# 115 - Heden niet jarig

Heden niet jarig – Toon Tellegen OP EEN DAG VROEG DE WIMPERSPITSMUIS aan de wichelaar of zij geen witwaspilletje kon krijgen. ‘Mijn hart is waanzinnig vies,’ zei zij. De wichelaar spuugde op een pilletje en wreef het op. ‘Hier,’ zei hij. Die middag zette de wimperspitsmuis haar wimpers in de wonderolie voor de grote witwasdag. Een witte dag, zonder zwarte randjes. Zij stuurde iedereen die zij ooit kende een brief met de mededeling dat zij de volgende dag haar zwarte ziel ging wassen. Of zij kwamen en cadeaus wilden meebrengen. De volgende dag kwam er werkelijk niemand naar haar toe. ‘Tja,’ zei de wimperspitsmuis en nam het pilletje niet met water maar met wijn in. Zij was toen niet jarig en spoog het pilletje in een boog het raam uit. Onder het raam liep toevallig de extasymuis. ‘Hola,’ zei hij en zag sterretjes. Hij voelde zich als jarig bij deze ware schat en versneed het nu wasgroene pilletje in waaiertjes. Achter zich hoorde hij de wimperspitsmuis wenen. De extasymuis liep naar de grote stad en voorzag grove winsten.