De inhoud van de kluis staat niet alleen garant voor financiële onafhankelijkheid, maar roept ook herinneringen op. De eerste envelop die ik open, bevat het opschrift 'In de tang'. Ik herken het handschrift, maar vooral Fredo's ijskoude cynisme. En mijn verleden; mijn dienstbaarheid, mijn volgzaamheid. Ik vloek en zoek naar antwoorden op vragen die zich, nu, nu pas, in een strak gelid aandienen. De eerste foto lijkt onschuldig: een kale man duwt de deur open van een boerenschuur. Dat er aan weerszijden van de deur twee andere mannen staan met bullmastifs, zegt nog niets. Goed, de kale man is gevangen in een pose waarin hij een blik over zijn schouder werpt. Die was gericht op mij. Ik zal toen geruststellend geknikt hebben; dat het in orde was. Volgens mij heb ik mijn duim nog omhoog gestoken en geknipoogd. De duim zal hij gezien hebben. De knipoog niet. De telelens die vanuit een afgedankte tractor op hem gericht was ook niet. En in de schuur? De beelden spreken. Één voor één. Zijn ogen wijd open. Een vrouw, naakt, vastgebonden op een verroeste ploeg die misschien ooit achter die tractor werd voortgetrokken. Haar blik lijkt net zo uitgeteerd als haar lichaam. Een grimas die niemand ooit op het gezicht van een beoogd minister heeft gezien. Een mokerhamer. Een klap. Nog een klap. Klappen. En dan de tang. Foto's maken geen geluid, maar toch hoor ik het krijsen. Ik zie de broek op zijn enkels. Ik hoor zijn schorre stem weer. 'Wie mist er nu een illegale heroïnehoer?' En ik zie mezelf nog glimlachen, toen. Zonder vragen, de betekenis verdringend van een man in zijn positie, die mij in de uren daarvoor vroeg stapvoets te rijden door de hel van de Keileweg. Steeds weer. En steeds weer spugend tegen het geblindeerde glas. En steeds weer 'Verdomde hoeren.' roepend om daarna te fluisteren over de boer die ploegt en oogst wat gezaaid is en over de rechtvaardige zaaier die zaad zal strooien dat nooit zal ontkiemen. Steeds weer eindigde hij verbeten met 'Onan'. Hoe heb ik mijn duim omhoog kunnen steken? Waarom? Mocht u nog enige sympathie gevoeld hebben voor mijn alter ego dan kunt u nu de nodige vraagtekens plaatsen. Vervolg op: http://schrijvenonline.org/forum/themaforums/weke… en eerdere pulp.