Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#130 schuim

17 februari 2017 - 17:13
Heidi zette het glas op een bierviltje en zei: 'Kijk, een ladder van schuim. Elke slok heeft een tree achtergelaten, zie je?' Ze wees naar de randjes schuim in het glas. 'Poëtisch,' zei ik en zette mijn glas naast dat van haar. Bij het beeld van die lege glazen met de ladders van schuim besloot ik dat ik verliefd was op haar. Ze was naturel aantrekkelijk, haar manier van kijken vond ik verleidelijk, uitnodigend, ze was volwassen en ze vond mij een lekker ventje. Ze moet dat moment hebben aangevoeld, want ze leunde achterover, strekte haar armen naast de glazen en trok met haar vingertoppen een spoor tegen de draad in van het Perzisch kleedje. De geknoopte haartjes bleven kort overeind staan en zakten weer terug in het patroon. 'Er is verder niemand op de ark,' zei ze. Zonder mijn reactie af te wachten blies ze het kaarsje uit. 'Kom, we gaan.' Zodra de deur van de ark achter ons dicht was, zoenden we, de sneeuw nog in ons haar. Ik betastte haar borsten onder haar trui en voelde voor het eerst van mijn leven een vrouwenhand tegen mijn stijve, al zat de rits van mijn gulp er nog tussen. ‘Zo,' zei ze. 'Zonde om niet te gebruiken.' Ik schrok van die opmerking. Intuïtief duwde ik haar hand weg en schudde nee. Razendsnel schoten gedachten voorbij. Te snel, dat kan niet goed zijn. Echt seks is uniek, dat kan maar met één. Weet je zeker dat zij dat is? Daarbij was er ergernis over haar snelle initiatief en ongemak omdat die brutale aanraking wel zorgde voor een hevige opwinding. Ik had een stijve als nooit tevoren. 'Nee?' vroeg ze en boog zich naar achteren, haar armen gestrekt en haar handen om mijn schouders. Ik schudde nog een keer van nee en keek omlaag. De opwinding verloor het van mijn twijfels. Met een vinger onder mijn kin duwde ze mijn hoofd omhoog. 'Je hebt het nog nooit gedaan,' fluisterde ze en beet daarna op haar onderlip. 'Netjes toch,' zei ik. Ik was weer bij mijn positieven en vond dat ik me er niet voor hoefde te schamen. Ze legde haar handen tegen mijn wangen. 'Dat is waar, je bent schattig.' Ze liet haar handen langs mijn lijf zakken, liet ze even rusten op mijn billen en pakte daarna mijn hand. 'Kom, dan zet ik een pot thee.'

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 17:36
Prachtig, hoe je een ontmoeting tussen een man en vrouw zo realistisch, teder en sensueel hebt beschreven. Een moment, handelingen en gevoelens heb je zo goed in woorden weergegeven, ik heb ontzettend van je verhaal genoten. Heel fijn je weer te lezen, Janp.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 18:21
Dag janpmeijers, ik ben het met Maddbrug eens, een heel mooi stukje over de eerste liefdesgevoelens. Fijn voor de jongen in kwestie dat het meisje/vrouw zo vrolijk/laconiek reageerde. :o

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 18:41
Prachtig geschreven, janp. Ontluikende seksualiteit met respect voor elkaar. Heel verfrissend. Een mooie subtiele verwerking van de opdracht. Heel mooi.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 18:46
Vooral mooi, hoe je de gevoeligheid van de jongen laat zien, waarbij hij volledig op de vrouw afknapt vanwege een verkeerde opmerking. Graag gelezen, janpmeijers :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 19:42
Fraai geschreven, janp. Ik twijfelde. De hp betast haar borsten, onder haar trui, maar deinst terug als zij haar hand over zijn kruis laat gaan, vanwege de opmerking die zij daarbij maakt? Maar de woorden die je gekozen hebt; 'Zonde om niet te gebruiken' (waarbij ik het met name het 'gebruiken' doorslaggevend vind) maken het moment van bezinning geloofwaardig. De beet op haar onderlip lees ik als een treffend en passend detail voor het feit dat zij beseft dat ze de situatie - en hp - verkeerd heeft ingeschat. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 20:29
Blavatski, Willemina, Meta Boonstra en Angus dank voor het lezen en de reactie. Meta en Angus, ja die ene opmerking moest idd het verschil maken. Dank voor de toelichting.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 21:50
Mooi verhaal janp en ik bewonder de zelfbeheersing van die jongen! Ik hoop maar dat hij er geen spijt van krijgt,

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 22:52
Met de sneeuw in het haar zoenen, vind ik verstild en ontzettend mooi, Janp. Bij lege glazen en ladders van schuim besluiten om verliefd te worden. Bij de (l-klanken en het ritme , hoor ik glazen tinkelen. (Je bent tenslotte ook een dichter) Gelukkig laat Liefde (jawel met L!) zich niet dwingen. Respectvol, gevoelig, sensueel, nooit verwijtend, berustend en tot een onderlip-detail. Je verdient ze :thumbsup: :thumbsup: Ps: Ik weet dat jij het antwoord weet: Waarom niet: 'Er is niemand op de ark.' (Momenteel) Versus 'Er zal verder niemand zijn (dan wij twee) 'Zonder mijn reactie af te wachten, blies ze het kaarsje (voor hen op tafel) uit.' 'Zonde om die niet te gebruiken.' Puur uit interesse.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2017 - 23:26
Anton Pater, Dank voor je reactie. Marlie, Je vragen: Het fragment is een scene uit een langer verhaal. Heidi woont met haar broer en moeder op de woonark, die avond zijn moeder en broer niet thuis. 'Er is verder niemand' betekent: we kunnen onze gang gaan. Het interieur v/h cafe is voorafgaand aan dit fragment al benoemd inclusief de kaarsjes in een glazen houdertje op elk tafeltje. Heidi checkt of HP een erectie van haar krijgt, en deelt haar conclusie daaromtrent mee. Een rechtstreeks verwijswoord 'die' vind ik niet nodig. Bedankt voor het lezen en je reactie.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2017 - 12:05
Mooi, levend en beeldend geschreven. Waarschijnlijk klopt het wat je schrijft, maar ik vroeg me af waarom je schrijft "Echt seks" en niet "echte seks".

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2017 - 13:47
Ja. Mooi! Maar: lekker ventje? Moet dat nu echt? Is hij heel klein? Heel jong in verhouding tot Heidi? Het zou wel persoonlijke smaak zijn, maar ik werd (echt volledig) uit het verhaal getrokken. Als er had gestaan 'leuke jongen' was er niets aan de hand geweest. Leuk wat van je te lezen. Groet, Annemieke

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2017 - 13:53
Dreaming,
ik vroeg me af waarom je schrijft "Echt seks" en niet "echte seks".
Echt betekent authentiek, denk aan: het is echt waar; deze ring is van echt goud; ook in de ouderwetse benaming voor trouwen: echtverbinding (u bent nu in de echt verbonden) Dank voor het lezen je reactie.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2017 - 14:19
Annemieke Brink,
Maar: lekker ventje? Moet dat nu echt? Is hij heel klein? Heel jong in verhouding tot Heidi?
Het fragment is geknipt uit een langer verhaal. Ze kennen elkaar van vroeger, Heidi is de zus van een vriend van Hp en idd een paar jaar ouder. Eerder in het gesprek refereert Heidi aan dat vroeger met de opmerking: 'toen vond ik je al een lekker ventje'. Dus dat 'lekker ventje' moet echt :) Dank voor je reactie.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2017 - 15:18
Dank je Janp. (Misschien bedoel je het anders, ik zou toch denken aan de pijlers van een brug - 'Kleuren' op je site) Laat me weten indien ik dit bericht moet verwijderen.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2017 - 14:04
Sfeervol vol mooie doordachte details en woorden. Dit noem ik gul schrijven. Dat de rollen nu eens omgedraaid zijn en de vrouw de ervaren verleidster is en de jongen schroom heeft en terughoudend is zet het stereotype mooi op zijn kop en terecht. Dit vind ik liefdevol schrijven.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2017 - 15:50
@janp, al eerder gelezen, maar kon geen passende woorden vinden. Ik vind het verhaal een mooie weergave van hoe de werkelijkheid ook kan zijn. Graag gelezen, Connie