Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 146 Wending der natuur

… huppelend op witte kousenvoetjes gelaat naar de zon geheven, zomersproetjes vlechten deinen mee, rode hartjes op een jurk verwonderd stilstaan bij een lieveheersbeestje kruipt op haar vinger, krieuwelt en doet giechelen slaat traag zijn vleugels uit, vliegt het zwerk tegemoet haar armen gespreid er achteraan met het verlangen en het gevaar van onbesuisd rennen het water van de vijver wordt glad.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Marlie, Wat een mooie slotzinnen! Opeens het gevaar in het lieflijke gedicht. Dat vind ik knap gedaan. Ik merkte dat ik zelf de neiging had om twee witregels toe te voegen. Wat vind je daarvan? Tussen 'jurk' en 'verwonderd' en tussen 'tegemoet' en 'haar' Witregels laten een lezer even stilstaan, op adem komen, en leggen nadruk op de laatste zin voor de witregel. Benieuwd wat je daarvan vindt. Groet! Greetje Kruidhof

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor een heel snelle reactie, coach Greetje! Bedankt voor het compliment. In eerste instantie had ik idd een witregel tussen 'tegemoet' en 'haar'. Zelfs de laatste zin wilde ik apart plaatsen, ik weet niet wat je daarvan denkt? Vervolgens twijfelde ik of in zo een kort gedicht witregels wel passen. Die ene witregel pas ik in elk geval toe.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je, I-kat, voor je reactie. Vreemd dat er soms woorden zijn die van ver uit je onderbewuste komen. En goed dat ze op het moment komen dat ze nodig zijn!

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marlie, fijn zomergedichtje van een huppelend kind, ik geniet ervan! Maar ik hoop op een goede afloop.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
zo mooi en lieflijk als het begon, zo onheilspellend eindigde het... Mooi gedaan, ik heb het met plezier gelezen!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, ...ik zag het heerlijk huppelende en blije meisje voor me. Ze was zich nog van geen kwaad bewust ... Gelukkig is ze niet zo ver gekomen; neem ik aan. Met plezier gelezen.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, Gedicht met een mooie wending en sterke slotzin. Het woord 'zwerk' komt voor in elk (klassiek) griezelverhaal en zal in dit gedicht bedoeld zijn als voorbode van wat komen gaat. Naar mijn smaak is die voorbode hier niet nodig.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Onheilspellend en intrigerend eind. Geeft de laatste zin aan dat het pad van het water glad wordt en ze valt of dat er geen rimpeling op de vijver te zien is, = het wordt windstil ? Mi bepaalt het woordje - wordt- veel. Het liefelijke tafereeltje zeer beeldend neergezet. :thumbsup: