Dank je Mili. Ik ben ook via via in de visserij terecht gekomen. Er gaat echt een wereld voor je open. Leuk je een nieuw woord geleerd te hebben en dank voor je compliment! Dank je Joke. Leuk dat de komische noot overkomt uit de tekst. Dank voor je compliment!

Dos, dank voor je belangstelling. Idd : - weggegaan. - echter drie kwartier: zie: https://onzetaal.nl/taaladvies/twintig-jaar-jaren, laat ik staan - aburdistische: klopt ook, is een filosofische stroming: Absurdisme. Dus heb dit ook veranderd! - de laatste, dat heb ik ook weer van je geleerd!

Sorry Dos wist niet eens dat ik er driekwartier van had gemaakt!

Dank je Marlie. Weer mooi commentaar, heb direct de visnamen veranderd! Dank je Maddbrug voor je mooie woorden voor mijn tekst. Dank je schrijfcoach Corrie. Inderdaad door verhalen om me heen ben ik de visserij binnen gekomen en lees weleens een visblaadje, echt geweldig hoe vissers over hun hobby spreken en schrijven! Ja dat zie ik nu ook, heb het niet als dagboekfragment niet weer gegeven. Zal proberen te corrigeren hieronder.

#113:De vis van zijn leven Dagboek, daaar ben ik weer met mijn belevenissen van mijn mannen dit keer. Het was zo gezellig, ik wil je dit niet onthouden! Zierikzee: 2 september 2016. Karel, mijn man, dat weet je nu inmiddels, straalt van top tot teen. Een grijns van oor tot oor en al neuriënd komt hij binnen. “Ik heb een vis gevangen!” en hij blijft lachen. Hij kan zijn geluk niet op. Doet al 25 jaar aan zeevissen. Begon zijn carrière met een fint en daarna nog eens een paar gepen. Nu eindelijk dus weer een vis! Zijn zoons zijn erbij en zij hebben allemaal een klein visje gevangen, slechts elk één. Ook die lachen zich een ongeluk. Steeds maar weer grijnzen de gezichten en schieten ze in de lach en beginnen weer te vertellen over de visserijbelevenis. Ze zijn vanmorgen al vroeg weggegaan om met elkaar te gaan bootvissen op de Oosterschelde. Om kwart over acht was het “boarden” en na drie kwartier varen zijn ze op de stek. Na een paar uur zitten en ophalen word je al aardig moe, dus tegen twee uur dommelt Karel een beetje in, zo vertelt Jan. Dagboek je weet nu ook dat hij onze jongste is. Hij waarschuwt Karel: “Je hebt een aanbeet!” Karel haalt in, druk uitleggend aan oudste zoon Jaap hoe een aanbeet zich voordoet bij een zeehengel. Dan aan de andere kant van de boot heeft ook iemand beet, ook die gaat inhalen. Dan krijgt Karel het zwaar, bijna kan hij zijn hengel niet meer oprichten om verder in te halen. Het is hier 30 meter diep, dan gaat het altijd moeizamer, echter dit moet wel een hele grote vis zijn! Dan ineens ziet Jaap de andere kant van de boot inhalen als er aan Karels hengel getrokken wordt! De drie lachen zich echt de knopen van de broek om deze absurde situatie. Dit is iets voor een Sinterklaasgedicht, dat weten ze nu al! Het gekke is, niemand op de boot moet hierom lachen, daarna brullen ze het opnieuw uit, biertjes erbij en lekker eten! Ja dagboek, we kunnen er zeker nog jaren gezellig aan terug denken en weer om lachen!