#125 Nog een tevreden lezer

Ik werk mijn homo sapiens carpaccio naar binnen. Het smelt in mijn mond, smaakt alsof een engeltje zijn blaas op mijn smaakpapillen ledigt. Fabian neemt een grote hap uit zijn sojaburger. Druipend vet en ketchup voegen zich samen in zijn Singer-songwriter baard. Destiny prikt individuele kikkererwten aan haar vork, en verdrinkt ze daarna in de bijgeleverde cannabismayonaise. De muzikale begeleiding word vandaag verzorgt door Nielson. Ondanks zijn gebrek aan goede moves, is hij toch sexy als hij danst. “Ik heb de rechten aan Arnie verkocht.” Zeg ik. “Oerlemans?” vraagt Fabian. “Welk boek? Waden Door Een Rivier Van Stront?” “Nee, Het Onbarmhartige Jaar van Werner Rotjeknor.” “Dan gaat hij zeker filmen met…” “Ja, Barry Atsma. En Halina Reijn.” “Jezus nee he, toch niet als…” Ik knik. “Jezus, wat de fu… Godsamme man! Je laat Halina Reijn toch niet een gehersenspoelde JAPANSE robotninja spelen?” “Het was dit, of Wendy van Dijk.” Zeg ik. Fabian kreunt alsof hij een bevalling op TV ziet. “Ongelooflijk.” Zegt Destiny, snuivend aan een klodder cannabismayonaise. “Witwassen. Racistische haatbagger. Daarom stem ik dus op DENK.” “Geld moet rollen.” Zeg ik. “Ik heb dure hobby’s.” “Tja.” Zegt Fabian. “Mja.” Zegt Destiny. “Dit is echt een botergeile carpaccio.” Zeg ik. “Je weet waar hij van is gemaakt.” Zegt Destiny. “Ik ben een carnivoor. Ik moet gewoon vlees eten.” “Godsamme, onze eigen Armin Meiwes.” Zegt Fabian. “Jullie laten je tegenhouden door virussen en bacteriën, ik ga op zoek naar alternatieven.” “Die spierbundel wil je handtekening.” Zegt Fabian. “Sorry dat ik je stoor, maar ik moet even iets belangrijks vragen.” Zegt de spierbundel. “Brand los.” “Schrijf jij literaire fictie onder het pseudoniem De Thomas?” Ik knik een beetje een haal geïrriteerd mijn schouders op. Zijn vuist schiet uit. Ik hoor mijn neus breken. Rode waas. Hij neemt mijn haar in zijn handen en ramt mijn gezicht in mijn bord carpaccio. Hij trapt mij van mijn stoel af. “Dat was voor De Grootse Extase van de Kinderlokker! Het grootste kutboek dat ik ooit heb gelezen!” schreeuwt hij, mijn gejammer overstemmend. Als de waas verdwijnt, zie ik hoe Fabian en Destiny bovenop hem springen.