#147 (V)alzheimer
Wanneer de avond keert
de dag binnenste buiten
de toekomst een terugkerend verleden
en wat komen gaat
wordt samengeknepen
tot een luchtbel
die uiteenspat in een koude oktoberwind.
Als wij gaan op de dag met de langste nacht
en ik alleen weer verder
en weet
dat ik op mijn langste dag ook jouw naam vergeet.
Mooi Annette
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Mooi weer gegeven en
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Erg mooi en een bijzondere
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Annette, ...om stil van te
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Mooi en treffend beschreven.
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Een speciale mijmering,
Lid sinds
16 jaar 6 maandenRol
Hoi Annette, ik kan niet
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
In -de toekomst een
Lid sinds
10 jaar 11 maandenRol
Heel erg bedankt voor jullie
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol