Hoi Mili, Haags moppie! Wat jij tussen de regels doorleest en niet met mij deelt, kan ik niet raden Mili. Ik hoop dat er ook nog wat goeds tussen zit... Je tikt me op de vingers, dat moet je nooit doen bij een muzikant! Maar van jou kan ik het hebben, deze keer. De verklaring; wat HP in die ambulance aan herinneringen heeft, ziet hij op dat moment weer voor zich. Hij herbeleeft dit, daarom kies ik voor ott. Jij hebt mij hierover extra laten nadenken, dank daarvoor; ik heb er nog een paar gecorrigeerd. Inclusief alle honden, dat waren er een stelletje lieverds bij elkaar! (nu wel ovt, alleen die van nu leeft nog). Je krampende hart om je collega; Mili, wat een triest verhaal; hoeveel kan een mens hebben? Ik voel met je mee. (maar die van mij was verzonnen, dat maakt het misschien niet makkelijker voor jou; de herinnering is nu eenmaal bij jou gewekt. Sorry voor het ongerief). Het open einde; ja inderdaad dramatisch, maar ook dat is verzonnen. Ik blijf nog lang, daar heb ik vele redenen voor. En wees gerust, Mili, jij en de andere SOL-lers zitten daar ook bij! Dankje hartelijk voor je reactie, Mili, ik keek er al naar uit sinds ik het verhaal uploadde!

Hoi Connie, Dankjewel voor je reactie. Ik ben blij dat je het leuk vond dit te lezen. Ik ga je niet vertellen dat het podium nooit meer wordt beklommen. Als het aan mij ligt ga ik er nog lang mee door. Ik heb deze keer lang zitten zoeken naar een invulling voor deze opdracht. Eenmaal een paar verhalen van forumleden gelezen hebbend vond ik niet dat ik weer voluit kon gaan zitten geiten. Dus ik heb wat zitten mijmeren en enkele autobiografische elementen verknoopt met fantasie. Sommige elementen; zie #3 aan Mili, voor de rest mag de lezer er ook zijn/haar fantasie mee laten spelen.

Ha Maddy, wat laat je me schateren! Pinkpop, nou dat is wel hééél hoog gegrepen. Van dat volle Marktplein kreeg ik het al moeilijk, je hebt het zelf kunnen lezen... ;) Blij dat je weer hebt genoten! Dat verhoogt mijn schrijfplezier, Maddy, dankjewel daarvoor.

Hoi Marietje, dank voor je compliment, ik ben er verguld mee! De invulling zou ik zelf eerder typeren als een HP die zich jonger gedraagt dan hij is (maar dat invulling geven aan zijn ideaal heeft hij vanaf zijn jeugd uitgesteld). Waarom? ik heb geen antwoord; ik koos daarvoor. - zie ik voor me - gebruikte ik bewust om in het 2e deel wat variatie aan te brengen; in wezen is alles wat daar is beschreven een herinnering die hij op dat moment voor zijn geestesoog ziet. Ik heb daarom 2x niet benoemd, 1x zie ik voor me en 1x ik zie. Je conclusie over het einde is juist, ik bedoelde dat zo weer te geven. Ik vind het fijn dat je dit een bijzondere invulling noemt! Nogmaals dank, Marietje!

Hoi Riny, fijn dat je me weer met plezier hebt gelezen. En ja, het meeste is verzonnen, vooral het einde. Gelukkig maar, want ik wil nog lang van veel dingen genieten, waaronder schrijven op SOL en vooral de leuke onderlinge reacties van de SOL'ers. Nee, Riny, op TV was ik niet en dat gaat ook niet gebeuren. Een keer heb heb ik een keer geprobeerd, op TV, maar dat hield dat toestel niet, kostte me weer een hoop geld voor een nieuwe. Maar als het een keer gebeurt, kondig ik dat ruim van tevoren aan. Zo ben ik dan ook wel weer! Dankjewel voor je fijne reactie, Riny!

Oh Blavatski, wat leuk dat je de Beatles hebt gezien! Voor mij alleen maar een droom. Bill Haley is ook gaaf, staat op ons repertoire, heerlijk om te doen! Ik ben blij dat ik je jeugdherinneringen heb kunnen afstoffen! Graag gedaan, Blavatski!

Hoi Marceline, hartelijk dank maar weer voor het mij laten blozen. :) Ja ik weet dat de vrolijkheid samen met ondeugendheid en absurde gekkigheid bij mij nogal dominant kunnen zijn. En als die eenmaal los gaan, houd ik ze soms niet meer in toom. Mijn serieuze kant heeft jou kennelijk verrast, daar ben ik blij om, net als met je compliment dat je aan dit verhaal verbindt. Kijk ook eens bij #134 Bevrijding en #135 Ochtendmijmering voor mijn andere uitglijers. :p Maar ervaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, dus of er meer verrassingen komen zul je moeten afwachten. Net als ik, trouwens...

Hoi i-Kat, hartelijk dank voor je leuke reactie. En de complimenten, het went bij mij niet snel om ze te krijgen. Ja en dan weer die comfort zone... Ik ken de grenzen ervan (hoewel ze nogal fluide zijn bij mij) en daarom wil ik er expres wel eens overheen. Ik verwijs maar even naar mijn reactie aan Connie #4 en aan Marceline # 14. Het doet me goed dat je dol bent op mijn humor en gegeit, dankjewel i-Kat!

Hoi Schriivenmaar, Dankjewel voor je reactie. Lachen of niet, it's up to you. Serieus; ik ben wel wat serieuzer dan je anders van mij gewend bent, dat hebben andere SOL'ers inmiddels ook opgemerkt. Ik was er niet bij op Blowlands 1998, dus die herinnering deel ik niet met jou. Misschien is daar ook iemand niet goed geworden op het podium? Leuk hoe verschillend SOL'ers reageren op dit verhaal (maar ook op andere verhalen en/of op wat men van mij verwacht). Het is uiteindelijk aan de lezer wat hij/zij ermee doet, ik heb mijn best gedaan om een verhaal te schrijven waarvan ik denk dat de lezer er iets aan heeft of iets mee kan. Als is het maar een paar aangename momenten. Dankjewel voor je complimenten, dat komt lekker binnen, Schrijvenmaar (Lisette?). De val van het podium had ik niet bedoeld als verband houdend met de sprong van de collega, als waren zij beiden op hun eigen manier zoekend naar een uitweg. Eerlijk gezegd zijn zowel de sprong als de val bedacht. (eerlijk gezegd had ik in mijn hoofd dat mijn HP - een 60plusser - gewoon even niet goed werd, zijn hart of zo, en daardoor van het podium viel). Maar ik vind het wel leuk dat jij dat eruit haalt; jouw goed recht, ik doe daar niets aan af. Voel me ook niet miskend of verdrietig omdat jij er iets anders uithaalt. Wel realistisch, zo je wilt autobiografisch, is dat de jongensdroom om in de muziek te gaan pas laat in vervulling is gekomen, en dan nog op zeer bescheiden schaal (geen grote podia, dus geen Pinkpop, Lowlands etc.). Mijn andere bezigheden in de afgelopen jaren zijn mij daarmee niet minder waard. Kortom, ik ben gewoon een tevreden mens; ik heb mijn ding gedaan, de laatste tijd wat meer gericht op andere leuke dingen dan werk. Er valt wat mij betreft niets te vergeven dat jij het beeld hebt van de burgerman die zo nodig de rocker wil uithangen en daarbij van het podium klettert; het is gewoon jouw beeld en ik vind dat OK! En je hebt er ook nog eens door genoten van mijn verhaal. Dat jij als lezer geniet, is voor mij een geweldig fijn compliment, Schrijvenmaar! Dankjewel! Tenslotte; ook hartelijk dank voor je openhartige reactie, ik ben er echt blij mee!

Hoi Schrijfcoach Corrie, dankjewel voor het lezen en je compliment!