Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 148 Hunk

25 juni 2017 - 13:24
Na haar werk schiet Sandra nog snel de supermarkt in voor een kant-en-klaar-maaltijd. Sinds zij Yoram in het vizier heeft, besteedt zij al haar vrije tijd aan research en veldwerk, zoals zij dat in gedachten betitelt. Vanavond gaat het gebeuren. Iedere woensdagavond gaat hij om half acht naar de sauna. Daar wil ze hem nét voor hij naar binnen gaat nogal letterlijk tegen het lijf lopen. Yoram, die nieuwe hunk van kantoor. Goddelijk lijf, innemende bruine ogen die altijd twinkelen en volle lippen die zijn perfecte gebit laten zien als hij je toelacht. En je toelachen, dat is zijn tweede natuur. De andere meiden probeerden allemaal bij Yoram in de gunst komen. De één na de ander liep een blauwtje en was na enkele dagen ziekteverlof weer stilletjes aan het werk gegaan. Sandra zag dat een poosje aan en trok haar eigen plan. Zij verdiepte zich in hem; zoeken op internet, volgen na kantoortijd en in de weekeinden. Na de haastig weggewerkte magnetronmaaltijd bereidt Sandra in een uur de ‘operatie oorlogspad’ voor; douchen, föhnen, make-up, Chanelletje 5 en de perfecte outfit uit de kast toveren. Tevreden knikt ze zichzelf toe in de spiegel en haast zich naar de berging. Nog tien minuten fietsen naar de sauna, dan heeft ze precies twee minuten over om haar positie in te nemen. Onderweg komt er een scooter naast haar rijden. De berijders roepen haar iets toe. Dat gedonder kan ze nu niet gebruiken, in een flits trapt ze de scooter omver en fietst verder of haar leven ervan afhangt. Nog één bocht naar rechts, dan is ze bij de sauna. Uit een zijstraat schiet een auto de weg op, hij lijkt haar niet te zien. De schrik slaat haar om het hart, ze gooit haar stuur om en vermijdt nog nét een aanrijding.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
25 juni 2017 - 17:19
Haha Ton, wat heb je me laten lachen met die paar dagen ziekteverlof en gewoonweg tegen de scooter trappen. Wat een brute tante. Dat ik moet raden naar de echte afloop dat steekt me wel maar ik verveef je ;) . Erg leuk verhaal en zeker een duim van mij :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 18:21
Wat goed, je probeert wat anders. Het is een leuk verhaal! Mag ik je wat tips doen ter perfectie? Naar mijn smaak leg je iets te veel uit. Wat is een hunk? Oke, er zijn wat basiszaken, maar: de een houdt van donker, de ander van licht, enzovoorts. Laat dat allemaal weg en zeg bijvoorbeeld: zijn lach maakt alle knieën van de vrouwen op kantoor slap. Idem voor operatie oorlogspad: wat is daarvan de essentie? En, begrijp ik het goed dat ze, ondanks alle moeite, te laat is bij de sauna?

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 19:34
Hoi Nancy, dank voor je reactie, je lach en je duim! Sandra is minder brutaal dan het lijkt, hier is het meer doelgerichtheid en de drive om op tijd te zijn... En wat betreft de echte afloop; your guess is as good as mine... ;)

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 19:52
Hoi Marceline, dank voor je complimenten en je suggesties. Jouw tips zijn altijd welkom; ik kan er alleen maar van leren. Maar zie ik nu goed dat je vraagt wat een hunk is? is dat niet een algemeen bekend begrip? Ik wilde dat niet te veel uitleggen, slechts een paar schetsen over zijn uiterlijk en zijn lach. En behalve de kleur van zijn ogen, en zijn lach blijft er nog genoeg in te vullen door de lezer, dacht ik. (ik zal maar niet zeggen dat ik vanochtend bij het scheren in de spiegel keek en toen op het idee...., nee laat maar, dat gelooft toch geen hond! :D ). Met die 'voorbereiding van de operatie oorlogspad' beoogde ik weer te geven dat Sandra zich extra optutte om klaar te zijn voor de confrontatie met en verovering van Yoram en - zo stel ik mij voor, maar ik ben zelf geen vrouw, laat staan een vrouw die van plan is te gaan scoren - dat wilde ik lichtjes aanstippen door aan te geven wat zij zoal doet, zonder dat het heel expliciet en extensief wordt beschreven. Of ze echt te laat is bij de sauna en hoe dat dan verder gaat, tja, dat weet ik nu nog even niet. En de lezer evenmin; zoals ik al aan Nancy aangaf; your guess is as good as mine... wink In ieder geval hartelijk dank voor je meedenken, ik laat het nog even bezinken; misschien ben ik te veel in het defensief met mijn reactie hierboven, ik ga er nog even op herkauwen, Marceline!

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 20:27
Hallo Ton, je hebt een leuk onderwerp uitgewerkt. Volgens mij kun je diverse woorden achterwege laten, waar ze de tekst alleen maar vertragen. In dergelijke situaties is een kortere zin soms kernachtiger. Het versnelt denk ik het lezen. Leuk om aan de lezer over te laten: is zij op tijd of te laat. Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 20:49
Hoi Marceline, dank voor je complimenten en je suggesties. Jouw tips zijn altijd welkom; ik kan er alleen maar van leren. Maar zie ik nu goed dat je vraagt wat een hunk is? is dat niet een algemeen bekend begrip? Ik wilde dat niet te veel uitleggen, slechts een paar schetsen over zijn uiterlijk en zijn lach. En behalve de kleur van zijn ogen, en zijn lach blijft er nog genoeg in te vullen door de lezer, dacht ik. (ik zal maar niet zeggen dat ik vanochtend bij het scheren in de spiegel keek en toen op het idee...., nee laat maar, dat gelooft toch geen hond! :D ). Met die 'voorbereiding van de operatie oorlogspad' beoogde ik weer te geven dat Sandra zich extra optutte om klaar te zijn voor de confrontatie met en verovering van Yoram en - zo stel ik mij voor, maar ik ben zelf geen vrouw, laat staan een vrouw die van plan is te gaan scoren - dat wilde ik lichtjes aanstippen door aan te geven wat zij zoal doet, zonder dat het heel expliciet en extensief wordt beschreven. Of ze echt te laat is bij de sauna en hoe dat dan verder gaat, tja, dat weet ik nu nog even niet. En de lezer evenmin; zoals ik al aan Nancy aangaf; your guess is as good as mine... wink In ieder geval hartelijk dank voor je meedenken, ik laat het nog even bezinken; misschien ben ik te veel in het defensief met mijn reactie hierboven, ik ga er nog even op herkauwen, Marceline!
Hi Ton, Ik gelood dat ik niet zo duidelijk ben geweest. Ik bedoelde dat je het volgende weg kom laten: [Goddelijk lijf, innemende bruine ogen die altijd twinkelen en volle lippen die zijn perfecte gebit laten zien als hij je toelacht. En je toelachen, dat is zijn tweede natuur. De andere meiden probeerden allemaal bij Yoram in de gunst komen. ] Dit allemaal schrappen, bedoelde ik. Net als: [… Chanelletje 5 en de perfecte outfit uit de kast toveren. Tevreden knikt ze zichzelf toe in de spiegel] Wat je ook kan schrappen: [nogal letterlijk] [stilletjes] [precies] Ik hoop dat ik het zo beter uitgelegd heb. Groet, Marceline

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 20:50
Hoi Connie, dankjewel voor je reactie. Maar je maakt me wel even nieuwsgierig; bedoel jij met woorden achterwege laten ongeveer hetzelfde als Marceline aangeeft (# 2)? Ik dacht bij het schrijven zelf al dat ik niet te veel moest invullen over die hunk en de voorbereidingen qua optutten (zie #4), maar als zowel jij als Marceline daar toch zo op reageren zie ik daar voor mij wel een leermomentje in! En dan ben ik jullie dankbaar voor deze les over het lezersperspectief! ik hoor graag van je, Connie, en alvast hartelijk dank!

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 21:24
-Sinds zij Yoram in het vizier heeft, besteedt zij al haar vrije tijd aan research en veldwerk, zoals zij dat in gedachten betitelt.- zou kunnen worden: 》haar vrije tijd besteedt ze volledig om het reilen en zeilen van Yoram te achterhalen. - Vanavond gaat het gebeuren. Iedere woensdagavond gaat hij om half acht naar de sauna. Daar wil ze hem nét voor hij naar binnen gaat nogal letterlijk tegen het lijf lopen.- 》 Eerste zin weglaten en de laatste zin: Vanavond wil ze hem voor de ingang letterlijk tegen het lijf lopen. De tweede alinea kan korter door bv te beginnen met: Yoram is die nieuwe hunk op kantoor, bij wie alle meiden al een blauwtje hebben gelopen. Sandra gaat het anders aanpakken. Ook mogelijk is om deze zin als opening van je verhaal te gebruiken... wekt direct nieuwsgierigheid op. En daarna verder met Sinds zij hem in het vizier heeft etc. De eerste zin van de volgende alinea kan kernachtiger, waarbij zoals Marcelline zegt de toelichting weggelaten kunnen worden. Ook de zinnen van de rest van deze alinea kunnen m.i. sterker door zinnen samen te voegen en herhaling van woorden te voorkomen. Let wel, dit is mijn mening (niet echt bescheiden geloof ik :rolleyes: ) Kijk maar wat je ermee doet. Ik kom graag terug, Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 21:38
Hoi Connie, hartelijk dank voor je reactie! Je mening heb je heel helder gespecificeerd en dat doet er voor mij toe, hoeft dan ook niet 'bescheiden' te zijn :) Ik heb weer even stof tot nadenken en aanpassen, ga ik morgen mee aan de slag! Nogmaals dank Connie!

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 21:44
Hoi Marceline, wederom dank! Je 2e reactie had ik net over het hoofd gezien, kwam ongeveer tegelijkertijd met mijn reactie aan Connie. Ik voel me vereerd en erg geholpen door je meer specifieke reactie!, ga er morgen mee aan de slag.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 17:33
Hoi Marceline en Connie, Wat hebben jullie fijn meegedacht en mij voorzien van goede tips! Ik heb het een nachtje laten bezinken en heb zojuist de wijzigingen afgerond. Zie hieronder de gewijzigde versie. Hartstikke bedankt, allebei! ============================================= Na haar werk schiet Sandra nog snel de supermarkt in voor een kant-en-klaar-maaltijd. Sinds zij Yoram in het vizier heeft, besteedt zij al haar vrije tijd eraan zijn doen en laten te achterhalen. Vanavond wil ze hem nét voor de ingang van de sauna tegen het lijf lopen. Yoram, die nieuwe hunk van kantoor. Zijn innemende lach maakte dat alle dames slappe knieën kregen. Een aantal meiden had al een blauwtje bij hem gelopen, maar Sandra ging het anders aanpakken. Na de haastig weggewerkte magnetronmaaltijd besteedt Sandra extra aandacht aan haar uiterlijk, als voorbereiding op haar ‘operatie oorlogspad’. Snel pakt zij haar fiets uit de berging. Nog tien minuten fietsen naar de sauna, dan heeft ze nog twee minuten over om haar positie in te nemen. Onderweg komt er een scooter naast haar rijden. De berijders roepen haar iets toe en maken obscene gebaren. Dat gedonder kan ze nu niet gebruiken, in een flits trapt ze de scooter omver en fietst verder of haar leven ervan afhangt. Nog één bocht naar rechts, dan is ze bij de sauna. Uit een zijstraat schiet een auto de weg op, de bestuurder lijkt haar niet te zien. De schrik slaat haar om het hart, ze gooit haar stuur om en weet zo nog nét een aanrijding te voorkomen. =================================== Door de wijzigingen - voornamelijk schrappen! - is er strikt genomen ruimte gekomen om het verhaal na de uitwijkmanoeuvre voort te zetten en toch binnen het maximum aantal van 300 woorden te blijven. Maar... ik had een open einde, en dat blijft nu ook zo; de lezer kan nog steeds een vervolg erop fantaseren, of misschien doe ik dat zelf nog ooit?

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 17:18
@Ton, dat leest voor mij veel prettiger. Wat vind je er zelf van? Nog een klein puntje: Uit een zijstraat schiet een auto de weg op, hij lijkt haar niet te zien. 》》 De auto kan ook niks zien... Ik denk beter: de chauffeur lijkt haar niet te zien. Mijn complimenten voor het resultaat, Groet Connie

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 17:28
Dag Ton, Goh, ik weet even niet wat ik als feedback moet schrijven. Ik vind beide versies leuk. In het eerste verhaal geef je veel details, hetgeen ik eigenlijk wel leuk vind. Het tweede verhaal is compacter. Het scheermoment is formidabel... Ik stel voor dat ze de buit binnen haalt. :o

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 17:36
Hoi Connie, dankjewel, en ja je hebt gelijk; hoewel auto's tegenwoordig zelfsturend en -parkerend zijn, heb ik toch nog snel de bestuurder een bijrolletje gegeven. Het leest zo inderdaad wat sneller. Ik ben blij met jou en Marceline!

