Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#132 Leegte is niet leeg

3 maart 2017 - 12:55
Ze zwaait naar me. Ik huil. Zij gaat lachend haar dood tegemoet. Vol vertrouwen houdt ze de hand vast van wat eigenlijk haar angst had moeten inboezemen. Ze huppelt met hem mee het tuinhekje uit. De zon schijnt en op een paar wolkjes na is de lucht strak blauw. Het gras voelt als fluweel. Waarom lijkt alles zo perfect op deze vervloekte dag? Ik hoor haar lach nog naschallen in het steegje. Terneergeslagen loop ik naar het vijvertje. Kringen in het water omarmen mijn tranen. De stilte suist in mijn oren. De wereld vervaagt. Kleuren lopen in elkaar over. Het blauwe van de lucht verdwijnt in het water. De groene bomen lossen op in het gras. Ik kan geen onderscheid meer maken. Steek een mes door je hart en je hebt misschien een kleine voorstelling van de pijn die ik voel. Een brandmerk is er niets bij. Ik voel me zo verdomd leeg. De kleuren beginnen langzaam weer samen te vloeien: het rood stroomt naar het rood, groen wordt één prachtige kleur groen, een regenboog. Duizelig laat ik me achterover vallen. Het fluwelen groen vlecht zich tot een kussen. De zon schijnt als een warme deken om mij heen. De leegte is niet donker. Nee, de leegte is niet leeg. Ze woont hier, hier in mijn hart. De goudblonde krullen, de kristalblauwe oogjes, ze leeft hier, in mijn lege plek.

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 maart 2017 - 16:00
Dit fragment doet me afvragen wat er gebeurd is. Het laatste moment dat de hoofdpersoon het meisje zag speelt zich telkens opnieuw in haar hoofd af, dat is duidelijk beschreven.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 16:21
Dag Game Alien, Een droevig verhaal met een gouden glans. Heel associatief geschreven: heden en verleden lopen in elkaar over. Ik krijg de indruk (bijvoorbeeld door "ze gaat lachend haar dood tegemoet" dat deze gebeurtenis al eerder plaatsvond. Heb je bewust gekozen voor de tegenwoordige tijd om aan te geven dat de hp deze steeds herbeleeft in het hier en nu? Een mooi spel met de kleuren: ze lopen in elkaar over en daarna splitsen ze zich weer. Een paar taaltechnische punten: Zin twee: van wat > van degene die Teneergeslagen één woord verdomt > verdomd de pijn die jij voelt > de pijn die ik voel achter samen te vloeien zou ik een dubbele punt plaatsen de zon schijnt als een warme deken om mij heen Nel Goudriaan

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2017 - 21:52
sorry voor de hoeveelheid taalfouten. Ik schrijf vaak snel en vergeet soms te checken. ik heb inderdaad wel bewust gekozen voor de tegenwoordige tijd. het enige grappige blijft, dat ik het verhaal geschreven heb, zonder na te denken over het verhaal hier achter. het is meer geschreven om een gevoel te beschrijven en nu ik jullie reacties lees vind ik het leuk dat het zelfde gevoel wel beschreven wordt, maar dat iedereen er nat als bij kunst zelf iets in leest en dat maakt mij vrolijk. bedankt voor de tips!