Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#132 Blijf zitten waar je zit en verr...

4 maart 2017 - 19:17
Blijf zitten waar je zit en verr… Mijn zwager Kuusj is transplantatiechirurg aan het AMC in Leiden. Jaren geleden al heeft hij zich het lot aangetrokken van mijn heimelijk lijden. Rond mijn dertigste namelijk verloor ik in korte tijd mijn weelderige, zwarte haardos. Het begon met kale plekken, alsof een veenbrand mijn schedel had geteisterd. Uiteindelijk werd hij kaal als een neet. Ik leed eronder. Kuusj kwam net terug van Princeton University, waar hij enkele jaren aan het hoofd had gestaan van een team veelbelovende bollebozen die revolutionaire transplantatietechnieken perfectioneerden. Zo hadden ze daar ontdekt dat het DNA-patroon van een varken niet veel verschilde van dat van mensen. Ook hadden ze op zijn afdeling, met veel nano- en bio-hocus-pocus, de maag van een jong varken getransplanteerd in een dodelijk zieke maaglijder. Het varken heeft het niet overleefd, de patiënt tot op de dag van vandaag wel. Met deze kennis en kunde heeft Kuusj mij geholpen. Onder narcose heeft hij langs mijn haargrens een incisie gemaakt en de tussenliggende huid uiterst nauwkeurig gescalpeerd. Een techniek die hij van een Sioux-indiaan had geleerd. In het openliggende gat heeft hij vervolgens een precies passende varkenslederen huid-met-haar getransplanteerd. Het donorvarken lag onder narcose op een naburige operatietafel en was met de laatste wetenschappelijke inzichten voor dit doel geprepareerd. Ook dit varken heeft het niet overleefd en mijn nieuwe haartooisel slechts drie maanden: toen werd het afgestoten. Maar zwager Kuusj ging niet bij de pakken neerzitten. Zijn volgende kunststuk ging zeker slagen, beweerde hij. Mijn hond Duco, een Drentse Patrijs, heeft hij tot driemaal toe ingespoten met mijn stamcellen, en zijn flanken, die elk de helft van mijn nieuwe toupet zouden leveren, met nano-deeltjes ijzeroxide. Duco werd na de transplantatie dichtgenaaid en herstelde voorspoedig. Als therapie werd mij drie maal daags een helm opgezet waarin honderden minuscule electromagneten zaten, die de ijzerdeeltjes in de hondse huid alle in één richting trokken; dit om afstoting te voorkomen. Al een jaar lang maak ik weer met Duco mijn dagelijkse wandeling over het Katwijkse strand. Onze witte dossen wapperen trots als beeldrijm in de wind. Het ziet er naar uit dat mijn ducse pruik kan blijven. Scheiding in het midden.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 maart 2017 - 19:50
@Dos, altijd weer een feest als jij schrijft, hoewel ik hier aardig mijn hersens bij heb moeten houden. Filmisch. :D Kuusj, nog nooit zo'n voornaam gelezen of zit hier een Dosdingetje achter? Je weet hoe dol @Elyse op je uiterlijk is. Ik hoop echt dat ze je leest. Waarom schrijf je nl. niet voluit, wat maken die paar lettertjes nou uit? Je hebt me ontiegelijk weten te onderhouden. Jij, rare aap. Voor één keer krijg je een kus :{} en geen naaldhakken in je ogen. [Onze witte dossen wapperen trots als beeldrijm in de wind.] Dit is onDos. :D

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2017 - 11:17
Kuusj, aparte naam. Mooie zinnen, jouw eigen stijl straalt door de woorden heen. Met veel plezier gelezen want Dos, ik lees graag. Het onderwerp van het verhaal verraste mij, origineel lijkt mij nog zacht uitgedrukt.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2017 - 14:18
Dos, ik heb je onderhoudende verhaal gelezen en vroeg me af of je aan het einde niet ging knorren of blaffen. Ik lees op het ogenblik het boek, de 100 jarige man die uit het raam klom en verdween, en vind dat jij dezelfde humoristische schrijfstijl hebt.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2017 - 14:39
@ Dos, hoe krijg je toch voorelkaar om zo'n verhaal te schrijven. Mijn bewondering en ook een beetje afgunst. Overigens goed gemeend.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2017 - 16:20
Leuk verhaal, Dos. Die Duco en jij zullen wel trots op elkaar zijn, is 't niet? Ik zie het al voor me: beiden dezelfde haarkleur. Hilarisch, lijkt me. :nod:

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2017 - 16:54
Dos, In de toekomst lossen ze dit op met een chip, wedden? :D Vermakelijk stuk, vooral omdat ik uiteindelijk geen medelijden hoef te hebben, aangezien zowel jij als je hond zeer tevreden zijn met de oplossing en er lustig - weelderig uitgedost - op los rennen. P.S. Ik had een zwart-witte haardos ook wel leuk gevonden.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2017 - 16:57
@Dos, apart verhaal dat logisch klinkt, maar mij wel deed denken aan een mens op de operatietafel in de dierenkliniek. Niet erg gebruikelijk. }) Was leuk te lezen, Groet Connie

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:02
@Dos, altijd weer een feest als jij schrijft, hoewel ik hier aardig mijn hersens bij heb moeten houden. Filmisch. :D Kuusj, nog nooit zo'n voornaam gelezen of zit hier een Dosdingetje achter? Je weet hoe dol @Elyse op je uiterlijk is. Ik hoop echt dat ze je leest. Waarom schrijf je nl. niet voluit, wat maken die paar lettertjes nou uit? Je hebt me ontiegelijk weten te onderhouden. Jij, rare aap. Voor één keer krijg je een kus :{} en geen naaldhakken in je ogen. [Onze witte dossen wapperen trots als beeldrijm in de wind.] Dit is onDos. :D
Mili, jij ongewassen oerwoudvrouw, jij mag als een van de weinigen mijn apensmoel kussen. Dank je. Trouwens, mijn ogen zien weer op volle scherpte. Mijn oogarts heeft ze genezen verklaard en ik mag wat hem betreft weer alles zien. Een vleugje winti, jou niet onbekend, heeft ook geholpen. Mijn zwager Kuusj heet eigenlijk gewoon Kees, maar toen hij uit Princeton terugkeerde naar zijn geboorteland met de voornamelijk door hem ontdekte kennis dat het DNA-patroon van een varken grotendeels overeenkomt met dat van een mens -hoe kan het ook anders- noemden we hem Kuusj. Een Kuusjke is in het Limburgs een jong varken, zo eentje die nog gezoogd wordt door moeder zeug, roze en nog zonder strontvlekken. Er zit veel tederheid verborgen in deze benaming. Ik meen mij zwak te kunnen herinneren dat je al eens eerder een opmerking hebt gemaakt over de afkorting nl. Ik gebruik de afkorting puur uit vastgeroeste gewoonte; geen seconde bij nagedacht. Ik denk dat ik in therapie moet gaan om deze slechte gewoonte af te leren. Mili, Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:03
Kuusj, aparte naam. Mooie zinnen, jouw eigen stijl straalt door de woorden heen. Met veel plezier gelezen want Dos, ik lees graag. Het onderwerp van het verhaal verraste mij, origineel lijkt mij nog zacht uitgedrukt.
Maddy, ook jij weet nu waar die Kuusj vandaan komt. Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:15
Dos, ik heb je onderhoudende verhaal gelezen en vroeg me af of je aan het einde niet ging knorren of blaffen. Ik lees op het ogenblik het boek, de 100 jarige man die uit het raam klom en verdween, en vind dat jij dezelfde humoristische schrijfstijl hebt.
Meta, ook zonder deze ervaring knor en blaf ik wel eens. Ik heb de film van die 100-jarige gezien en genoten van de onderkoelde humor. Zal het boek ook eens lezen; kijken of je gelijk hebt. Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:18
@ Dos, hoe krijg je toch voorelkaar om zo'n verhaal te schrijven. Mijn bewondering en ook een beetje afgunst. Overigens goed gemeend.
Riny, hoe ik het voor elkaar krijg? Gewoon opschrijven wat me overkomt. Is zo moeilijk toch niet. Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:22
Dos, wat een verhaal, ik zie jullie samen lopen met die wapperende Dossen haar!
Jij bent niet de enige die ons met wapperende dossen ziet lopen. Gisteren was het weer raak, veel wind en veel wandelaars op het strand. Ook veel reacties gehoord. 'Zie je wel dat je op je hond gaat lijken', hoorde ik een vrouw tegen haar man zeggen. Marie, dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:28
Leuk verhaal, Dos. Die Duco en jij zullen wel trots op elkaar zijn, is 't niet? Ik zie het al voor me: beiden dezelfde haarkleur. Hilarisch, lijkt me. :nod:
Jules, Duco heeft er geen weet van. Wel gedraagt hij zich soms raar. Laatst, toen de zon scheen, lag ik in een duinpan te zonnen, toen piste hij tegen mijn hoofd. Wat hij daar precies mee bedoelde weet ik niet. (H)erkenning of afwijzing? Wie zal het zeggen?! Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:32
Dos, In de toekomst lossen ze dit op met een chip, wedden? :D Vermakelijk stuk, vooral omdat ik uiteindelijk geen medelijden hoef te hebben, aangezien zowel jij als je hond zeer tevreden zijn met de oplossing en er lustig - weelderig uitgedost - op los rennen. P.S. Ik had een zwart-witte haardos ook wel leuk gevonden.
Willemina, in ons geval bruin-wit. Wij hebben het overwogen, maar de meest geschikte plek voor transplantatie, aan beide zijden, waren wit. Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 11:39
@Dos, apart verhaal dat logisch klinkt, maar mij wel deed denken aan een mens op de operatietafel in de dierenkliniek. Niet erg gebruikelijk. }) Was leuk te lezen, Groet Connie
Connie, logisch. Alles wat uit de wetenschap komt klinkt logisch. Logisch toch?! Toch geopereerd in het AMC. Dank voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 13:52
@Dos, je reactie in #12 naar Riny: Gewoon opschrijven wat me overkomt. Is zo moeilijk toch niet... Het is dan wel opschrijven wat je overkomt, je doet dat beslist niet 'gewoon'. Ik ben altijd erg onder de indruk van je manier van schrijven en kan er niet altijd uithalen dat het 'autobiografisch' is. Nu ik dit weet ben ik geloof ik nog meer onder de indruk :nod: Lees graag meer van je, Connie

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 16:40
# 9 - Is het omdat ik ongewassen ben dat ik je mag kussen? ;) Kijk, als jij er bent, dan heb je ook wat. Naast een uitbundig verhaal, een uitbundige reactie. Ik schrok wel van het abrupte woord strontvlekken. Fijn dat je ogen het weer doen. Met brekende apenogen kun je niet schrijven.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 22:37
Lees graag meer van je, Connie
Connie, mijn teller staat op 3192 berichten. Daar ben je wel even zoet mee. :) Maar fijn dat je er zin in hebt.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 22:35
# 9 - Is het omdat ik ongewassen ben dat ik je mag kussen? ;) Kijk, als jij er bent, dan heb je ook wat. Naast een uitbundig verhaal, een uitbundige reactie. Ik schrok wel van het abrupte woord strontvlekken. Fijn dat je ogen het weer doen. Met brekende apenogen kun je niet schrijven.
Mili, het oerwoud kleeft nog aan je. Dat ruik en ervaar ik, dat komt me begrijpelijkerwijs vertrouwd voor. Vandaar dat je me mag kussen. Strontvlekken behoren ook te shockeren.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2017 - 15:28
Dag @Dos Wijnhof Ik heb me zeer vermaakt met dit fantasierijke verhaal vol leuke details als: ’alsof een veenbrand mijn schedel had geteisterd', de passende naam Kuusj, de beschrijving van het donorvarken enzovoort. De slotpassage spreekt ot mijn verbeelding; ’Onze witte dossen wapperen trots als beeldrijm in de wind.' Goed geschreven, je hield mijn aandacht vast van het begin tot het eínd. Een zeer verrassende verwerking van de opdracht. Ik zou het zelf niet kunnen bedenken. De ducse pruiken zullen een hype worden; dat voorspel ík ;-). Groet, Nel Goudriaan

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2017 - 16:40
Dag Nel, Dank voor je reactie. Leuk je hier in de hoedanigheid van schrijfcoach aan te treffen. Je blijft ons toch zeker voeden met je verhaaltjes?! Want daar leren en genieten we ook van. Groet, Dos Wijnhof dus

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2017 - 21:39
Waar is de (haar)grens tussen fictie en non-fictie? Je weet die stil en mysterieus te houden. De Sioux, het varken, je hond; moet allemaal kunnen in jouw wereld. Ik lees het met een grote :D

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2017 - 21:53
Dag Nel, Dank voor je reactie. Leuk je hier in de hoedanigheid van schrijfcoach aan te treffen. Je blijft ons toch zeker voeden met je verhaaltjes?! Want daar leren en genieten we ook van. Groet, Dos Wijnhof dus
Dos, Ik hoop nog wel zelf verhalen te blijven schrijven. Leuk dat je ernaar vraagt. Even kijken hoe ik dat kan regelen met mijn account ;-)

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2017 - 22:23
Waar is de (haar)grens tussen fictie en non-fictie? Je weet die stil en mysterieus te houden. De Sioux, het varken, je hond; moet allemaal kunnen in jouw wereld. Ik lees het met een grote :D
Marlie, we zijn hier grenzeloos. Ook zo dank voor je reactie. .

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 maart 2017 - 22:26
Dag Nel, Dank voor je reactie. Leuk je hier in de hoedanigheid van schrijfcoach aan te treffen. Je blijft ons toch zeker voeden met je verhaaltjes?! Want daar leren en genieten we ook van. Groet, Dos Wijnhof dus
Dos, Ik hoop nog wel zelf verhalen te blijven schrijven. Leuk dat je ernaar vraagt. Even kijken hoe ik dat kan regelen met mijn account ;-)
Desnoods maak je een dubbel account aan. Gebeurt hier wel vaker. :ninja: :ninja: