Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thea Josephine 30 augustus 2016 - 15:55

De ontluiking Opdracht # 111

ze loopt in de straat van weleer haar spiegelbeeld in de ruit verstilt en kijkt haar aan in het nu ze denkt in de straat van weleer het huis opent haar ramen en deuren en nodigt haar uit in het toen ze droomt in de straat van weleer waart zich door de ruit haar hart en ziet dat het open kan

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 30 augustus 2016 - 18:58
@Thea Josephine, je gedicht stemt tot nadenken. Al een merite ervan. Een vraag: als je loopt kan een spiegelbeeld dan verstillen? Dan puzzel ik over: [waart zich door de ruit haar hart]. Bedoel je ontwaren? Of [waant zich ....] Mooie strekking.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thea Josephine 30 augustus 2016 - 22:27
Dank voor jullie reacties. En ja wel begonnen met freewriten, maar ik moest schrappen, want voor mijn gevoel raakte het teveel los van elkaar en ik wilde er toch een draad in laten lopen. Mili ik heb geprobeerd te schetsen dat het lopen stopt door haar verstilt spiegelbeeld in de ruit dat haar aankijkt. Ze waart haar hart, ze droomt en toch is het waar dat ze haar hart ziet. (dichterlijke vrijheid?)