#130 schuim
Heidi zette het glas op een bierviltje en zei: 'Kijk, een ladder van schuim. Elke slok heeft een tree achtergelaten, zie je?' Ze wees naar de randjes schuim in het glas.
'Poëtisch,' zei ik en zette mijn glas naast dat van haar. Bij het beeld van die lege glazen met de ladders van schuim besloot ik dat ik verliefd was op haar. Ze was naturel aantrekkelijk, haar manier van kijken vond ik verleidelijk, uitnodigend, ze was volwassen en ze vond mij een lekker ventje. Ze moet dat moment hebben aangevoeld, want ze leunde achterover, strekte haar armen naast de glazen en trok met haar vingertoppen een spoor tegen de draad in van het Perzisch kleedje. De geknoopte haartjes bleven kort overeind staan en zakten weer terug in het patroon.
'Er is verder niemand op de ark,' zei ze. Zonder mijn reactie af te wachten blies ze het kaarsje uit. 'Kom, we gaan.'
Zodra de deur van de ark achter ons dicht was, zoenden we, de sneeuw nog in ons haar. Ik betastte haar borsten onder haar trui en voelde voor het eerst van mijn leven een vrouwenhand tegen mijn stijve, al zat de rits van mijn gulp er nog tussen.
‘Zo,' zei ze. 'Zonde om niet te gebruiken.' Ik schrok van die opmerking. Intuïtief duwde ik haar hand weg en schudde nee. Razendsnel schoten gedachten voorbij. Te snel, dat kan niet goed zijn. Echt seks is uniek, dat kan maar met één. Weet je zeker dat zij dat is? Daarbij was er ergernis over haar snelle initiatief en ongemak omdat die brutale aanraking wel zorgde voor een hevige opwinding. Ik had een stijve als nooit tevoren.
'Nee?' vroeg ze en boog zich naar achteren, haar armen gestrekt en haar handen om mijn schouders. Ik schudde nog een keer van nee en keek omlaag. De opwinding verloor het van mijn twijfels. Met een vinger onder mijn kin duwde ze mijn hoofd omhoog.
'Je hebt het nog nooit gedaan,' fluisterde ze en beet daarna op haar onderlip.
'Netjes toch,' zei ik. Ik was weer bij mijn positieven en vond dat ik me er niet voor hoefde te schamen. Ze legde haar handen tegen mijn wangen.
'Dat is waar, je bent schattig.' Ze liet haar handen langs mijn lijf zakken, liet ze even rusten op mijn billen en pakte daarna mijn hand. 'Kom, dan zet ik een pot thee.'
Prachtig, hoe je een
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Dank je wel, maddbrug.
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Dag janpmeijers, ik ben het
Lid sinds
16 jaar 6 maandenRol
Prachtig geschreven,
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Vooral mooi, hoe je de
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Fraai geschreven, janp. Ik
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Blavatski, Willemina, Meta
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Mooi verhaal janp en ik
Lid sinds
8 jaar 6 maandenRol
Met de sneeuw in het haar
Lid sinds
9 jaar 1 maandRol
Anton Pater, Dank voor je
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Mooi, levend en beeldend
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ja. Mooi! Maar: lekker
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Dreaming, Citaat: ik vroeg
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Annemieke Brink,
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Dank je Janp. (Misschien
Lid sinds
9 jaar 1 maandRol
@marlie, terzijde: het zijn
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Sfeervol vol mooie doordachte
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
@janp, al eerder gelezen,
Lid sinds
8 jaar 3 maandenRol
Odile en ccscharl, dank voor
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
fijn je weer eens te lezen;
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Dank je, schrijvenmaar.
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Hallo Janp. Dit verhaaltje -
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Prachtig!
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol