Profile picture for user mjjbogert

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mjjbogert 25 mei 2017 - 12:29

#144 Geluk komt in cirkels

Mijn kussens zijn zoutkristallen, door tranen die de wereld niet aan kunnen zien. Naast jou heb ik een glimlach. Liggend in de aarde tussen grassprieten met mieren die over me heen lopen. Waar de zon zich verscholen houdt achter bomen die hun wortels spruiten en zich voeden op poep. Enkele stralen vinden hun weg door de bladeren. Soms is het warm, meestal te koud. Verderop hoor ik kinderen vreugde schreeuwen, zij ontdekken de klanken van de ijscoman. Je ogen zoeken me en ik ontwijk je blik. Ik denk aan de ijskar, die ooit een boom was. Ik zie mensen met zagen komen en stukken maken van het biotoop. Houtsplinters in de lucht, microben sterven en de mensen fluiten naar damesbillen. Eekhoorns vluchten, een handvol vogels verliest zijn nest. De mannen proosten om vijf uur. Je raakt mijn gezicht aan en vraagt wat er is, net iets te snel antwoord ik ‘niks’. EDIT Mijn kussens zijn zoutkristallen, door tranen die de wereld niet aan kunnen zien. Naast jou heb ik een glimlach, liggend in de aarde tussen grassprieten met mieren die over me heen lopen. Waar de zon zich verscholen houdt achter bomen die hun wortels spruiten en zich voeden op poep. Enkele stralen vinden hun weg door de bladeren. Soms is het warm, meestal te koud. Verderop hoor ik kinderen schreeuwen, zij zien de ijscoman aan komen fietsen. Je probeert me aan te kijken. Ik denk aan de ijscokar, die ooit een boom was. Ik zie mensen met zagen die stukken maken van de biotoop, houtspaanders in de lucht en stervende microben. De houthakkers fluiten naar damesbillen, eekhoorns vluchten, de mannen proosten om vijf uur. Je raakt mijn gezicht aan en vraagt wat er is, net iets te snel antwoord ik ‘niks’.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 25 mei 2017 - 12:57
Hoi MJJ, ik kan het niet helemaal volgen. Ik lees een paar fraaie zinnen die me aanspreken dat zeker. Ik denk het te begrijpen maar niet genoeg om er gedegen iets over te zeggen. Dit kan geheel aan mij liggen. Erg moe op dit moment dus ik ga je straks of morgen met frisse blik opnieuw lezen. Groet Nancy

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 25 mei 2017 - 14:00
Dag Michael, Heel mooi deze mijmering. Je hebt heel diepe gevoelens en die wens je te delen. Af en toe heb je een vreemde schrijfwijze, maar wellicht is dat jouw unieke stijl van schrijven die niet helemaal beantwoordt aan de geijkte manier. Dit is geen kritiek, maar een vaststelling die in mij opkomt. Wie weet is jouw stijl de juiste in de naaste toekomst. Alles verandert, nietwaar? Als voorbeeld zou de zin met "mensen" zo kunnen zijn: ik zie houthakkers komen met zagen en bijlen die de biotoop vernielen. Houtspaanders vliegen door de lucht, microben sterven af, de arbeiders fluiten naar passerende vrouwenbillen. Bij de lunchpauze proosten ze. De laatste zin is treffend. Er is niks, want hij is bang dat ze hem te gevoelig gaat vinden. De zoutkristallen in zijn kussen laten zien dat hij de wereld met al zijn verdriet en pijn niet aan kan. Ik geef dit verhaal een :thumbsup:

Profile picture for user mjjbogert

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mjjbogert 25 mei 2017 - 14:25
Hee Blavatski, Scherpe vaststelling. Ik ben nog een beetje zoekende in mijn schrijfstijl, dit was een experiment. Wat langere zinnen en beschrijvende opsommingen, geen gezichtsuitdrukkingen of beschreven emoties. Het voorbeeld is begrijpelijker inderdaad. Houthakkers en spaanders klinken ook veel beter. Dat van de laatste zin klopt :D Veel dank en tot volgende week!

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thea Josephine 25 mei 2017 - 14:38
Erg mooi geschreven. Hoe vaker je het leest hoe zichtbaarder het beeld van gedachten wordt. Dank je het is poëtisch te noemen. mvrgr

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 25 mei 2017 - 18:04
@mjjbogert, opvallend en intrigerend jouw tekst. Ik ging er in de eerste alinea vanuit dat hp in een, meestal koud, graf lag. Ook gezien de 'spruitende wortels' en 'bomen die zich voeden op poep'. Vond het heel deprimerend overledenen als poep te zien. Wellicht is jouw intentie anders, ik als lezer kreeg die gedachte. In je eerste zin van de tweede alinea kan ik nog denken dat hp in een graf ligt. Waarom zou je dan eigenlijk niet de ijscokar en kinderen kunnen horen? Met de 'zoekende ogen' is voor mij de hp herrezen. En bij een ijscokar die ooit een boom was krijg ik absoluut geen beeld. Integendeel. [ ... en de mensen fluiten naar damesbillen.] vind ik ronduit ontsierend, je laatste zin prachtig.

Profile picture for user Riny

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny 25 mei 2017 - 19:22
Mike, ... prachtig. Ik begreep het meteen. Je kussens als zoutkristallen, om stil van te worden. Het zijn zo je gedachten bij het wakker worden na een dutje in het gras. Je lief heeft het vast begrepen. Alleen de poep, klinkt een beetje vreemd. Ik neem aan, dat je daar de uitwerpselen van de dieren mee bedoeld. Door de regen komt dat weer als mest in de grond voor de bomen en alles wat er verder nog groeit in het bos.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs 25 mei 2017 - 20:01
Ik lees pijn om wat er kapot gaat. En eenzaamheid omdat die pijn niet gedeeld kan worden. Ik vind je verhaal heel eigenzinnig qua stijl.

Profile picture for user Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nelschrijft 25 mei 2017 - 20:52
Mjjbogert, Ik heb je tekst meermalen gelezen. Fascinerend in een aparte stijl die goed past bij freewriting. Ook ik voel verdriet en de pijn om wat er verloren ging. Eens met janpmeijers: stream of consciousness

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
marceline 25 mei 2017 - 21:57
Michael, Het is mooi als je je mee laat voeren op de woorden. Dan wordt het dat wat janp en Nel zo treffend aanduiden als een 'stroom van bewustzijn'. In die context vind ik wel het woord 'poep' wat storend/ Maar hee, dat is een zeurpietje. ;)

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 26 mei 2017 - 10:02
Hoi Michael, zoals beloofd ben ik terug en heb ik mijn blik frisse blikken opengetrokken. Wat ik lees zijn nog steeds fraaie zinnen. Wat ik er uithaal is én verdriet dat niet te delen is én verdriet en observatie van vergankelijkheid, een levenscyclus in de breedste zin van het woord maar ook op persoonsniveau. De invloed van de mens ( kapotmaken van) en het kapot gaan en maken van de HP. Waarom ik gister struikelde en vandaag nog steeds is de ijscokar en hout. Die twee krijg ik niet gecombineerd. Dit ( en de moeheid) liet me vastlopen. Nu heb ik het misschien helemaal 'vastgedacht' en klopt niks van mijn analyse. Ik ben benieuwd.

Profile picture for user mjjbogert

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mjjbogert 26 mei 2017 - 11:25
Iedereen bedankt voor de feedback! @mili Het is niet mijn bedoeling om de hp letterlijk in een kist te leggen nee. Hij ligt in het park met zijn vriendin naast zich, maar de hele wereld voelt voor hem als een grafkist. Dat wel. De situatie moest in het eerste zicht fijn lijken, maar zonder het te zeggen moest de lezer begrijpen dat de HP er niet van geniet. Bij een ijscokar dacht ik aan zo een houten bakfiets kar. Als in het park van Breda wel eens staat. Maar het is wel goed dat je het aankaart, ik heb geen rekening gehouden met de verschillende soorten ijskarren en verwarring die daar mee gepaard zou kunnen gaan. Van die vrouwenbillen, omdat enkel de billen voorbij lopen en niet de dames als geheel? Hartelijk dank voor je reactie, ik ben blij dat je aangeeft wat mijn tekst met jouw als lezer doet. Zo kan ik er in het gevolg bewustere keuzes in maken. Bedankt voor je tijd en aandacht! @Janpmeijers Nice, thanks man! Eerlijk gezegd heb ik nog niet echt een idee van waar ik mee bezig ben, maar reacties als deze brengen daar snel verandering in. Thanks! @Riny, bedankt. Ik heb meer reacties gekregen over de poep. Ik moet misschien een niets minder direct woord kiezen. Ik koos ervoor om in het thema te blijven, 'one man's trash is another man's treasure', geluk komt in cirkels. De HP ligt in een poepveldje, maar de bomen voeden zich er mee. Daarnaast wilde ik ook een onconfortabel gevoel in die alinea stoppen. @gijs @Nelschrijft @marceline Thanks! @Nancy tof dat je het nog eens gelezen hebt. Je analyse is spot on :) Voor de ijskar, zie mijn reactie naar mili Nogmaals iedereen bedankt voor de reacties. Mijn pen absorbeert alle energie die jullie erin steken, dus wie weet zie je in de volgende stukken wel een stukje van jezelf terug.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
i-Kat 26 mei 2017 - 11:33
Prachtige overdenking met hier en daar ook wat vreemde zinnen voor mij maar het mooie gevoelige overheerst. In de aarde of op de aarde liggen geeft een ander beeld voor mij maar daar kun je mee spelen.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dreaming 26 mei 2017 - 12:22
De titel trok me meteen naar dit verhaal toe. De zinnen zijn erg mooi en beeldend, de sfeer en het idee komen goed over. Ik moest wel een keer teruglezen omdat de setting me niet gelijk duidelijk werd. Ik dacht dat het om iemand ging die begraven lag, al weet ik teruglezend niet meer waarom ik dat in eerste instantie precies dacht.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 26 mei 2017 - 16:53
Het trof mij dat ik ook zoutkristallen gebruikte in mijn verhaal. Wat een vreemd toeval. Je titel vind ik geweldig, het verhaal stroomt in woorden, een stijl( zoals Janp opmerkte) waar ik van houd om te lezen en schrijven. Mooi. Graag gelezen.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 29 mei 2017 - 10:01
Mooi vrijuit geschreven. De poep schrijnt, misschien zou hondenpoep een duidelijker beeld geven en minder uit de toon vallen, maar het heeft ook een bepaald effect dat je het zo schrijft. Als je vrijuit schrijft krijg je dergelijke verrassingen die je niet op zou schrijven als je meteen kritisch bent. Daarom alleen al vind ik poep goed. Ik vind het mooi poëtisch en associatief. Voor mij gaat het over machteloosheid: het hout wordt brutaal vernield en met de vriendin is iets niet goed. Ik zou naar mijn smaak meer treffende details willen zoals de poep, maar dan wil ik het verrassende daarin zien. Je zou dit stuk nog sterker maken als je nog verder gaat met associeren, want nu is het naar mijn smaak te algemeen geldend, de gekozen details. Lees eens een kort stukje van jouw favoriete boek en kijk hoe specifiek het is.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 30 mei 2017 - 14:45
Ik vind het een prachtig stukje. En..dan bedoel ik de eerste versie, dat dan weer wel. 'Houthakkers' lees ik niet graag. Naar mijn idee maakt het de hp geen fok uit dat het houthakkers zijn. Het zijn mensen. Die vaak ook niet nadenken over vogels die hun nest verliezen. Terug met dat fragment. Dan is het weer authentieke Weltschmerz :thumbsup:

Profile picture for user mjjbogert

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mjjbogert 30 mei 2017 - 18:28
Dat vind ik een scherpe opmerking waar ik veel mee kan. De hoofdpersoon zelf zag inderdaag geen houthakkers, na de feedback bedacht ik me dat het eigenlijk wel altijd beter is om concreet te zijn in teksten. Maar inderdaad, houthakkers maken in deze minder impact. Wat denk je van de minder lyrische beschrijving in de tweede alinea? Gr Michael

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 30 mei 2017 - 20:32
Het is enkel mijn mening, Michael, maar ook de tweede alinea vind ik in de eerste versie beter. Naar mijn idee - niet meer en niet minder - sluit die beter aan bij het gevoel dat ik er in lees. Kinderen schreeuwen nog onbevangen en ontdekken. Ogen zoeken (willen ontdekken), enzovoorts (zeg ik dan wat koud). Jouw oorspronkelijke versie raakt me drie keer harder dan de tweede. Dat heeft mogelijk iets te maken met het herkennen van een gevoel, maar daar lijkt me niets mis mee. Want schrijven gaat - voor mij - over het verwoorden daarvan. In die zin is het dus - denk ik - niet belangrijk wat ik denk, maar wat jij denkt. Welke versie verwoordt het beste wat je wilde zeggen en sluit het beste aan bij de lezer die jij wil bereiken?

Profile picture for user mjjbogert

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
mjjbogert 2 juni 2017 - 17:25
Sorry voor de late reactie, ik was even wat minder actief hier. Maar bedankt voor je reactie! Ik zelf vind de eerste versie meer gevoel geven, maar zelf is het natuurlijk een beetje beoordelen wat goed is. Het is wel fijn om op verschillende stijlen feedback te krijgen. Thanks!