe was ik niet op aarde en op SOL gekomen... Het perfecte verhaal was het voor mij al niet; ik zat er behoorlijk mee te worstelen waardoor ik uiteindelijk maar iets op SOL heb gezet waar ik niet zelf het gevoel bij had van YESSSSS!!!!! Ik laat het nu voor wat het is, er zijn nu twee versies, die beide - in mijn ogen, tenminste - niet hoeven door te gaan voor de grande finale. nr. 1 kan wellicht wat beknopter en strakker, nr. 2 wat uitgebreider, sfeervoller. Gevoelsmatig heb ik toch nog stiekem voorkeur voor de 1e versie, die is wat meer aangekleed en wat minder staccato, hoewel er ook zijn die dat anders beleven. En ja, de 2e versie leest wat sneller, misschien past dat om die reden wat beter bij het thema 'tijdsdruk'. Maar ik koester wel jullie betrokkenheid, en hoop niet dat ik nu met deze reactie veroorzaak dat jullie nooit meer op mijn schrijfsels reageren. Want ik wil toch graag blijven leren. Alleen vind ik het lastig dit nu af te ronden met een 'definitieve versie', gegeven mijn eerste worsteling ermee en jullie uiteenlopende reacties. Dankjewel Marceline, Connie, Nancy, Blavatski, i-Kat, Mili, Marlie, Schrijvenmaar voor jullie reacties, sommigen hebben er zelfs meer dan 1 gegeven. Daar word ik warm van! En zeker ook schrijfcoach Odile dank voor je wijze woorden; ik ga nog een lekker stukje spanning uit een thriller opzoeken en jouw tip opvolgen!

@ Connie; dankjewel, dit bedoel ik nou met warme reacties, Connie! :o

Hoi Riny, ik stel het extra op prijs dat je van de goden afdaalde naar de hunk van Ton... :p Dankjewel!

Hoi mw. Marie, dankjewel voor je reactie! Van harte eens met je opmerking over de werking van SOL, ik ben daar blij mee. Tja, die Sandra, die laat die scooterboys nog even pittig met de straatstenen kennismaken. Bij het schrijven van haar verhaal moest ik dan ook voorzichtig te werk gaan, uit puur lijfsbehoud! :)