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 17:42
Hoi Blavatski, dank voor je fijne reactie. Als je geen feedback weet te geven, zie ik dat als een compliment dat ik meteen weer doorgeef aan Connie en Marceline, die mij goed op weg hebben geholpen met een stukje waar ik in het begin niet zo fier op was. Het einde staat nog open, Blavatski!

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 18:07
Van mij mag er nu een vervolg komen! Erg benieuwd wie er in de auto zit, zal de hunk wel zijn toch? Knap geschrapt! Oorlogspad associeer ik met ruzie maken maar ik begrijp de aanval-modus waar ze in zit. Graag gelezen weer!

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 18:44
Ton, Prachtig herschreven! Alleen daarom al verdient Sandra de Hunk van kantoor! Maar ik denk dat hij haar in het echt wat tegenvalt en dat zij hem dan dumpt. ;)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
26 juni 2017 - 18:44
Ha die Ton, Ik vind de tweede versie ook erg goed, heel concreet. Het is makkelijker te lezen. Toch mis ik een een deel van de details uit het eerste verhaal waardoor je HP voor mij wel echt een 'typetje' werd, een pittige tante. Maar dat is een kwestie van smaak denk ik. Van beiden genoten dat in ieder geval, het is jou in ieder geval gelukt om met de tips aan de slag te gaan. Ik ben nog steeds 'dichtgeklapt' ;) Twee dikke duimen voor jou :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 21:19
@Ton, je bent als Sol-hunk al aardig door de dames onder handen genomen. :D Kleine toegift van mij: [Sinds zij Yoram in het vizier heeft, besteedt zij al haar vrije tijd eraan zijn doen en laten te achterhalen.] Sinds zij ... besteedt zij haar vrije tijd aan het achterhalen van zijn doen en laten? Waarom laat je twee keer de maaltijd terugkomen? Kant-en-klaar plus magnetron. Ik dacht dat de hunk al op de scooter zat ... Wordt vast vervolgd. ;)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 22:27
Ha Ton, Je eerste vond ik wel een leuke, mss de hunk iets te uitgebreid voorgesteld, maar het heeft zijn charme! Je tweede is beknopter, vond ook wat Mili aanhaalt: de zinnen mbt het achterhalen, en opvallender de kant-en-klare schotels die niet herhaald hoeven te worden. Wat me in tweede schrijven opvalt, waarom telkens een nieuwe zin op een nieuwe lijn? Dit stoort mijn doorlezen. Oorlogspad ... hmm, het liefdespad effenen? O.i.d.? Connies idee te beginnen met je 2de alinea vind ik interessant. Vb: Yoram is de nieuwe op kantoor. Een hunk, die erin slaagt de vrouwen door hun knieen te doen gaan. Vooral met dat glimlachje. Sandra heeft haar strategie uitgestippeld. Zij zal geen blauwtje lopen. (Een beetje overtuigend klinken Ton! ;) ) Je kan soms woorden weglaten, waardoor je elders mss meer kan uitwerken? Uit een zijstraat schiet een auto de weg op, de bestuurder lijkt haar niet te zien.De schrik slaat haar om het hart, ze gooit haar stuur om en weet zo nog nét een aanrijding te voorkomen. Vergelijk: Uit een zijstraat schiet een auto de weg op. De schrik slaat haar om het hart, ze gooit haar stuur om. (Je hebt nog altijd je open einde!) Ik heb je graag gelezen Ton, ben je echt een hunk voor je muze ?!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juni 2017 - 22:51
Nou wil ik niet heel vervelend zijn, maar ik doe het toch. Ik vind de eerste versie echt beter. Een formulering als 'alle tijd aan research en veldwerk besteden' zegt zo ontzettend veel meer, zet de toon van je verhaal en schetst een beeld van je hp. Het na enkele dagen dagen ziekteverlof stilletjes terugkomen, vervolgde deze toon en dat was een fijne toon, een die mij om het verhaal deed lachen, een die het acceptabel maakte dat ze de scooter wegtrapte (al verwachtte ik ook wel dat Yoram daar later op bleek te zitten, en wellicht dat zij hem voor altijd van zijn perfecte gebit afgeholpen had). Je tweede versie is voor mij een opsomming waar ik niets bij voel, niet de spanning of ze na al die voorbereidingen (wat is 'extra aandacht' nu helemaal?) nog op tijd zal zijn, niet de lach om het overdrevene.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 10:20
Zowel de eerste als tweede versie hebben liefhebbers. Sommige lezers houden van beeld. Ik vond de typeringen sfeer en beeld toevoegen aan de tekst. Mij ging deze oefening om de spanning. Je hebt deze met de wil van de personage en veel actie gevuld. Dit verhoogt de spanning. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken, dus streef ernaar je eigen smaak te volgen en je niet te veel laten leiden door wat anderen liever lezen. Tip: lees nu een klein spannend stukje uit een thriller en bekijk hoe de auteur het gedaan heeft, nadat jij het op jouw manier gedaan hebt. Wat zou jij anders doen dan die schrijver of schrijfster?

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 18:00
Lieve forumgenoten, wat denken jullie allemaal fijn mee. Hartverwarmend! Maar de reacties zijn nogal uiteenlopend. Het leuke is, dat iedereen volgens mij wel een beetje gelijk heeft, vanuit ieders eigen smaak / voorkeur. Het wordt moeilijk om iedereen tevreden te stellen, maar daartoe was ik niet op aarde en op SOL gekomen... Het perfecte verhaal was het voor mij al niet; ik zat er behoorlijk mee te worstelen waardoor ik uiteindelijk maar iets op SOL heb gezet waar ik niet zelf het gevoel bij had van YESSSSS!!!!! Ik laat het nu voor wat het is, er zijn nu twee versies, die beide - in mijn ogen, tenminste - niet hoeven door te gaan voor de grande finale. nr. 1 kan wellicht wat beknopter en strakker, nr. 2 wat uitgebreider, sfeervoller. Gevoelsmatig heb ik toch nog stiekem voorkeur voor de 1e versie, die is wat meer aangekleed en wat minder staccato, hoewel er ook zijn die dat anders beleven. En ja, de 2e versie leest wat sneller, misschien past dat om die reden wat beter bij het thema 'tijdsdruk'. Maar ik koester wel jullie betrokkenheid, en hoop niet dat ik nu met deze reactie veroorzaak dat jullie nooit meer op mijn schrijfsels reageren. Want ik wil toch graag blijven leren. Alleen vind ik het lastig dit nu af te ronden met een 'definitieve versie', gegeven mijn eerste worsteling ermee en jullie uiteenlopende reacties. Dankjewel Marceline, Connie, Nancy, Blavatski, i-Kat, Mili, Marlie, Schrijvenmaar voor jullie reacties, sommigen hebben er zelfs meer dan 1 gegeven. Daar word ik warm van! En zeker ook schrijfcoach Odile dank voor je wijze woorden; ik ga nog een lekker stukje spanning uit een thriller opzoeken en jouw tip opvolgen!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 18:42
Hallo Ton, ... wat een heerlijk lekker stukje. Die Hunk is dan ook niet niks. Met heel veel plezier gelezen. (Ik was in de ban van de goden, anders had ik wel eerder gereageerd.)

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 19:02
Ton, alles doorgenomen hierboven, SOL doet zijn werk goed. Ik vind beide teksten leuk om te lezen, de dames hierboven kan ik wel gelijk geven, iets compacter leest prettiger. Maar je details uit het eerste stuk van het optutten vind ik echt om te lachen en dan het omtrappen van een scooter. Die is niet voor de poes!

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 20:01
Ton, beide versies hebben iets eigens. Zelf worstel ik vaak om uit mijn comfortzone te treden. Met allerlei gevolgen, o.a. dat ik net de plank misslag. Maar ik houd me vast aan: zoveel lezers, zoveel zinnen. We leren hier veel en krijgen optimaal de kans om onze eigen stijl te ontwikkelen. Ik vind de intensiteit van je reacties getuigen van een grote toewijding en sterke wil om je te ontwikkelen. Daarom een heel dikke :thumbsup: en verder weer :ontopic: Tot een volgende keer Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 21:03
Hoi mw. Marie, dankjewel voor je reactie! Van harte eens met je opmerking over de werking van SOL, ik ben daar blij mee. Tja, die Sandra, die laat die scooterboys nog even pittig met de straatstenen kennismaken. Bij het schrijven van haar verhaal moest ik dan ook voorzichtig te werk gaan, uit puur lijfsbehoud! :)