#116 - het rijbewijs

Met een brede glimlach springt hij de auto in. ‘Proficiat!’ joel ik in zijn oor. Hij drukt zijn lippen op mijn wang. ‘Waarom?’ ‘Je bent geslaagd!’ Zijn mondhoeken dalen en even twijfel ik: ‘Toch?’ ‘Ja! Geslaagd! Van de eerste keer!’ ‘Je hebt dat goed gedaan’, bevestig ik. ‘Beter dan Fien. Zij moest drie keer terugkomen.’ ‘Maar het is haar ook gelukt. Je moet het straks niet in haar gezicht wrijven, Dennis.’ ‘Jongens zijn gewoon beter in het verkeer, dat zegt papa ook.’ Ik schud mijn hoofd, maar laat het vallen. ‘En grote man is het gelukt?’ vraagt Johan als we binnenkomen. Dennis duwt het papier trots onder zijn neus. Hij wijst naar de rode stempelafdruk van de lachende smiley. ‘Wanneer gaan we naar de gemeente?’ vraagt hij dan. Johan en ik kijken elkaar aan. ‘Heb jij deze week tijd?’ vraag ik. ‘Misschien woensdag,’ Johan kijkt bedenkelijk: ‘en anders volgende week?’ Dennis grijpt onmiddellijk in: ‘Nee, ik wil deze week al met de fiets naar school.’