Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#112- ooit.

Zacharias, zijn naam klinkt zo wulps vind ik, zijn mond is als Mick J., groot, vol maar Zacharias zingt klankvals of toonfout, maar groots zingt hij "Satisfaction" van Mick voor mij. Ik houd van jou, mijn man. Jouw lijf is slank, lang mooi. Komisch harig, maanrond is 't zitvlak van mijn man Zach. Jij kust mij fijn, jouw lach is gulzig. In jouw huis vrij ik vaak, tast, lik ik jou graag luidruchtig wulps. In mijn hoofd kijk ik nog altijd naar dat jaar, ooit. Jouw glimlach, jouw hand aait nog zacht mijn lichaam, ik draag zwart, machtig mini. Jouw pantalon is zo wijd omdat dat hoort in ons dorp, op school daar. Bij mijn forsythia sta ik vaak, pluk tak voor tak, kus, lik jouw lijf graag lik voor lik. Ik lach vaak, praat zacht, ga voor jouw lust voor mij. Ik huil hard nadat Zacharias voor altijd, als jij zomaar in juni op maandagavond naar Frankrijk gaat. Plotsklaps is 't voorbij. "ik ga", jouw zin, mijn droom ontploft totaal maar lost ook zomaar vannacht van twaalf tot acht uur op, van minuut tot minuut in niks, nul. Stil sta ik bij jij plus ik of ons. Voorbij is ons. Vaak zing ik" Miss you" van Mick J. op maandagavond, dan pak ik jouw foto. Mijn wang wordt vaak nat.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee, ik wilde geen extra aandacht. Ik werkte op een computer van een vriend en die sloeg van schrik op hol, denk ik.vandaar een aantal keer mijn opdracht. Excuses!

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kan niets toevoegen aan wat hier al gezegd is: knap gedaan, ik werd helemaal meegezogen in het verhaal en voelde nadien ook de teleurstelling.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi Maddbrug. Heel knap gedaan, mooi lopende tekst en met diepgang van een verloren liefde! Ik heb nog heel veel te leren!

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, dank je. Doet mij goed dat het verdriet over komt! Jules, hoe heerlijk racen de hormonen als je nog jong en pril bent. Ik maakte het zelf nog uit notabene, en toch dat verdriet. Dank je voor je reactie. JokeVG, dank je ! Dos, oefening baart kunst. Het duurt even maar dan lijkt hij er te zijn. De man. Niet de hond.Die moet je steeds uitlaten. Mw. Marie. Een verloren eerste liefde. Waar ik nog vaak aan denk en nooit meer zag. Dank je! Nel, puntje verandert, dank je wel. Ja, onroerend was het toen. En is het nog. Ach.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Knap dat je er zo'n verhaal van hebt kunnen maken. ik moest wel om de eerste zin lachen. Vind je niet erg, hè?

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind t leuk. Was ook de bedoeling van de eerste zin, wilde hp eerst nog de naam Ijsbrand geven. Ook wel leuk, dacht ik. In werkelijkheid heette hij Bert. Maar Brt stond niet zo.