Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#124 Ik hou van mezelf en dat is wederzijds

Als ik mijn ogen open zie ik het donkerbruine plafond met een lichter gekleurde voetafdruk erop. Ik glimlach. Ghana. Ik ben in Ghana. Ik worstel me uit mijn klamboe, fris me op en kleed me aan. Aan het gerommel met potten en pannen te horen wordt er al aan het ontbijt gewerkt. Buiten hoor ik iemand vegen. Ik hoor auto’s toeteren, kinderen roepen, een mobieltje afgaan en geiten mekkeren. En iets of iemand krijst alsof zijn leven er vanaf hangt. Het ontbijt is niet om over naar huis te schrijven, dus ik besluit dat ook niet te doen. De zon brandt op mijn huid zodra ik naar buiten stap. De lucht is heet en ik ruik de uitlaatgassen van de oude en vaak kapotte auto’s. Een flinke barst in de voorruit of een vastgeroest portier is heel normaal. Vóór mij lopen twee vrouwen in prachtig gekleurde kleding. Hun lichamen sterk, hun billen stevig en rond. Eén van de vrouwen ondersteunt met haar handen een grote ton die zij op haar hoofd draagt. Een paar schapen steken blatend de weg over en een vrouw met drie kinderen op een scooter – zonder helm – kan de dieren maar net ontwijken. Links van mij lopen twee mannen weg met een ondersteboven hangende geit, wiens poten aan twee stokken gebonden zijn. Dat verklaart het gekrijs wat ik eerder hoorde. Ik steek mijn hand op en een taxi stopt. Ik onderhandel over de prijs – het lukt me om af te dingen – en neem dan pas plaats naast een wat oudere vrouw die al op de achterbank zit. Ze knikt naar me en raakt daarna met één vinger mijn onderarm aan, waarna ze nogmaals vriendelijk naar me lacht. Wat een bizarre wereld en wat gaaf dat ik dit flik. Ik hou van mezelf en dat is wederzijds.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
SdL, Mooie titel! Probeer zintuiglijke indrukken zoveel mogelijk te beschrijven zonder het werkwoord dat bij het zintuig hoort. voorbeeld:
Buiten hoor ik iemand vegen. Ik hoor auto’s toeteren, kinderen roepen, een mobieltje afgaan en geiten mekkeren.
Buiten veegt iemand. Auto’s toeteren, kinderen roepen, een mobieltje gaat af en een geit mekkert. Het verhaal/fragment blijft naar mijn smaak wel hangen in een schets.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankjewel voor je feedback! Daar wordt het inderdaad wat 'compacter' van. Ik ben het met je eens dat het meer een schets dan een verhaal is geworden, hihi! Op de een of andere manier rolde dit eruit. :) De titel heb ik afgekeken van Pieter Overduin. Hij is manisch-depressief en heeft een boek met die titel geschreven (en ook nog een boek 'God is in de war, hij denkt dat hij Pieter is'). Geniale titels (ik moet wel bekennen dat ik beide boeken niet gelezen heb... hihi). Wanneer ik trots ben op mezelf (en vooral tijdens reizen) wil deze zin nog wel eens door mijn hoofd schieten.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappige titel. Dit verhaal leest als een schets, wat meer bij een column of brief past dan bij een kortverhaal. Er is een personage en geen plot. Ook komt de personage wat tevreden met zichzelf over. Uiteindelijk blijkt dat ook te zijn waar het om draait, zelfgenoegzaamheid?

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Klopt helemaal, Schrijfcoach Odile. En het personage is inderdaad tevreden, trots op zichzelf. Bedankt voor de feedback!