# 146 Wending der natuur
… huppelend op witte kousenvoetjes
gelaat naar de zon geheven, zomersproetjes
vlechten deinen mee, rode hartjes op een jurk
verwonderd stilstaan bij een lieveheersbeestje
kruipt op haar vinger, krieuwelt en doet giechelen
slaat traag zijn vleugels uit, vliegt het zwerk tegemoet
haar armen gespreid er achteraan
met het verlangen en het gevaar
van onbesuisd rennen
het water van de vijver wordt glad.
Beste Marlie, Wat een mooie
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Dank voor een heel snelle
Lid sinds
9 jaarRol
Mooi zeg, zag het helemaal
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Dank je, I-kat, voor je
Lid sinds
9 jaarRol
Hoi Marlie, fijn
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
zo mooi en lieflijk als het
Lid sinds
8 jaar 5 maandenRol
Marlie, ...ik zag het
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Marlie, Gedicht met een mooie
Lid sinds
11 jaar 8 maandenRol
Onheilspellend en intrigerend
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Beste Marlie, die tweede
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Dag Marlie, Wat een tederheid
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol