Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#132 Mijn blinde vlek

 3 maart 2017 - 21:42
De lege plek in mijn hart baant zich een weg naar mijn schoot. Gevoed met verkeerde verwachtingen en valse hoop ontstaat er een nieuw leven, los van mij, dat zijn tentakels jaar na jaar vermengt met iedere cel die stuurloos wacht op mijn verbinding, en de acceptatie van het bestaan. Dan, als het einde nadert en verwachtingen niet meer belangrijk zijn, de hoop wordt vervangen door overgave, en het leven zich beperkt tot een eenvoudig mogen zijn, stopt het proces van het delen. De plek in mijn hart wordt gevuld met liefde en stuurt de warmte naar iedere cel. Het licht in mijn lichaam overwint het donker, dat verschrompelt, en tevergeefs een leegte zoekt om te overleven.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 maart 2017 - 23:49
@Meta, verschrompelt, niet verschrompeld. Je tekst lezend, krijg ik een beeld van een kankerpatiënt die de ziekte wil overwinnen. Het is mensen gelukt zoals je het beschrijft. Een spanne. En die alsnog overleden.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 4 maart 2017 - 11:39
@Mili, wat de tekst betreft heb je in alle opzichten gelijk. Ik heb het foutje aangepast ;) @cychick, zo zou je het ook kunnen lezen, maar het is bedoeld zoals Mili al aangaf. Bedankt voor jullie reactie :)

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 maart 2017 - 11:03
De eerste alinea vind ik schitterend, het taalgebruik, het ritme en de opbouw. Dat het om kanker gaat kwam zeker over. Knap gedaan, Meta. Was het een gedeelte uit je verhaal dat gewonnen heeft? Mijn complimenten!

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 maart 2017 - 11:47
De eerste alinea vind ik schitterend, het taalgebruik, het ritme en de opbouw. Dat het om kanker gaat kwam zeker over. Knap gedaan, Meta. Was het een gedeelte uit je verhaal dat gewonnen heeft? Mijn complimenten!
Hartelijk dank voor je compliment, maddbrug :) Nee, voor de schrijfwedstrijd had ik een compleet ander verhaal geschreven.

Geen afbeelding
'leeghoofd'

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 maart 2017 - 12:09
Verbijsterende tekst. Als je nu: ...ontstaat er een nieuw leven, los van mij. Het vermengt zijn tentakels ... dan verdwijnt het ritme uit je tekst? Anders: ... ontstaat er een nieuw leven, los van mij, dat zijn tentakels jaar na jaar vermengt Omdat, als ik luidop lees, zonder de bijzin -los van mij- het gevoel heb dat er iets is, maar 'k weet niet wat. Compliment en :thumbsup:

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 maart 2017 - 14:41
Hartelijk dank voor je compliment en je suggestie, leeghoofd. Het leest inderdaad soepeler op jouw manier. Ik ga het aanpassen :thumbsup:

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 maart 2017 - 14:42
Meta, je verhaal is opgedeeld in drie alinea's. Omdat de tweede begint met 'Dan', mag ik veronderstellen dat de eerste alinea er aan vooraf gaat. Ook al weet ik nu dat het om een kankergeval gaat, toch ontgaat mij de betekenis van de eerste alinea.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 maart 2017 - 8:58
Dag Meta, Een fascinerende tekst, die ik wel een paar keer moest doorlezen om er grip op te krijgen (zeker de eerste alinea) Je schept een indringend beeld van een kankerproces ("nieuw leven, los van mij" "tentakels" "stuurloos wachten op verbinding") Het mooist vind ik de tweede alinea: verstild, overgave, eenvoud Als de strijd is opgegeven ontstaat er ruimte voor liefde, warmte, licht. Een heel compacte tekst die over meer gaat dan alleen kwaadaardige woekerende cellen. Groet, Nel Goudriaan

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 maart 2017 - 14:58
Meta, je verhaal is opgedeeld in drie alinea's. Omdat de tweede begint met 'Dan', mag ik veronderstellen dat de eerste alinea er aan vooraf gaat. Ook al weet ik nu dat het om een kankergeval gaat, toch ontgaat mij de betekenis van de eerste alinea.
De gedachte erachter is, dat HP weinig zelfliefde heeft en haar verwachtingen op de buitenwereld projecteert. Ze meent door anderen niet bevestigd te worden in haar zijn, waardoor ze niet in staat is volledig voor haar zelf, of voor het leven te kiezen. Daardoor krijgen in dit geval woekerende cellen de mogelijkheid zich in haar lichaam te verspreiden. Bedankt voor je reactie.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 maart 2017 - 15:30
Dag Meta, Een fascinerende tekst, die ik wel een paar keer moest doorlezen om er grip op te krijgen (zeker de eerste alinea) Je schept een indringend beeld van een kankerproces ("nieuw leven, los van mij" "tentakels" "stuurloos wachten op verbinding") Het mooist vind ik de tweede alinea: verstild, overgave, eenvoud Als de strijd is opgegeven ontstaat er ruimte voor liefde, warmte, licht. Een heel compacte tekst die over meer gaat dan alleen kwaadaardige woekerende cellen. Groet, Nel Goudriaan
Het gaat inderdaad over meer dan alleen kwaadaardige cellen. In de tweede alinea wilde ik de omwenteling in haar gedachtegang laten zien, wat zoiets met je lichaam doet wanneer je zachter wordt naar jezelf. Hartelijk dank voor je reactie, Nel. En ik wens je veel succes als schrijfcoach.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 maart 2017 - 19:22
Dag Meta, heel mooie tekst, op een heel speciale manier omgaan met het negatieve, je moet het maar kunnen! Veel moed en succes toegewenst en nog een felicitatie met je behaalde overwinning. :nod: