Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 132 Keerpunt

Zij zei dat het haar niets uitmaakte, dat ik van de straat was. Ik had niet het gevoel dat ze me alleen maar stoer vond. Ik geloof nog steeds dat ze net zo verliefd op mij was, als ik op haar. Ze is de enige die me echt heeft gezien. Ook de enige die me ooit heeft gevraagd waar ik van droomde. Ze was de laatste die me ooit straffeloos heeft mogen uitlachen. Niet omdat ze zo mooi lachte, maar vanwege de blik in haar ogen toen ik zei dat ik het meende. 'Echt?' vroeg ze. 'Echt,' zei ik. Het is nog niemand gelukt de blik te beschrijven van een meisje van vijftien dat haar hart opent. Hoe kun je iets verwoorden dat nog grenzeloos puur is? Iedere poging zou dat bezoedelend weerspreken. Ik kan alleen beschrijven waar ik toen naar verlangde; dat ik hoopte voor de rest van mijn leven iedere dag in haar ogen te mogen kijken om haar te kunnen vertellen dat ik 12 oktober nooit zou vergeten en haar te kunnen vragen of zij het ook nog wist. Nu is ze vaak op tv. Steeds vaker. En laatst had ze het over mij, zonder dat ze het echt over mij had. Over keerpunten in het leven ging het. En dat ze haar vader nu, achteraf, dankbaar was. Ze vertelde dat ze had gehuild toen haar vader haar had gedwongen die drie woorden te schrijven. 'Het is uit, bedoel je?' vroeg Eva Jinek, die daarmee nog maar eens onderstreepte dat zij ook op vriendschappelijke voet stond met een toekomstig minister. Na een invoelend 'Heftig, op die leeftijd' en 'Het had dus heel anders kunnen lopen', passeerden studie en carrière de revue. Ik vind haar nog mooier dan toen. Toen ze mijn keerpunt was; Fredo's 'Zie je wel?' ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Pulp biedt grenzeloze mogelijkheden. En daarom weer een fluks uit de mouw geschud vervolg op: http://schrijvenonline.org/forum/themaforums/weke… en hetgeen daaraan voorafging.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus, dat schudden gaat je goed af! Fredo's verhalen zijn niet mijn persoonlijke smaak, maar deze tekst boeit mij zeer. De tweede alinea vind ik erg sterk, met zo weinig woorden zoveel te zeggen. Heel knap Angus. Stiekem ben ik blij dat Fredo een andere kant laat zien, titel daar mooi bij.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Angus, met alle respect voor je (mooie) schrijven, is het m.i. wellicht tijd de platgetreden paden te verlaten en naar een lege open plek te gaan.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Mw.Marie. Even terzijde; het zijn niet Fredo's, maar Angus' verhalen. Dat is een complex figuur. En dat maakt hem voor mij boeiend.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zelf zie ik nog geen platgetreden paden, Mili. Integendeel, ik vind het wel boeiend om bij iedere opdracht te kijken hoe ik die kan plaatsen in de context van het alter ego. Dank voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi Angus, hoe je Alter Angus een vrij normale (?!) puberteit hebt laten beleven ondanks zijn leven op straat, met in het achterhoofd toch al de drang om de misdadige toer op te gaan. - en je vergaf het haar dat ze je om deze droom vroeg. (of was de droom van samen te blijven? mijn eerste indruk was van niet) 12 oktober, de eerste kus? 'Iedere poging zou dat bezoedelend weerspreken.' Ik heb bij bezoedelen een andere betekenis voor ogen; het ten schande maken, besmeuren. Ik twijfel of je het hier correct gebruikt, maar gelukkig, dichterlijke vrijheid kan ver reiken. Of ik neig naar een lichte zinswijziging of totaal andere zin. Je doet maar. ;) En dat ik nu net het einde niet begrijp? 'Toen ze mijn keerpunt was; Fredo's 'Zie je wel?' ze was je keerpunt, destijds bedoel je?, toen je het niet onmogelijk achtte met haar samen te blijven voor het leven? Of was het keerpunt dat ze de relatie onder druk beëindigde? Toen Fredo nog leefde, dat 'zie je wel', was dat een waarschuwing? Dat liefde en misdaad niet samengaan? Toch graag gelezen hoor!

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
(?!)
Ik dacht daar dus eens over na, of ik de vraagtekens weg moet nemen en de vragen moet beantwoorden. Ga ik dus niet meer doen, besloot ik. Als iets geschreven is, is het voor rest aan de lezer. Dank voor je reactie, marlie.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zocht het maar eens op, de betekenis van Fredo. Italiaanse jongensnaam, dat wist ik al maar de betekenis, vredig, machtig Elf raadsman. Zo heeft Fredo diverse kanten, net als ieder mens. Zo schrijven we allemaal de verhalen die we willen vertellen. Een boek wordt ook niet door iedereen hetzelfde gelezen. Hoe kun je iets verwoorden dat grenzeloos puur is? Ik vind dat een mooie zin en ik houd van mooie zinnen.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zelfs met af en toe te lezen, begrijp ik dat Fredo morsdood is. Waarom sleurt iedereen hem erbij? Hij heeft steeds het leven van hp beinvloed, en doet dat nog steeds vanuit zijn graf. Ik denk dat de vrouwen hier geen zin hebben om de slechterik/misdadiger in je te zien. Je tweede persoonlijkheid bevalt me - in geschrift bedoel ik. Op straat zou ik je ontwijken. Je mss sneller af zijn :ninja: Een stukje verleden openbaren doet de lucht opentrekken, ik leer je hier anders kennen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Angus, Ik neem de vrijheid dit als een zelfstandig verhaal te lezen. Wel heb ik ook een paar voorafgaande verhalen tot me genomen, waardoor ik de slotzin: "Toen ze mijn keerpunt was; Fredo's ‘Zie je wel?' enigszins kan plaatsen, maar ik waag me niet aan een interpretatie en laat deze buiten beschouwing. Sterke beginzin, die uitnodigt tot verder lezen en dat loont de moeite. Het verhaal van een getorpedeerde liefde. Een puur meisje dat verwordt tot iemand voor wie carrière het belangrijkste is. Je rangschikt het verhaal onder "Pulp" op je website maar wat mij betreft steekt het daar bovenuit door de mooie heldere opbouw, het taalgebruik en zinnen als: "Ze was de laatste die me ooit straffeloos heeft mogen uitlachen" en “Hoe kun je iets verwoorden dat nog grenzeloos puur is?" Iets om te overwegen: wat mij betreft kan de zin: “Iedere poging zou dat bezoedelend weerspreken" wegkunnen. De daaraan voorafgaande vraag is sterk genoeg en leidt tot deze conclusie zonder het te benoemen. Met plezier gelezen, Nel Goudriaan

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, leeghoofd. Mijn alter ego en ik begrijpen evenmin waarom iedereen Fredo met de hp verwart. Op straat kun je mijn alter ego niet ontwijken 8)

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mij betreft prima als je het als een zelfstandig verhaal kan lezen, Nel. Da's wel een streven van mij om de stukjes als zodanig te plaatsen, zij het in een verband.
Iets om te overwegen: wat mij betreft kan de zin: “Iedere poging zou dat bezoedelend weerspreken" wegkunnen. De daaraan voorafgaande vraag is sterk genoeg en leidt tot deze conclusie zonder het te benoemen.
Als 'bezoedelend' niet in de zin zou staan, zou ik je zonder meer gelijk geven. Dank voor je uitgebreide reactie, Nel.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sterk verhaal Angus. Ik voel de pijn. Te horen dat ze haar vader na jaren dankbaar is. En de pijn houdt niet op. Vrouwen kunnen inderdaad met het klimmen der jaren heel mooi worden. Anders mooi. Bijna net zo mooi als wij mannen mooi kunnen worden. :)

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor je reactie, Dos. En ja, wij hebben het voordeel dat bijvoorbeeld een doorleefde met rimpels doortrokken kop door de dames wordt gevalideerd als mooi doorleefd. Ja, aan de bar, denk ik dan.